بارگذاشتن به مد د ناخودآگاه

امروزه روش های کمک درمانی در زمینه درمان بیماری ها، به کمک داروها و جراحی آمده و البته به تدریج اعتبار خاص خود را پیدا کرده است و یکی از مهارت های درمان بیماری ها محسوب می شود. یکی از مهمترین این روش ها که در تمام دنیا به عنوان یک روش کمک درمانی پذیرفته و تعلیم داده می شود، هیپنوتیزم درمانی یا هیپنوتراپی است.
هیپنوتراپی اگر همراه با درمان های دیگر انجام شود، بدون شک اثر فوق العاده زیادی در بهبودی سریع بیمار و قبول درمان از سوی وی دارد! اما به علت جدید بودن، از این نوع درمان سوءاستفاده های زیادی هم شده است و طبق معمول سودجویانی هم پیدا شدند که به اسم این علم، مشکلات زیادی برای مردم به وجود آورده اند. لذا ابتدا باید سه نکته مهم را یادآوری کرد.
اول اینکه هیپنوتیزم روش کمک درمانی است، بنابراین فقط به صورت کمک در درمان بیماری هایی انجام می شود که شخص درمان کننده قادر به درمان این بیماری بدون هیپنوتیزم هم است. مثلاً هیپنوتیزم در بعد روانپزشکی، فقط به وسیله روانپزشکان و روانشناسان قابل انجام است و افراد غیر عالم در این زمینه ها نمی توانند از هیپنوتیزم به عنوان درمان بیماری های روانی استفاده کنند و همینطور یک متخصص پوست و یک متخصص زنان هم می توانند در حیطه علم خود از این روش استفاده کنند.
آشنایی با این مسئله به این علت مهم است که سوءاستفاده از این علم را محدود می کند و مردم یاد می گیرند برای درمان هر بیماری به پزشک متخصص آن مراجعه کنند و همچنین سوءاستفاده از یک علم موجب عدم درمان شده و به تدریج آن علم را زیرسؤال می برد. در هیپنوتراپی هم اگر افراد غیرعالم از این علم به صورت نادرست استفاده کنند و مردم باور کنند، کم کم کل این علم در باور مردم زیرسؤال می رود و علمی که می تواند کمک بسیاری به بشریت کند، جایگاه خود را ازدست می دهد.
نکته دومی که باید یادآوری کرد این است که هیپنوتیزم هم مثل جراحی، یک هنر است و هیپنوتراپ درواقع یک هنرمند است. بنابراین دانستن این علم به تنهایی کافی نیست، بلکه باید فرد توانایی انجام هیپنوتیزم را داشته باشد.
سوم اینکه ممکن است فرد دوره هیپنوتیزم را گذرانده باشد، اما هیپنوتروز خوبی نباشد و این موضوع موجب می شود که علم هیپنوتراپی زیرسؤال برد. در علم هیپنوتیزم، هر نوع هیپنوتراپی برنوعی فرد هیپنوتیزمی تکیه می کند! پذیرش هیپنوتیزم موجب اثر آن در بیمار می شود و اگر بیمار این روش درمانی را نپذیرد، استفاده از آن اشتباه بوده و تأثیرناپذیر است. دقیقاً مثل این است که ما به بیمار دارو می دهیم اما او نمی خورد! پس معجزه ای هم به نام درمان وجود نخواهدداشت. پذیرش هیپنوتیزم از سوی بیمار موجب نفوذ این علم در ناخودآگاه بیمار شده و او را رو به بهبودی می برد.
اما برای درمان موفق با هیپنوتیزم باید یک رابطه بسیار صمیمانه و هماهنگی بین درمانگر و درمان شونده باشد، لذا قبل از هیپنوتراپی توجه به سه مسئله ضروری است.
▪ شناخت کامل یا نسبی درمانگر از سوی درمان شونده و درمان شونده از سوی درمانگر.
▪ اعتماد کامل درمان شونده به درمانگر در زمینه درمان، اگر این اعتماد وجودنداشته باشد درمان شونده هیپنوتیزم نشده و پذیرش در درمان نخواهدداشت که این اعتماد هم به واسطه شناخت ممکن خواهدبود.
▪ سومین مسئله که قبلاً هم متذکر شدیم اما تذکر دوباره آن لازم است این است که درمان شونده این روش را به عنوان درمان بپذیرد. در غیر این صورت بهتر است از روش های دیگر درمان استفاده شود.
هیپنوتیزم در درمان بیماری های زنان و مامایی هم کاربردهای زیادی دارد که ما در این قسمت فقط به بخش مامایی آن اکتفا می کنیم.
به عنوان مثال از ابتدای حاملگی هیپنوتیزم می تواند در رفع و کم کردن علائم و عوارض حاملگی بسیار مؤثر باشد.
الف) ویار، یکی از عوارض شایع حاملگی است که در نیمه اول بارداری اتفاق می افتد و معمولاً از ۱‎/۵ ماهگی شروع و تا پایان سه ماه ادامه می یابد. تهوع و استفراغ یا ویار حاملگی به ندرت ممکن است تا پایان حاملگی ادامه یابد و علت آن دقیقاً مشخص نیست، اما احتمالاً به علت تغییرات هورمونی این اتفاق می افتد. تهوع و استفراغ در جنین های دوقلو بیشتر از یک قلو بوده و در نوزاد دختر بیش از نوزادان پسر است. گفته می شود عوامل روانی هم می تواند در تهوع و استفراغ مؤثر باشد. مثلاً تهوع و استفراغ در زنان شاغل کمتر از زنان خانه دار است.
درمان های کمکی به این بیمار این است که غذا را به مقدار کم در دفعات زیاد بخورند. یعنی به جای سه وعده شش وعده غذا بخورند و قبل از سیری کامل دست از غذا بکشند. بهتر است از غذاهایی استفاده کنند که به آن تمایل داشته باشند، یعنی درواقع فقط چیزهایی بخورند که دوست دارند.
همچنین چون بوی غذا یکی از عوامل ایجاد این حالت است، بهتر است غذاهای بودار نخورند و پخت غذا به وسیله افراد دیگری انجام شود.
بهتر است از خوردن غذاهای آبکی مثل آش، سوپ و مایعات زیاد خودداری کرده و به جای آن از غذاهای بدون بو و جامد استفاده کنند.
اما گاهی با رعایت تمام این درمان ها بیمار بهبود پیدا نمی کند. این جاست که هیپنوتیزم همراه با دارو به این بیماران کمک زیادی می کند و هیپنوتراپی هم می تواند یکی از روش های درمان باشد.
ب) سقط های بدون علت نیز یکی از مواردی است که هیپنوتراپی می تواند به کمک متخصص زنان در درمان بیاید.
هیپنوتراپی تطابق مادر را با حاملگی زیاد کرده و سقط های بی علت را کاهش می دهد.
ج) مورد دیگری که هیپنوتراپی کمک زیادی به ماما و متخصص زنان می کند در زایمان های زودرس است در افرادی که به زایمان زودرس مبتلا می شوند می توان از هیپنوتراپی استفاده کرد. جنین معمولاً بین ۳۸ تا ۴۰ هفته از نخستین روز قاعدگی متولد شده و رسیده محسوب می شود. در صورتی که جنین قبل از ۳۷-۳۶ هفتگی به دنیا بیاید، زایمان زودرس و در صورتی که زیر ۲۰ هفته حاملگی متولد شود، سقط محسوب می شود.
د) مورد چهارم استفاده از هیپنوتراپی در زایمان، در افسردگی و اضطراب های حاملگی است. در این شرایط زن باردار به هیپنوتراپی به خوبی پاسخ می دهد.
هـ) آخرین و مهم ترین استفاده از هیپنوتیزم در زایمان اهمیت بسیاری دارد و موجب کاهش ترس از زایمان طبیعی، افزایش میل به زایمان طبیعی، افزایش زایمان طبیعی، تعویض کلمه انقباض با درد در زایمان، بیان ساده روند زایمان، نشان دادن نمونه های زایمان بدون درد، کاهش ترس و استرس می شود.
فواید هیپنوتراپی در زایمان چیست
اولین و مهم ترین فایده این روش از بین بردن ترس از زایمان است هنگامی که بتوانیم این استرس و ترس از زایمان طبیعی را از بین ببریم و بیمار زایمان طبیعی را به طور داوطلبانه بپذیرد بقیه فواید همچون کاهش درد زایمان، کاهش طول مدت زایمان، کاهش استرس و اضطراب حین زایمان را نیز به دنبال خواهد داشت.
هیپنوتیزم در چهار مرحله در زایمان استفاده می شود:
۱) قبل از زایمان:
هیپنوتراپی برای زایمان طبیعی را می شود از همان روز اول که بیمار ویزیت می شود شروع کرد.
۲) حین زایمان:
با شروع زایمان هم می توان از هیپنوتیسم برای کاهش درد و عوارض زایمان و همکاری و هماهنگی بهتر زائو و ماما استفاده کرد.
۳) پس از زایمان:
برای کاهش افسردگی و اضطراب پس از زایمان، کاهش خونریزی، افزایش شیردهی، کاهش درد و افزایش ترمیم «اپی زیاتومی» استفاده کرد.
۴) هنگام ترخیص:
آخرین استفاده را از هیپنوتراپی در این زمان می کنیم که باز موجب کاهش عوارض پس از زایمان، افزایش شیردهی، رابطه بهتر و پذیرش زیباتر فرزند از سوی مادر و بهبودی سریع می شود.
یادمان باشد افراط و تفریط، هر دو بیماری است. یک روز تب سزارین فرامی گیرد و تمام زنان تمایل شدیدی به سزارین پیدا می کنند و روزی دیگر تب زایمان طبیعی! در اینجا باید متذکر شد اگرچه زایمان طبیعی، بهترین روش زایمانی است، اما واقعیت این است که سزارین گاهی واقعاً لازم است.
سزارین نیز یکی از روش های پذیرفته شده زایمان بوده و سال هاست که انجام می شود و عوارض آن در بسیاری از موارد کمتر از زایمان سخت و گاهی انتخاب بهتری است. در حال حاضر یکی از علل مهم افزایش سزارین، که از دیده ها پنهان مانده این است که بهبود تغذیه موجب افزایش وزن نوزادان شده است و چون بیشتر مادران در طول بارداری تحرک لازم را ندارند، جنین ما درشت است و با لگن مادر هماهنگی ندارند، بنابراین فقط در این موارد گاهی سزارین لازم و واجب است. به هر حال بهتر این است که بیماران به متخصصین خود کاملاً اعتماد داشته باشند و نوع زایمان را به او بسپارند تا کمترین خطر برای مادر و نوزاد به وجود آید.

دکتر فریبا زرگرزاده
متخصص زنان و زایمان

منبع : روزنامه ایران