یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا
گوشه ای از تاثیرات فضای سبز بر زندگی شهری
انسان از نظر زیستی بخشی از طبیعت محسوب میشود و از نظر روانی نیز به دلایل مختلف و متعددی تمایل به ارتباط با آن را دارد که مهمترین این دلایل آرامشی است که هنگام قرار گرفتن در محیط های طبیعی و مواجهه با مناظر طبیعی احساس میکند که این مسئله نیز ریشه در علل متعددی دارد که در بحثهای روانشناسانه و روانکاوانه بسیار به آنها پرداخته میشود که از آن جمله میتوان به اثرات روانی ناشی از ترکیب رنگها، شکل ظاهری اجسام طبیعی و ترکیب ساختاری مناظر طبیعی و ... اشاره کرد.
در زندگی از نوع شهر نشینی فضاهای سبز وسیع علاوه بر دلایل عمومی مذکور، از جهت دیگری نیز آرامشبخش هستند. این فضاها به دلیل ویژگی اکوسیستمی خاصشان نوعی بیکرانگی را به ذهن متبادر می کنند و بدین وسیله، هر چند به صورت موقت امکان احساس رهایی از تجربهی محصور بودن جسمی و روحی که ناشی از ساختار فیزیکی شهر و خانه ها و اماکن موجود در آن و شکل زندگی شهری است را برای فرد شهرنشین فراهم میکنند . نمونه چنین فضاهایی، پارکها هستند ؛ البته ویژگی فوق صرفاً درمورد بوستانها و پارکهای بزرگ مصداق دارد و پارکهای کوچک فاقد چنین کارکردی هستند و به دلیل اینکه از هر نقطه از آنها فضای شهری به راحتی قابل رویت است شاید حتی آنچنان احساس بودن در فضای طبیعی را نیز القا نکند.
در مباحث سوسیوبیولوژیک نیز به بررسی علل علاقه و تعلق خاطر انسانها به چنین فضاهایی پرداخته میشود که یکی از بحثهای جالب در این خصوص توسط ادوارد ویلسون زیست شناس برجسته معاصر مطرح شده است. وی عنوان میکند که انسان نیز مانند هر موجود دیگری تمایل به انتخاب زیستگاهش را دارد و براساس مجموعهای از علایق و بیزاریها به سمت زیستگاه خاصی کشیده میشود . مطابق با این نظر انسان به زیستگاهی علاقه دارد که آخرین مراحل تکاملش در آن صورت گرفته است که این زیستگاه منطقهای است که اکولوژیستها آن را «ساوان» مینامند یعنی محلی که در آن درختان با فاصله از هم قرار گرفتهاند و بین آنها را گیاهان علفی میپوشاند و گاهی کپههایی از بیشههای کوچک و متراکم نیز در آن ها دیده میشود. به عقیدهی ویلسون این نوع زیستگاه تأثیر عمیقی بر علایق، ترسها، بیزاریها و تمایلات انسانها دارد بطوریکه آنها در مواجهه با هر زیستگاهی و البته در صورت امکان سعی میکنند آن را مطابق با این نوع زیستگاه بازسازی کنند مثلاً اگر انسانها وارد منطقهای با درختان انبوه شوند شروع به قطع آنها کرده و اگر وارد چمنزارهای یکدست شوند شروع به کاشت درخت میکنند تا حدی که در هر دو حالت دوباره ساوان شکل بگیرد و در این مورد به عقیدهی وی بهترین نمونه بازنمود این میل در مدل زندگی شهری پارکها هستند که انسان ها در آنها بصورت ناخودآگاه ساوان را بازسازی میکنند .
http://morour.persianblog.ir/۱۳۸۶/۱۰/
نویسنده: مریم بحرینی
منبع : مطالب ارسال شده
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
دولت سیستان و بلوچستان جمهوری اسلامی ایران مجلس شورای اسلامی حجاب دولت سیزدهم مجلس رئیس جمهور گشت ارشاد رئیسی امام خمینی جنگ
آتش سوزی تهران وزارت بهداشت قتل شهرداری تهران پلیس سیل کنکور هواشناسی فضای مجازی سلامت زنان
خودرو دلار بازار سرمایه قیمت دلار قیمت خودرو بازار خودرو قیمت طلا بانک مرکزی سایپا مسکن تورم ایران خودرو
مهران مدیری سریال سینمای ایران تلویزیون سینما موسیقی سریال پایتخت کیومرث پوراحمد فیلم ترانه علیدوستی کتاب
اینترنت کنکور ۱۴۰۳
اسرائیل غزه جنگ غزه رژیم صهیونیستی آمریکا فلسطین روسیه چین حماس اوکراین ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال بازی جام حذفی سپاهان آلومینیوم اراک فوتسال تیم ملی فوتسال ایران تراکتور باشگاه پرسپولیس لیورپول
هوش مصنوعی تبلیغات ناسا سامسونگ فناوری اپل بنیاد ملی نخبگان آیفون ربات
کاهش وزن روانشناسی بارداری مالاریا آلزایمر زوال عقل