نگاهی کلی بر فراز نگارخانه های تهران

كاتالوگ نمایشگاه های هنرهای تجسمی نگارخانه های تهران - پاییز ۱۳۸۴
از انتشارات: مؤسسه توسعه هنرهای تجسمی
زیرنظر: مركز هنرهای تجسمی، وزارت ارشاد اسلامی
در كاتالوگ پاییز امسال، آثار به نمایش درآمده از ۳۷ نگارخانه معرفی شده است.در معرفی نگارخانه ها، تقدم و تأخر براساس رعایت حروف الفباست، كه از نگارخانه «آتبین» تا نگارخانه «هما» را دربرمی گیرد.از كیفیت متوسط چاپ و رنگ بندی نازیبای كاتالوگ كه بگذریم، می توان به طراحی روی جلد بسیار ضعیف آن اشاره كرد. این طرح جلد در مقایسه با برخی كاتالوگ های منتشر شده در فصل ها یا سالهای گذشته، هیچ برتری خاصی را نشان نمی دهد.در حالی كه به نظر می رسد طراحی گرافیك برای كاتالوگ هایی از این دست كه نظم انتشار فصلی دارند، علی القاعده می بایستی از یك یونیفورم انحصاری و در حد شخصیت و جایگاه مهمی كه واجد آن است، طراحی شود.اصولاً طراحی یك كاتالوگ كه سرشار از آثار هنری است، فرصتی طلایی برای هر گرافیست به حساب می آید تا با بهره گیری از آن یك گرافیك فرهیخته و هنرمندانه را سازماندهی كند.كاتالوگ پاییز ،۸۴ فاقد شماره صفحه است. این كاتالوگ به ما نمی گوید كه در لابه لای صفحاتش (كه نمی دانیم چند صفحه است)، چه تعداد اثر از چند هنرمند به چاپ رسیده است.این كاتالوگ می توانست یك پیشگفتار مختصر داشته باشد. پیشگفتاری با جنبه آماری و روشنگرانه كه پیشاپیش مصرف كننده را در جریان اطلاعات ضروری و مفید قرار می داد. چنین اطلاعاتی حتی بر روی یك قوطی سیگار یا یك حشره كش نیز وجود دارد. اما كاتالوگ نفیس مركز توسعه هنرهای تجسمی بی مقدمه و بی شماره و بی حساب و كتاب صرفاً به رعایت حروف الفبا بسنده كرده است.در تماس های مكرری كه با مؤسسه توسعه هنرهای تجسمی از طرف روزنامه برقرار شد، موفق به گفت وگو با رئیس مؤسسه نشدیم. تقاضای روزنامه برای دریافت كاتالوگ نیز بی نتیجه ماند. این گزارش با استفاده از كاتالوگ اهدایی از سوی نگارخانه آریا فراهم شده است. لازم به یادآوری است كه كاتالوگ پاییز امسال خیلی دیرتر از سالهای گذشته منتشر شد.اما برای رفاه حال مخاطبان این كاتالوگ زحمت مسؤولان تهیه و تولید كاتالوگ را كم كرده، به اطلاع می رسانیم كه در این كاتالوگ ۱۱۱ صفحه ای، ۲۹۲ نمایشگاه در طول سه ماه توسط ۳۷ نگارخانه برپا می شود كه این فعالیت ها با حضور حدود ۵۰۰ هنرمند شكل گرفته است. البته در صفحه دوم كاتالوگ فهرست ۵۷ نگارخانه دیگر با ذكر نام و نشانی و تلفن دقیق آنها قید شده است. به میزان و چگونگی فعالیت این ۵۷ نگارخانه هیچ اشاره ای نشده است. انتشار این كاتالوگ، فرصت خوبی برای یك بازدید فشرده و جامع در اختیار می گذارد. از این فرصت بهره گرفته و آثاری را برگزیده و پیشنهاد برپایی یك نمایشگاه رؤیایی را در پایان هر فصل مطرح می كنیم:
۱ اثر از فرشته شادی (نگارخانه آرته)
۲ اثر از كاوه نامغ (نگارخانه آتبین)
۳ اثر از سلیم ناظریان (نگارخانه آتشزاد)
۲ اثر از حسین محجوبی (نگارخانه آشیان نقش و مهر)
۲ اثر از مینا قویدل (نگارخانه ابن سینا)
۲ اثر از مؤسسه ارژنگ (نگارخانه ارژنگ)
۲ اثر از زنان نقاش زنجان (نگارخانه ثروت)
۳ اثر از هنرستان غزال، ۱ اثر از میترا احمدی (نگارخانه بنفشه)
۳ اثر از منصوره حسینی، احمد اسفندیاری و حسین علی ذابحی (نگارخانه دریابیگی)
۲ اثر از یدالله درخشانی (نگارخانه سبلان)
۲ اثر از سمانه شریفی (نگارخانه سرمه)
۳ اثر از شمایل های مذهبی و ۲ اثر از محمد محمدی زاده و موثقی (نگارخانه سعدآباد)
۲ اثر از احمد نصراللهی، ۲ اثر از هومن نصیری، ۲ اثر از احمدرضا دالوند (گالری سیحون)
۲ اثر از نازبانو تركاشوند، ۲ اثر از مرتضی اسدی (نگارخانه شاهد)
۲ اثر از گروه دیوار سفید (نگارخانه شفق)
۲ اثر از فرشاد شیرازی (نگارخانه شیرازی)
۲ اثر از مرضیه رمضانی (نگارخانه فام)
۱ اثر از محمدرضا وكیلی (نگارخانه فام)
۲ اثر از علی صادقی حریری (نگارخانه بهزاد)
۳ اثر از احمد وثوق احمدی، حسین زمردی، بهمن نیكو (نگارخانه گیتا)
۱ اثر از لیلا پروا (نگارخانه لاله)
۲ اثر از نازنین افشار، افسانه صفوی (نگارخانه مژده)
۲ اثر از امین نورائی، ۲ اثر از شهاب موسوی زاده، ۲ اثر از كاوه گلستان، ۲ اثر از مریم سالور (نگارخانه ممیز)
۳ اثر از نیلوفر قادری نژاد (نگارخانه مهرین)
۳ اثر از فوشوچون (چینی) : نگارخانه مهرین)
۲ اثر از اشین دانیلی ذكریان و محمد حاج ابوالفتح و ۲ اثر از محمد كوچكپور كپورچالی (نگارخانه نیكول)
۲ اثر از اكبر میخك (نگارخانه والی)
۲ اثر از مریم خزایی (نگارخانه هفت ثمر)
۲ اثر از هادی جمالی، ۱ اثر از فرید جهانگیر، ۱ اثر از بهرام دبیری (نگارخانه هما).
یك پیشنهاد
> انتخاب ۸۰ اثر از میان ۵۰۰ هنرمند كه در ۳۷ نگارخانه در سطح شهر به نمایش درآمده است می تواند در پایان هر فصل انجام شود. این انتخاب می تواند توسط اساتید، پیشكسوتان، منتقدین و كارشناسان انجام شود. آثار برگزیده را می توان در یك فضای مناسب عرضه كرد. بدین طریق در طول سال ۴ بار گزینش صورت می گیرد و در پایان هر سال یك كاتالوگ سالانه از آثار برگزیده هر سال منتشر شده و مثلاً موزه هنرهای معاصر این آثار را هر سال یك بار به نمایش بگذارد. برای تكمیل چنین ایده ای می بایستی از ادبیات متناسب كه به نقد و تفسیر آثار پرداخته و به این بهانه در ارتقای فهم تجسمی مخاطبان می پردازد، استفاده كرد.
> انتخاب آثاری از كاوه نامغ در نمایشگاه رؤیایی موردنظر به دلیل بیان قوی و اكسپرسیون مؤثر و نافذی است كه در آثار او موج می زند.> سلیم ناظریان، پختگی و قریحه بازنمایی فوق العاده اش را به رخ كشیده است.
> فرشته شادی، سطوح رنگی و تقسیم بندی های هندسی را آنچنان منعكس می كند كه گویی همه غریزه و احساس یك انسان را می توان حتی در سطوح هندسی نیز به نمایش گذاشت، بی آنكه اثر دچار خط كشی های بی روح یك تقسیم بندی هندسی شود.
> حسین محجوبی همچنان اسب هایش را و درخت هایش را و تپه و ماهور را تكرار می كند. همه چیز در یك توازن ریتمیك جاری است. تكرار عناصر آشنا در آثار محجوبی، ایمان او را به آنچه از پالت بر روی بوم می نشیند نشان می دهد.
> مینا قویدل، اگر تغییر مسیر ندهد و باور كند كه منظره سازی یك «ژانر» غافل مانده در نقاشی معاصر ایران است، می تواند یك نماینده شاخص در منظره پردازی سالهای اخیر ایران باشد.
> لطف یك آبرنگ شفاف، ظریف و مطمئن، هرگز پایان نمی پذیرد. تا آب هست، رنگ هست، آبگیر و منظره و پرتره و سیب و گلدان هست و تا آدم هست، نقاشی آبرنگ می تواند مكرر شود و حس و نگاه آدم را سیراب كند. دیدار آثار آبرنگ در نگارخانه ارژنگ و در دستان محمدرضا آتشزاد، همیشه جذاب است.
> احمد اسفندیاری بیش از نیم قرن است كه شخصیت منفرد و یگانه خودش را در قالب تابلوهایی كوچك و متعدد نشان می دهد.
> دیدن آثار یدالله درخشانی، در هر شرایطی آموزنده است.
> سمانه شریفی طرح های دلچسبی را به نمایش گذاشته است. پیوستگی، تداوم و حركت جست وجوگرانه چیزهایی هستند كه سمانه شریفی باید از سر بگذراند.
> احمد نصراللهی با پیوستگی، وقار و جدیت همواره نگاه مخاطب را به دیدن آثاری متفاوت و غیرمنتظره دعوت می كند.
> هومن نصیری در آخرین آثارش به یك اكسپرسیونیسم تأثیرگذار دست یافته است.
>كار در عرضه دیجیتال آرت توسط یك طراح و نقاش كاركشته و كاربلد همچون مرتضی اسدی، جای هیچ نگرانی ندارد. آنان كه كمتر از مرتضی اسدی طراحی و نقاشی می دانند مجاز نیستند به سمت كارهای دیجیتالی بروند.
>گروه دیوار سفید، تاكنون از یك بررسی نقادانه و نگاه كارشناسانه محروم بوده است. باید دیوار سفید را دوباره دید.
> علی صادقی حریری با عكس هایش به آدم نگاه می كند. در حالی كه تو فكر می كنی داری به عكس های او نگاه می كنی.
> احمد وثوق احمدی، حسین زمردی و بهمن نیكو، همچنان قریحه و توانایی و تسلط خود را بر ابزار كارشان به رخ می كشند.
> امین نورائی حضور یك نقاش توانا و كارآشنا را از طریق آثارش به اثبات می رساند.
> نیلوفر قادری نژاد، روزگاری به «كته كولوتیس» ایران معروف بود. در آثار نیلوفر قادری نژاد می توان شناخت فیگوراتیو و فهم تجسمی قابل توجهی را مشاهده كرد.
> عكس های محمد كوچكپور كپورچالی، یادآور یك «تصویرگری» با طراوت و نگاه بدیع به دیدنی های آشناست. عكس های كپورچالی، دیدنی های آشنا را به حیرتی تبدیل می كند كه منجر به بازسازی مجدد طرز دیدن مخاطب می شود.
كاتالوگ پاییز ۱۳۸۴
نگارخانه آریا
نگارخانه الهه
نگارخانه دی
نگارخانه طراحان آزاد
نگارخانه والی
ناشر: لیتوگرافی فرایند گویا - مؤسسه فرهنگی پژوهشی چاپ و نشر نظر - شركت واس - CASTELL - FABER - فتح الله مرزبان.كاتالوگ نگارخانه آریا، دی ، الهه، طراحان آزاد، والی با كیفیت ممتاز، چاپ عالی و طراحی و دیزاین بسیار شیك و دیدنی از نظر ظاهری به كاتالوگ مؤسسه توسعه هنرهای تجسمی برتری غیرقابل انكاری دارد.در این كاتالوگ، در صفحه شروع هر نگارخانه یك معرفی كوتاه و مفید درج شده است.
> نگارخانه آریا در سال ۱۳۷۱ با هدف نمایش آثار هنرمندان هنرهای تجسمی با مدیریت آریا اقبال شروع به كار نمود. این نگارخانه با برگزاری چندین نمایشگاه در شهرهای مختلف ایران و دیگر نقاط جهان به معرفی آثار هنرمندان ایرانی پرداخته است. در سال ۱۳۸۲ نگارخانه شماره (۲) آریا با فضایی مناسب برای ویدئوآرت، پرفرومنس و اینستالیشن كار خود را آغاز كرده است.
> نگارخانه الهه در سال ۱۳۷۷ با مدیریت الهه جواهری شروع به فعالیت نمود. این نگارخانه برنامه های خود را بر پایه نمایش آثار اساتید هنر، نمایش آثار و معرفی هنرمندان مستعد جوان و همچنین برگزاری نمایشگاه در داخل و خارج از كشور بنا نهاده است.
>نگارخانه دی :
گالری - موزه دی از ۹ بهمن ۱۳۸۳ فعالیت خود را با اهداف زیر آغاز نموده است:
- معرفی هنرمندان جوان امروز ایران
- نمایش آثار چهره های شناخته شده هنر معاصر، نمایش چاپ های دستی و هنری و همچنین عكس از مجموعه خصوصی كازرونی - سلحشور به منظور معرفی هرچه بیشتر این آثار به دانشجویان و علاقه مندان.
مدیریت این نگارخانه را فریال سلحشور كارشناس ارشد مرمت اشیای فرهنگی و تاریخی و مجموعه دار به عهده دارد.
- همزمان با هر نمایشگاه نقاشی از مجموعه خصوصی گالری هم یك نمایشگاه عكس تحت عنوان تاریكخانه و یك نمایشگاه لیتوگرافی تحت عنوان باسمه خانه و همچنین یك كتاب باارزش به معرض دید گذارده می شود.
> نگارخانه طراحان آزاد از سال ۱۳۷۷ با مدیریت رزیتا شرف جهان و محسن نبی زاده آغاز به فعالیت كرده است و طی ۸ سال كار خود با برگزاری بیش از ۳۰۰ نمایشگاه تلاش كرده است تا به نمایش آثار پیشروترین هنرمندان معاصر كشور بپردازد. هدف گردانندگان این نگارخانه در درجه نخست شناسایی و ایجاد عرصه نمایش برای هنرمندان آوانگاردی است كه در زمینه های مختلف هنری اعم از نقاشی، ویدئوآرت، عكس اینستالیشن و پرفرومنس به فعالیت مشغولند. این نگارخانه همچنین در ایجاد ارتباط با مراكز فرهنگی و گالری های دیگر كشورها گام هایی برداشته است و تاكنون موفق شده چند نمایشگاه در زمینه نقاشی ویدئوآرت به كشورهای دیگر بفرستد و همچنین هنرمندان خود را جهت ارتباط معرفی نماید.
> نگارخانه والی از سال ۱۳۷۱ فعالیت های فرهنگی و هنری خود را با مدیریت مژگان والی پور آغاز نموده است.هدف این نگارخانه طی سالهای متمادی فعالیت، توسعه و ارتقای فرهنگ و هنر ایران در داخل كشور و همچنین مجامع بین المللی و گالری های اروپا و آمریكا با به نمایش گذاشتن آثار اساتید و هنرمندان جوان بوده است.
احمدرضا دالوند

منبع : روزنامه ایران