دروازه بان جواهر واقعی

مرشد سوخته جان با پیر آشفته روان دنیای فوتبال از روزهای خوش و لحظات غمناک آن به آهستگی می گفت و می شنید و آه می کشید. هر دو در سینه از تاریخ فوتبال ایران رازهای پنهانی داشتند و به واقع روزشمار تاریخ فوتبال کشور را ورق می زدند. حرف از این سو و آنسو در فضا می چرخید و نکاتی را به یاد میآورد تا این که رسید به داستان دروازه بانی فوتبال و بحث داغ شد.
مرشد سوخته جان از پیر آشفته روان پرسید: «اولین دروازه بان تیم ملی فوتبال ایران چه کسی بود و از کجا بود؟» پیر دستی بر پیشانی کشید و بدون ریا بی اطلاعی خود را اعلام کرد و شاید هم نکرد و گفت: «من بازی های آقای حسینی یکی از دروازه بانان نامی گذشته های فوتبال را دیده ام.» و سپس از مرحوم سلطانی و بیاتی حرف به میان آورد و رسید به عزیز اصلی هادی طاووسی، نیک نفس، حجازی، رشیدی، ظلی، مودت، عسگرخانی، کربکندی، کاویانپور، نبوی، بهروز سلطانی، سجادی، بشرزاد و عابدزاده و میرزاپور و... و از نقاط قوت و ضعف هرکدام نیز مختصری گفت و خصوصیات یکایک آنان را برشمرد و مقایسه کرد و خداحافظی و رفت تا وقتی دیگر و بحث هایی دیگر.
● از آقا حسینی تا رحمتی
راستش برای ما که شنونده گفت و گوی فوتبالی مرشد سوخته جان و پیر آشفته روان فوتبال بودیم شنیدن اوصاف امیرآقا حسینی، بیاتی و سلطانی که از دروازه بانان اولیه کشورمان بودند و در میان دیگر سنگربانان ایرانی چهره شده بودند، جذاب بودند و پیش خودمان آن خصوصیات را پیوسته با حال و روز دروازه بانان کنونی خودمان وصل می کردیم تا علل و عوامل اوج و حضیض کار دروازه بانان را مورد بررسی قرار دهیم.
به واقع با آن که سن ما اجازه نمی داد بازی های آقا حسینی، بیاتی، سطانی و دیگر بزرگوارانی که بوده اند و رفته اند و گرد فراموشی روی نام آنان نشسته است نظاره گر باشیم اما از نزدیک شاهد کار دروازه بانانی همچون عزیز اصلی، هادی طاووسی، کیوان نیک نفس، رضا قفل ساز، فرامرز ظلی، احمد نبوی، مهدی عسگرخانی، بهرام مودت، حسین قراخلو، احمد حبیب، محمد خمسه، مجید روستا، محمد برزمهری، رسول کربکندی، کاویانپور، منصور قلمی، جمشید ابولی پور، شاهپور نوریزاد، کریم باستانی، غلام نیک پور، ابراهیم نیک پور، اکبر کزازی، جمشید راغفر، نقدی، جهانی، سجادی، کشاورز، طاحونی، گیوه ای، فریاد شیران، شاه نباتی، ملک احمدی، رضایی، محتشم، جغتاپور، سلطانی، قلیچ، حبیبی، شاپرست، مصمم، مرحوم نیک چهر، عابدزاده، غلامپور، سعید عزیزیان و بسیاری دیگر از دروازه بانان سال های نه چندان دور بوده ایم. راستش فارغ از هرگونه مرزبندی، جبهه گیری و خرده گیری باید عرض کنیم که دروازه بانان جواهر واقعی عرصه بازی فوتبال هستند و سرزمین ایران لبریز از این جواهراتی است که متاسفانه به دست جواهرفروشان ناشی و شاید هم مال پرست و منفعت طلب افتاده اند تا بدین ترتیب اصالت و رسالت آنان روز به روز کمرنگ و کم رونق شود. در حقیقت دوران آقاحسینی و رشیدی و حجازی و عابدزاده گذشته است و اینک زمان زمانی دیگر است و نوبت سید مهدی رحمتی، طالب لو، رودباریان، معمارزاده، واعظی، مکانی، یوسفی، محمدی، رحمان، احمدی، نامداری، حسنی صفت، ثابتی، گردان و جوانان جویای نام دیگری رسیده است.
● زمان
فراموش نکنیم، این نوشته ها و سایر مطالبی که درباره دروازه بانی نوشته شده است، برای پویایی، بهروزی، پیشروی و موفقیت و برخورداری از جانشینان و نسلی داناتر و قوی تر برای راحت تر بر دوش کشیدن بار فوتبال و در بعد تخصصی تر بار دروازه بانی این فوتبال پولکی کنونی است.
گذشته گذشته است، آینده در آینده از راه می رسد. حال را چه کنیم؟
عرض می کنیم، موفقیت جمع زمان های حال است، افسوس گذشته را نباید بخوریم، بلکه با هوشیاری باید از گذشته درس بگیریم از آینده نترسیم بلکه به فکر آینده باشیم اما یادمان باشد ما داریم در زمان حال زندگی می کنیم. فوتبال بازی می کنیم دروازه بانیم. ملی پوشیم قراردادهای کلان می بندیم و از امتیاز ملی پوش شدن و دروازه بانی کردن بهره می بریم ولی یادمان باشد که یکی از مشکلات دست نیافتن به موفقیت و بهروزی در عرصه دروازه بانی نه کسب درآمد، بلکه برای گذشته تاسف خوردن و برای آینده نگران بودن است.
گذشته رفته است و دروازه بان های مطرح و صاحب سبک و پرآوازه فوتبال همه کفش های خود را آویزان کرده اند. آن زمان شرایط متفاوت بود و این زمان هم متفاوت است و بسیاری از عناصر تغییر کرده اند و اینک فوتبال و دروازه بانی را وارد فاز جدیدی از دوران حیات این رشته جذاب و پرطرفدار کرده اند.
حال پرسش این است: آیا دروازه بانان ما و پرورش دهندگان و تمرین دهندگان دروازه بانان ما و حتی آنهایی که استعدادیاب هستند، اطلاعات و آگاهی های خود را به روز کرده اند یا آنان هم در دست انداز پول، درآمد، قرارداد، باغ، ویلا، ماشین و سفر و... گرفتار شده و به زیرآبی رفتن و زیرآب زدن عادت کرده اند؟
هرچه هست این را هم باید یادآور شویم که قدرت یک زنجیر به ضعیف ترین حلقه آن بستگی دارد و اگر در عرصه دروازه بانی و عناصر تشکیل دهنده آن حلقه ها یکی یکی ضعیف شوند بده بستان رونق بگیرد و حق کشی و حق خوری رواج یابد شایسته ها در سایه باشند و گوشه نشین شوند و نالایق ها و باندبازان جولان دهند و فوتبال را بازیچه تمایلات خود نمایند، فاتحه دروازه بانی ایران را در آینده نه چندان دور باید بخوانیم. حالا حرف حساب این است که چگونه باید دروازه بانی فوتبال ایران را نجات دهیم؟ آیا به نظر شما رحمتی، طالب لو، معمارزاده، رودباریان، واعظی و میرزاپور و دیگران این بار سنگین را خواهند توانست به دوش بکشند و رفع نگرانی نمایند یا باید همچنان در انتظار تولد دروازه بانان دیگری از نسل جدید فوتبال ایران باشیم؟

نویسنده : محمد رزمجو

منبع : روزنامه مردم سالاری