دستگاه در بازکن

این دستگاه شامل یک الکترومغناطیس یک جوشن یا اهرم و یک تیغه چفت که حول یک محور می‌گردد. وقتی تکمه در باز کن فشار داده شود، بوبین الکترومغناطیس جوشن را جذب کرده و اهرم جوشن هم تیغه چفت را می‌چرخاند و در می‌تواند باز شود.
● دستگاه سنگ‌زنی رومیزی
▪ مشخصات: قابل نصب روی کار یا پایه. ۲۲۰ ولت، ۵۰ هرتز، ۵۰ وات با دو سنگ به ابعاد ۲۰٭۱۵۰ میلیمتر
▪ کاربردها: تیز کردن ابزار و سنگ زدن لبه‌ها و قسمت‌های ناصاف قطعات.
▪ برخی از قطعات
پایه دستگاه و نگهدارنده بوش‌های دو سر روتور، روتور، کلید، کابل تغذیه، سیم، سنگ، فیوز، صفحه تکیه‌گاه قطعه.
● دستگاه سنگزنی و دستگاه پرداخت
کاربرد سنگ‌های ماسه‌ای از روزگاران بسیار پیش رواج داشت. رفته‌رفته که کارهای مکانیکی و افزایش تولید و دقت کار مورد نظر قرار گرفت تشخیص روشنی میان زایده‌زنی، تیز کردن پرداخت کاری و اصلاح قطعه برقرار شد.
در حدود سال ۱۸۳۰ چنین تشخیص داده شد: (سنگ‌های افان (تیزکنی)، بطور خاص برای تیز کردن تیغ‌های ماشین‌های تراش ساده و صفحه‌تراشی و اصلاح کننده، مانند قلم حکاکی، قلاب‌ها، مته‌های از فولاد آبدیده و غیره بکار رفت و سنگ‌های پرداخت برای برق کردن سطوح فلزات.
نوع نخست که ریز بود از سنگ‌های ماسه‌ای سخت تشکیل می‌شد، آنها معمولاً با پا و رکاب عمل می‌کردند و در هر جای کارگاه نزدیک محل کار کارگر قرار داشت.
نوع دیگر سنگ‌های پرداخت درشت بود که با وسیله اصلی انتقال حرکت کارخانه عمل می‌کرد و در قسمتی از کارگاه متمرکز بود.
گاهی از سنگ‌های آهنی یا ورق آهن همراه با ماسه‌های ریز و مرطوب و نیز سنگ‌های افقی چدنی، همراه با قلع و خاکه سنباده استفاده می‌شود.
سنباده‌های آهنی (خوب آبدیده) روی خطوطی قرار دارند که با قلم روی آنها ایجاد کردند. این خطوط هاشوری، نه ضربدری مثل سوهان‌ها، برابر راست و بدنه هستند تا سوده‌ها و تراشه‌ها را با خود بردارند.
محل نخستین کاربرد سنگ سنباده‌های صنعتی به درستی معلوم نیست برخی ساخت آنرا سال ۱۸۴۰ در انگلستان می‌دانستند که نخستین سنگ چاقو تیزکن از خاکه سنباده ساخته شد. پس از سال ۱۸۵۰ کاربرد دستگاه‌ەای سنگ‌زنی و پس از آن دستگاه‌های اصلاح قطعه به سرعت عمومی شد و در همان حال تعدادی اصلاحات روی سنگ‌های صنعتی صورت گرفت.

منبع : مطالب ارسال شده