معمای بنگلور

اگر قصد دارید به شهر بنگلور، قلب صنعت فن آوری اطلاعات ( IT)هند، سفر کنید، حتماً باید فرد پرحوصله ای باشید؛ چرا که به محض فرود هواپیما و عزیمت شما به سمت شهر، در همان ابتدای جاده فرودگاه با ترافیک سنگینی روبه رو می شوید که تا پایان مسیر ادامه دارد. اگر از بالای آسمان شهر هم به پایین و اطراف فرودگاه بنگلور نظری بیندازید، یک پل هوایی نیمه کاره را مشاهده خواهید کرد که بر روی جاده فرودگاه نصب شده است.
ساخت این پل که دو سال پیش آغاز شده، قرار بود تا آوریل سال گذشته به پایان برسد. اما هنوز سه چهارم عملیات ساخت آن باقیمانده است. ساخت سازه این پل به واسطه درگیری پیمانکار سازنده با مقامات محلی بر سر افزایش هزینه ساخت آن، همچنان بلاتکلیف مانده است؛ در حالی که این وضعیت زیبنده شهری مانند بنگلور که مرکز اصلی و محل استقرار صنعت تولید نرم افزار و خدمات از راه دور مانند Call-centers که موسوم به (Business Process Outsourcing) BPO هند می باشد، نیست. سال گذشته دو شرکت معروف IT هند به نام های Wipro و Infosys به دولت مرکزی در مورد مشکلات عدیده این شهر هشدار دادند.
در واقع، بنگلور مدت هاست که از بی توجهی دولت محلی به مشکلات عدیده آن رنج می برد. باب هاوکسترا، مدیر مرکز نرم افزاری شرکت فیلیپس در بنگلور، معتقد است که هر چقدر بر تعداد شرکت های داخلی و خارجی فعال در این ایالت افزوده می شود، به همان اندازه دولت محلی به مشکلات بی توجه تر شده و چندان اهمیتی به توسعه زیرساخت های نقاط مختلف شهر نمی دهد. این در حالی است که هر هفته به طور متوسط سه شرکت خارجی در مرکز تولید نرم افزار این ایالت، مشغول به فعالیت شده و سکنه پولدار تازه وارد حداقل روزی ۹۰۰ خودرو و موتورسیکلت را وارد خیابان های پرترافیک شهر می کنند. البته در ماه های اخیر دولت محلی با کمک بخش خصوصی، فعالیت های محدودی را برای جلب رضایت ساکنان پولدار این ایالت و در جهت بهبود زیرساخت ها آغاز کرده است.
ولی آنچه که اخیراً مایه دل نگرانی فعالان صنعت IT در این شهر شده، این است که دولت محلّی تصمیم گرفته تا یک مالیات ۵/۱۳ درصدی بر کالاهای وارداتی به بنگلور وضع کند که در نوع خود یک تعرفه تقریباً سنگین برای شرکت هایی به شمار می رود که به شدت به واردات تجهیزات رایانه ای وابسته اند. از مشکلات عدیده این ایالت که بگذریم، بنگلور به تنهایی با ۲۶۵ هزار نیروی کار و حدود یک سوم صادرات نرم افزار، تقریباً یک سوم از میزان کل اشتغال بخش صنعت IT و خدمات اینترنتی هند را به خود اختصاص داده است.
هیچ شهر دیگر هند را نمی توان یافت که دارای چنین نقاط قوت برجسته ای باشد. بنابراین عجیب نیست اگر تصور کنیم که این شهر بر کل اقتصاد کشور هند تأثیرگذار است. برای اثبات این گفته کافی است بدانید که دو شرکت نرم افزاری Wipro و Infosys هر ماه به طور متوسط ۱۰۰۰ نیروی کار جدید را استخدام می کنند که در نوع خود رقم قابل توجهی است. این دو شرکت چه در داخل هند و چه در سطح جهان آنقدر مشهور و برجسته اند که هر نوع اظهارنظر رسمی آنها باعث ایجاد نوسان در بازارهای بورس می شود. به همین دلیل، هنگامی که ماه گذشته Infosys از رکود خود در سه ماهه آینده خبر داد، به سرعت بازارهای بورس منطقه به آن واکنش نشان دادند. لازم به یادآوری است، سه شرکت بزرگ IT هند به نام های Tata Consultancy Services، Infosys و Wipro هم اکنون به لحاظ میزان سرمایه گذاری در بورس، نرخ سود ناخالص و تعداد کارکنان در زمره ۱۰ شرکت بزرگ صنعت IT جهان قرار دارند و جالب تر اینکه، هر سه شرکت یادشده متعلق به شهر بنگلور می باشند.
اما معمای بنگلور به همین جا ختم نمی شود و نکات قابل توجه و جذاب دیگری درباره این ایالت هندی وجود دارد که دانستن آنها چندان خالی از لطف نیست. بنگلور در سال ۱۹۵۱ تنها ۸۰۰ هزار نفر جمعیت داشت، اما حالا جمعیت آن از مرز ۷ میلیون نفر فراتر رفته است. این شهر در زمان استعمار انگلیس به واسطه باغات و پارک های سرسبز بسیار آن، مورد توجه اشراف انگلیسی و هندی قرار داشت، ولی اکنون بازنشستگان این کشور آن را یک آسایشگاه زیبا و روِیایی برای خود یافته اند.
● نگرانی های شرکت هایIT
در حال حاضر بسیاری از شرکت های فن آوری اطلاعات خارجی و هندی در شهرهای مختلف هند به ویژه در شهر بنگلور فعالیت می کنند. آنچه که باعث شده تا سیل عظیمی از این شرکت ها راه خود را به سمت هند کج نمایند، همان وجود نیروی کار ارزان و ماهر است که در سایر نقاط جهان تقریباً نادر می باشد. برای مثال، شرکت خدمات اینترنتی Vee Technologies که دفاتر مرکزی آن در بنگلور مستقر است، در این ایالت ۳۰۰ نیروی کار و در شهر سالم که در ۳۰۰ کیلومتری بنگلور واقع شده است، تعداد ۵۰۰ نیروی کار را به استخدام خود درآورده است؛ چرا که با افزایش تعداد شرکت ها در بنگلور، مقداری برسطح دستمزدها در این منطقه افزوده شده است، در حالی که در شهر کوچک سالم، نیروی کار به راحتی و با سطح دستمزد قابل قبول برای شرکت های IT فراهم می باشد. لاکسمی نارایانان، مدیر شرکت آمریکایی فن آوری اطلاعات Cognizant که شعبه اصلی آن در ایالت چانای هند مستقر می باشد، در این باره معتقد است که از این پس شرکت های IT نگران کمبود زیرساخت ها نخواهند بود و تنها افزایش هزینه های عملیاتی و کارگری آنها را نگران خواهد کرد.
در این میان، در شهر بنگلور که نسبت به سایر شهرها و ایالات هند تعداد بیشتری از شرکت های IT را جذب کرده است، افزایش سطح دستمزدها با سرعت بیشتری اتفاق می افتد. پی وی کانان، مدیر شرکت خدمات اینترنتی Customer ۷/۲۴، تخمین زده که حتی در حال حاضر هم سطح دستمزدها در شهر بنگلور ۱۰ درصد بیشتر از سایر نقاط هند است. با وجود این، افزایش سطح دستمزد کارکنان با سابقه، مانع جدی بر سر راه رشد شرکت های IT فعال در هند محسوب نمی شود، بلکه به گفته جوزف سایلمن، عضو یک شرکت خدمات اینترنتی، تورم سایر هزینه ها نظیر هزینه های مخابراتی و غیره موجب نگرانی جدی شرکت های IT شده است.
● زادگاه علم و دانش
با وجود تمام کاستی ها، بنگلور هنوز هم یک مکان بسیار جذاب برای استقرار مؤسسات علمی و فنی به ویژه شرکت های فن آوری اطلاعات محسوب می شود. این شهر در حال حاضر مؤسسه علم و تکنولوژی و سازمان برنامه فضایی هند را هم در خود جای داده است. به علاوه، کارناتاکا، ایالتی که پایتخت آن بنگلور است، با دارا بودن بیش از ۷۷ کالج مهندسی، هر سال ۲۹ هزار مهندس جوان را در رشته های مختلف، فارغ التحصیل و روانه بازار کار می کند. به این همه جذابیت و قابلیت، آب و هوای بسیار مطبوع و مناظر دل انگیز و دیدنی ایالت را نیز باید اضافه کرد. هر ساله بسیاری از فارغ التحصیلان دانشگاه های سراسر هند به هزینه والدین خود روانه این ایالت می شوند تا برای خود شغلی دست وپا کنند. بسیاری از شرکت های بزرگ IT مستقر در این ایالت برای خود در شهر الکترونیکی بنگلور - که چند کیلومتر خارج از آن قرار دارد - کمپ های اختصاصی زیبایی بنا کرد ه اند که آنقدر مدرن و پیشرفته اند که می توان فقط نمونه های آنها را در دره سیلیکون آمریکا پیدا کرد.
با این وجود، رفت وآمد در این شهر بیشتر شبیه یک کابوس شبانه است، زیرا بنگلور شبیه بیشتر ایالت های هند از کمبود زیرساخت ها به شدت رنج می برد.
کمبود آب، سیستم ناکارآمد دفع فاضلاب، قطع و وصل مکرّر برق و جاده های پر از چال و چوله همگی گواهی بر این مدعا هستند. شاید بتوان گفت که تنها سرعت پیشرفت این ایالت توانسته بر کاستی های عدیده آن سرپوش بگذارد. البته کاستی های یاد شده چندان تأثیر سویی بر شرکت های IT فعال در این ایالت نگذاشته است، زیرا این شرکت ها بیشتر زیرساخت های مورد نیاز را بدون کمک گرفتن از دولت محلی بنا کرده اند. در واقع، ارتباطات مجازی آنها با کشور های سفارش دهنده خیلی قوی تر و مستحکم تر از روابط فیزیکی آنها با شرکت های داخل هند است. مدیر یکی از این شرکت ها در همین رابطه می گوید: "بدن ما در هند است، ولی سرمان در نیویورک یا هر جای دیگر از جهان قرار دارد." به همین دلیل است که اثرات کمبودها در برابر این قبیل پیشرفت ها رنگ می بازد
. در هر صورت، بسیاری از فعالان فن آوری اطلاعات از دولت محلی بنگلور رضایت خاطر چندانی ندارند؛ چرا که به عقیده آنها، دولت تنها تمارض به حمایت و هواداری از آنها می کند، ولی در عمل هیچ کار مفیدی انجام نمی دهد.
البته درست است که اخیراً دولت مقداری از مالیات بر صادرات شرکت ها را کاهش داده و همچنین درصدد تأسیس یک کمیته مشترک با بخش خصوصی به منظور حل مشکلات آنها می باشد، اما وقتی که این تصمیمات وارد روند اداری می شود، آنچنان در پیچ و خم ادارات به تأخیر می افتد که با سرعت کارآمدی آنها خنثی می گردد. بدین ترتیب، انتظار می رود مشکلات بنگلور، شرکت های خارجی و داخلی IT فعال در این شهر و ایالت مربوطه را مجبور نماید که به دنبال دیگر گزینه های احتمالی برای فعالیت خود باشند. به گفته یکی از مدیران IT ، اگر بنگلور سقوط کند، سقوط صنعت IT هند نیز حتمی خواهد بود.