باطل السحر اوباما

بالاخره باطل السحر کارتهای اعتباری اوباما هم صادر شد. وی که در متن نمایشنامه دموکراتها یک نقش ملایم و خوشحال کننده را پذیرفته بود با نحوه انتصابات اخیر خود و همچنین اظهارات تندش درباره ایران، سوریه و... پنبه تمام امیدهای واهی به “تغییر” در سیاستهای آمریکا را زد.
اوباما ،هیلاری کلینتون یکی از حامیان رژیم صهیونیستی را به اداره وزارت امور خارجه آمریکا برگزید. وی یکی از مسئولیتهای اصلی سناتور دموکرات ایالت نیویورک و همسر رئیس جمهور اسبق آمریکا را جلوگیری از گسترش تسلیحات هسته‌ای در ایران و کره شمالی عنوان کرد.
اوباما همچنین از رابرت گیتس، وزیر دفاع جرج بوش که نقش مهمی در جنگ عراق و کشتار بیش‌از نیم میلیون عراقی داشته تمجید کرد و وی را به عنوان وزیر دفاع خود منصوب نمود. یک منبع ارشد دیپلماتیک رژیم صهیونیستی نیز خبر داده است اوباما در حال بررسی انتصاب دانیل کورتسر، سفیر سابق آمریکا در مصر و سرزمین‌های اشغالی به عنوان فرستاده‌ خود به خاورمیانه است. کورتسر، یک یهودی عبری زبان و از طراحان نقشه راه و ایده شکست خورده خاورمیانه بزرگ است.
رئیس جمهور منتخب آمریکا همچنین در اولین انتصابش رام امانوئل فرزند یک صهیونیست و عضو گروههای تندرو اسرائیلی را به ریاست کارکنان کاخ سفید برگزید. امانوئل که در محافل رسانه ای آمریکا به سگ شکاری دموکراتها معروف است بدون تردید میزان قدرت و نفوذ رژیم صهونیستی را در کاخ سفید افزایش خواهد داد.
البته هر چند قضاوت علمی و مستند درباره رفتار رئیس جمهوری که هنوز قدرت را در دست نگرفته زود و غیر منصفانه است اما راقم این سطور هنوز بر گمان خود مصر است که این رئیس جمهور سیاه نیز نمی تواند روی آمریکا را سفید کند.(۱)
قبلا در همین ستون نوشته بودیم انتخاب اوباما نوعی خودزنی سیاسی برای بازسازی اعتبار آمریکایی است که دامن حیثیتش در ۸ سال گذشته بیش از پیش لکه دار شده است. اما اوباما نه گورباچف شوروی است که با پروستریکا و گلاسنوست خود مقدمات تجزیه شوروی را فراهم کرد و نه وودرو ویلسون، هری ترومن، لیندون جانسون، ریچارد نیکسون و جرج دبلیو بوش است که با جنگ های بی محابا در گورستان امپراتوری ها برای آمریکا قبری بخرد.
اوباما با ما نیست، وی حتی با مردم آمریکا هم نیست. چند ماه دیگر وقتی اولین گلوله از تفنگ یکی از سربازان آمریکایی در گوشه ای از جهان شلیک شود و یا خبرگزاری ها اخبار رسوایی اخلاقی و تجاوز یکی از تفنگداران آمریکایی را در یکی از دهها کشوری که آمریکا در آنها پایگاه نظامی دارد، منتشر کنند مجددا شعارهایی نظیر Down With USA یا Stop Obama ویا No War بر روی پلاکاردهای معترضین به سیاستهای ایالات متحده نقش می بندد.
هنوز مشخص نیست که شعار پرطمطراق “تغییر” اوباما برای بازگرداندن زمان به عقب است و یا اینکه او می خواهد جلوتر از زمان حرکت کند. دامنه گفتگوی مستقیم با تهران و دمشق که وی پیش از انتخابش بر آنها مانور می داد آن‌قدر وسیع شده است که به او اجازه می دهد بی محابا راجع به ایران، سوریه، عراق، افغانستان و... لفاظی های غیر منطقی کند و به عنوان مثال جمهوری اسلامی را تحت عنوان “کشوری خطرناک”خطاب نماید.
اگر تغییرات اوباما بدان معنا باشد که هیچ چیز تغییر نکند و تنها امپریالیسمی ملایم با صورتک انسانی جای استکبار ستیزه جوی سابق را پر کند، آن‌گاه حتی مردم آمریکا نیز از رای خود پشیمان می شوند و ناکامی در تغییرات شاید به ظهور نسل سومی در فضای سیاسی ایالات متحده بینجامد. درواقع شاید اوباما ناخواسته نقش گورباچف شوروی را بازی کند و در بدترین حالت زمینه را برای تجزیه ایالات متحده فراهم کند.
اما اینها همه گمانه زنی است و متغیر ثابت در تحلیل های ما نحوه برخورد دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامی با پدیده اوباما است که تناقضات رفتاری وی در چند ماه گذشته برخی از مسئولین کشور و بخصوص بعضی از جریانات سیاسی وابسته به جریان دوم خرداد را ذوق زده کرده است که گویی قرار است در پس این تغییر اتفاقات مهمی رخ دهد. سیاست خارجی کشور کالای ارزانی نیست که بتوان آن را در حراجی گمانه زنی ها در معرض فروش گذاشت. آن چیزی که امروز وجود دارد پیش شرط غیر منطقی اوباما برای توقف غنی سازی و ممانعت از فعالیتهای صلح آمیز هسته ای ایران است که به هیچ وجه پذیرفته شده نیست. این موضع به وضوح حکایت از عدم تغییر در راهبردهای سیاست خارجی آمریکا در قبال جمهوری اسلامی دارد. ما نمی توانیم و حتی حق نداریم روی حدس و گمانهای خود بیش از حد حساب کنیم.

صالح اسکندری
پی نوشت:
“ ما و اوباما”، صالح اسکندری، سرمقاله روزنامه رسالت، ۸۷/۸/۱ و “رئیس جمهور سیاه روی آمریکا را سفید می کند؟”،صالح اسکندری، روزنامه رسالت، ص۲، ۸۷/۸/۱۶

منبع : روزنامه رسالت