شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

انوشه‌ صددرصد ایرانی‌ است‌


انوشه‌ صددرصد ایرانی‌ است‌
جمعه‌ سفر انوشه‌ انصاری‌ نخستین‌ زن‌ توریست‌ فضانورد به‌ پایان‌ رسید. او در تمام‌ طول‌ سفر ده‌ روزه‌ فضایی‌ خود، هرروزه‌ خاطرات‌ خود را در سایتش‌ منتشر كرده‌ و بیش‌ از ۱۱ میلیون‌ بیننده‌ داشته‌ است‌. از آنجایی‌ كه‌ این‌ سفر فضایی‌ از مسكو كنترل‌ می‌ شود، حمید انصاری‌، همسر انوشه‌، نیز در تمام‌ این‌ مدت‌ در مسكو به‌ سر می‌برد و در گفت‌وگویی‌ با صدای‌ آلمان‌ از این‌ تجربه‌ تازه‌ و استثنایی‌ سخن‌ گفت‌.
● آقای‌ انصاری‌ شما چرا در مسكو هستید؟ بودن‌ شما آنجا از نظر تكنیكی‌ مهم‌ هست‌، از چه‌ نظر مهم‌ هست‌؟
از همه‌ لحاظ‌ در واقع‌. یكی‌ اینكه‌ انوشه‌ خیالش‌ راحت‌ است‌ كه‌ یكی‌ اینجا حواسش‌ هست‌. دوم‌ اینكه‌ هر روز با او در حدود ۱۰ دقیقه‌ صحبت‌ می‌كنم‌ و اگر كاری‌ چیزی‌ داشته‌ باشد بهش‌ می‌گویم‌ و پیغامهایی‌ كه‌ از این‌ سو خیلی‌ها می‌خواهند به‌ او بگویند و تمام‌ این‌ برنامه‌هایی‌ كه‌ روی‌ وب‌سایت‌اش‌ بوده‌ را تا جایی‌ كه‌ توانستم‌ بهش‌ گفته‌ام‌. چون‌ نمی‌توانست‌ آنها را بخواند. ولی‌ من‌ سعی‌ كردم‌ تا جایی‌ كه‌ توانستم‌ هر كسی‌ هر كاری‌ داشت‌ در آن‌ ده‌ دقیقه‌یی‌ كه‌ در روز داشتیم‌ با او صحبت‌ كنم‌.
● خانم‌ انصاری‌ چه‌ چیزهایی‌ تعریف‌ می‌كنند؟
دقیقا لغتی‌ كه‌ گفت‌، یك‌ میلیون‌ بار از تمام‌ چیزهایی‌ كه‌ فكر می‌كردم‌ اینجا بهتر و جالب‌تر و عالی‌تر بوده‌.
● از این‌ احساس‌ بی‌وزنی‌ بودن‌ چیزی‌ به‌ شما گفتند؟
درباره‌ احساس‌ بی‌وزنی‌ بودن‌ می‌گفت‌ خیلی‌ چیز عالی‌یی‌ هست‌، یك‌ مقدار طول‌ می‌كشد كه‌ آدم‌ عادت‌ كند. مثلا همین‌ شبهایی‌ كه‌ می‌خوابید، دقت‌ كنید، متكایی‌ وجود ندارد، تختی‌ وجود ندارد و شما به‌ چیزی‌ نمی‌توانید تكیه‌ بدهید، ولی‌ می‌گفت‌ عین‌ یك‌ پر می‌گیری‌ می‌خوابی‌. می‌گویم‌، جوری‌ كه‌ خودش‌ تعریف‌ می‌كرد خیلی‌ جالب‌ بود و در همین‌ وب‌سایت‌اش‌ سعی‌ كرده‌ آنها را تعریف‌ كند. در واقع‌ تمام‌ كارهای‌ روزمره‌ برایش‌ جدید بوده‌.
‌● وبلاگ‌ شان‌ را در فضا می‌نویسند؟
بله‌! تمامش‌ را خودش‌ می‌نویسد. منتها اتفاقی‌ كه‌ می‌افتد، در روز دو مرتبه‌ بیشتر ما نمی‌توانیم‌ اطلاعات‌ را بفرستیم‌ بالا و از آن‌ بالا بگیریم‌. برای‌ همین‌ بعضی‌ وقتها تا ۱۲ ساعت‌ تاخیر دارد.
● آیا چنین‌ چیزی‌ آرزوی‌ خود شما هم‌ بوده‌، كه‌ شما هم‌ بتوانید به‌ كهكشان‌ بروید؟
وقتی‌ انوشه‌ را می‌بینم‌ و با او صحبت‌ می‌كنم‌، راستش‌ من‌ هم‌ خیلی‌ می‌خواستم‌. ولی‌ آنجوری‌ كه‌ انوشه‌ می‌خواست‌ این‌ كار را بكند و جوری‌ كه‌ واقعا عاشق‌ رفتن‌ بالا بود، آنجوری‌ نیستم‌. ولی‌ خب‌، بدم‌ نمی‌آمد بروم‌. و تمام‌ تعلیماتی‌ كه‌ انوشه‌ در شش‌ ماه‌ گذشته‌ گرفت‌ كار راحتی‌ نیست‌ حقیقتا.
● شما وقتی‌ كه‌ با او ارتباط‌ دارید، ارتباط‌ تصویری‌ هم‌ دارید یا فقط‌ ارتباط‌ صدایی‌ ا ست‌؟
صدایی‌ است‌ و دو مرتبه‌ در طی‌ این‌ ۸ ـ ۷ روز گذشته‌ كاری‌ كه‌ كردیم‌، در واقع‌ ما دوسه‌ برنامه‌ ویدیویی‌ داشتیم‌، ویدیو ۱۰ دقیقه‌یی‌ كه‌ در یكی‌ انوشه‌ با خبرنگار سی‌.ان‌.ان‌ صحبت‌ كرد كه‌ پخش‌ كردند و از دوتای‌ دیگر یكی‌ را می‌خواست‌ بگذارد كه‌ من‌ تمام‌ نظرات‌ كسانی‌ كه‌ برای‌ این‌ وبلاگش‌ داده‌ بودند را برایش‌ خواندم‌ و او یك‌ پیغامی‌ برای‌ تمام‌ دوستان‌ جدید در تمام‌ دنیا، مخصوصا برای‌ ایران‌، ضبط‌ كرد كه‌ فكر كنم‌ حداكثر تا فردا این‌ پیغامها به‌ صورت‌ ویدیو در وبلاگش‌ پخش‌ شود.
● شما گفتید برای‌ حاضرشدن‌ به‌ این‌ سفر شش‌ماه‌ تقریبا طول‌ كشیده‌. از چه‌ نظری‌ انوشه‌ خودش‌ را داشت‌ حاضر می‌كرد؟ تمرین‌هایی‌ كه‌ می‌دید از نظر تكنیكی‌ بود، غذا بود، چه‌ چیزهایی‌ بود؟
همه‌ چی‌! این‌ برنامه‌ تعلیماتشان‌ شش‌ ماه‌ فشرده‌ است‌ و روزی‌ ۸ ساعت‌ كلاس‌ دارند و سه‌ چهار ساعت‌ هم‌ باید شبها مشق‌هایشان‌ را بكنند و این‌ از تعلیمات‌ بدنی‌ شروع‌ می‌شود تا غذا خوردن‌ و... را یاد بگیرند و زبان‌ را باید بلد باشد كه‌ بتواند تكنیكی‌ با اینها به‌ روسی‌ صحبت‌ كند. بعد مثلا وقتی‌ سفینه‌شان‌ برمی‌گردد احتمالش‌ هست‌ كه‌ مثلا در آب‌ بیفتد یا مثلا جایی‌ برود كه‌ قابل‌ كنترل‌ نباشد و اینها كاری‌ كه‌ می‌كنند اینكه‌ یكی‌ دو هفته‌ می‌روند و یك‌ تمرین‌ خاصی‌است‌ كه‌ اگر به‌ جایی‌ برود كه‌ تحت‌ كنترل‌ نباشد یا سخت‌ باشد، چه‌ جوری‌ بتوانند خودشان‌ را نجات‌ بدهند تا وقتی‌ كه‌ گروه‌ كمكی‌ بهشان‌ برسد.
● شما گفتید كه‌ باید زبان‌ یاد بگیرد. از چه‌ نظر؟ زبان‌ تكنیكی‌ را می‌گویید یا از چه‌ زبانی‌ منظورتان‌ هست‌؟
هر دو. اول‌ باید روسی‌ یاد بگیرند تا صحبت‌ كنند، بخوانند، بنویسند و بتوانند حرف‌ بزنند. چون‌ تمام‌ كلاسها به‌ زبان‌ روسی‌ست‌.
● آقای‌ انصاری‌ شما می‌دانستید چنین‌ سفری‌ صددرصد برای‌ خانم‌تان‌ خطرآفرین‌ است‌، مخصوصا برگشت‌ یا استارتش‌، با وجود این‌ سعی‌ نكردید كه‌ خانم‌ انصاری‌ را از تصمیمی‌ كه‌ گرفته‌ بودند، یك‌ طوری‌ بگویید كه‌ صرف‌نظر بكنند از این‌ تصمیم‌شان‌ و نروند به‌ فضا؟
راستش‌ از موقعی‌ كه‌ من‌ با انوشه‌ آشنا شدم‌، ۱۸ سال‌ پیش‌، این‌ كار را می‌خواسته‌ بكند. اوایل‌ من‌ خیلی‌ سعی‌ كردم‌ كه‌ به‌ او بگویم‌ این‌ كار خیلی‌ سختی‌است‌، ولی‌ دیدم‌ نه‌! هرچه‌ سخت‌تر می‌گیرم‌، او مطمئن‌تر این‌ كار را می‌خواهد بكند. و حقیقت‌اش‌ فكر می‌كنم‌ این‌ ۱۰ روزی‌ كه‌ انوشه‌ در فضا بخواهد برود و بیاید، خیلی‌ بیشتر از ما كه‌ در این‌ دنیا زندگی‌ می‌كنیم‌ زندگی‌ بكند.
● برگشت‌شان‌ به‌ چه‌ صورت‌ است‌؟ با همین‌ كپسول‌ است‌؟
موشك‌ وقتی‌ به‌ هوا می‌رود، سه‌ چهار استیج‌ مختلف‌ دارد و وقتی‌ برمی‌ گردد فقط‌ یك‌ قسمت‌ آخرش‌ هست‌ كه‌ برمی‌گردد و وقتی‌ وارد جو می‌شود یك‌ چتری‌ را كه‌ دارد باز می‌كند و بعد سعی‌ می‌كند خودش‌ را بنشاند.
عین‌ یك‌ توپ‌ بزرگ‌ است‌ كه‌ یك‌ چتری‌ پشت‌اش‌ هست‌ و خودش‌ را می‌نشاند. موقعی‌ كه‌ وارد می‌شود بستگی‌ به‌ شتاب‌ و نقطه‌ حركتش‌، وقتی‌ كه‌ می‌آید و از آنجا راه‌ می‌افتد، وارد جو كه‌ می‌شود بعضی‌ وقتها احتمال‌ دارد شتاب‌ و سرعت‌ زیادی‌ داشته‌ باشد و این‌ باعث‌ می‌شود تقریبا بین‌ ۶ تا ۷ برابر وزن‌ خودش‌ آدمهایی‌ كه‌ در آنجا هستند بهشان‌ فشار بیاید، برای‌ مدت‌ چند ثانیه‌. البته‌ می‌گویم‌، تمام‌ این‌ تعلیمات‌ را قبلا گرفته‌اند كه‌ حتی‌ اگر این‌ اتفاق‌ هم‌ بیفتد اینها می‌توانند خودشان‌ را با این‌ مورد مطابقت‌ بدهند. ولی‌ یكی‌ از خطرهایش‌ همین‌ است‌ كه‌ وقتی‌ كه‌ می‌آید و روی‌ زمین‌ می‌نشیند مثل‌ یك‌ توپی‌ كه‌ می‌افتاد روی‌ زمین‌ بالا و پایین‌ می‌رود، تقریبا آنجوری‌ می‌شود.● چه‌ مدت‌ تقریبا این‌ طول‌ می‌كشد؟
از موقعی‌ كه‌ از آنجا جدا می‌شوند تا موقعی‌ كه‌ به‌ زمین‌ می‌نشینند ۴ ساعت‌ است‌.
شما با این‌ اینترپرایز، این‌ شركت‌ بزرگی‌ كه‌ دارید، آنطوری‌ كه‌ من‌ در وب‌سایت‌ دیدم‌، شما خیلی‌ سفر به‌ فضا را تشویق‌ می‌كنید. چرا؟
دو سه‌ علت‌ دارد. یكی‌ از بزرگترین‌ دلایلش‌ این‌ است‌ كه‌ اگر بخواهید از نظر فلسفی‌ نگاه‌ بكنید، همه‌ می‌گویند هر چیزی‌ یك‌ عمری‌ دارد، حتی‌ زمین‌ هم‌ عمرش‌ بالاخره‌ به‌ آخر می‌رسد. حالا ۴۰ سال‌ دیگر، ۴۰۰ سال‌ دیگر یا ۴۰۰۰ و هرچقدر كه‌ باشد بالاخره‌ آخریتی‌ دارد و ما اگر به‌ تكنولوژی‌ فضانوردی‌ نگاه‌ بكنیم‌، ۴۵ سال‌ پیش‌ آدمها توانستند به‌ ماه‌ بروند. مقدار منابع‌ و آن‌ چیزی‌ كه‌ در فضا وجود دارد خیلی‌ بیشتر از زمین‌ است‌.
بنابراین‌ ما فكر می‌كنیم‌ وقتی‌ كه‌ وقت‌اش‌ وجود دارد این‌ كار را كردن‌ خیلی‌ مهمتر است‌ تا وقتی‌ كه‌ همه‌ چیز دیر بشود و بخواهید این‌ كار را بكنید.
یك‌ چیز دیگرش‌ هم‌ این‌ است‌ كه‌ بشر همیشه‌ فكر می‌كند یكی‌ از سخت‌ترین‌ كارها رفتن‌ به‌ فضا و این‌ كار را كردن‌ است‌ و زمانی‌ كه‌ می‌بیند وقتی‌ كسی‌ بخواهد یك‌ كاری‌ را بكند واقعا می‌تواند بكند، فرقی‌ ندارد از كجا هست‌ و موقعیت‌اش‌ چیست‌، فقط‌ اینكه‌ آن‌ كار را بتوانید در فكرتان‌ نگه‌ دارید و بتوانید سخت‌ برایش‌ كار كنید، آنوقت‌ به‌ آن‌ خواهید رسید. و یك‌ پیغام‌ دیگری‌ كه‌ انوشه‌ خیلی‌ سعی‌ كرده‌، مخصوصا به‌ بچه‌ها و دخترها و خانمها تا جایی‌ كه‌ می‌تواند بیاید و راجع‌ به‌ آن‌ حرف‌ بزند و نشان‌ بدهد كه‌ جوری‌ خودش‌ آمده‌، از هیچی‌ شروع‌ كرده‌ و الان‌ به‌ جایی‌ رسیده‌ كه‌ توانسته‌ برود به‌ فضا و بزودی‌ هم‌ برمی‌گردد و می‌تواند این‌ موقعیت‌ را داشته‌ باشد كه‌ برود همه‌ جا و راجع‌ به‌ آن‌ صحبت‌ كند و به‌ همه‌ بگوید كه‌ چه‌ جوری‌ انجام‌ شده‌.
● آقای‌ انصاری‌ چه‌ احساسی‌ است‌ وقتی‌ كه‌ آدم‌ بیشتر زندگی‌اش‌ را در امریكا سپری‌ كرده‌ و ریشه‌اش‌ از ایران‌ می‌آید، چه‌ احساسی‌ است‌ برای‌ انوشه‌؟
انوشه‌ صددرصد ایرانی‌ است‌ و در جواب‌ تمام‌ كسانی‌ كه‌ ازش‌ سوال‌ كردند، همه‌ جا می‌گوید كه‌ من‌ ایرانی‌ام‌، ایران‌ به‌ دنیا آمده‌ام‌ و تمام‌ ریشه‌ام‌ از ایران‌ است‌، ولی‌ تحصیلاتم‌ و موقعیتی‌ كه‌ توی‌ امریكا پیدا كردم‌ باعث‌ شد كه‌ این‌ پیشرفت‌ را هم‌ داشته‌ باشم‌. ولی‌ از ایران‌ آمدم‌. همه‌ جا هم‌ می‌گوید كه‌ من‌ ایرانی‌ام‌ و حتی‌ رنگهای‌ پرچم‌ ایران‌ را هم‌ تا جایی‌ كه‌ توانست‌ روی‌ لباسهایش‌ گذاشت‌ و در تمام‌ جاهایی‌ هم‌ كه‌ حرف‌ می‌زند می‌گوید، ایرانی‌ امریكایی‌.
● در یك‌ مقاله‌ خواندم‌ كه‌ خانم‌ انصاری‌ دوست‌ ندارند كه‌ به‌ عنوان‌ اولین‌ زن‌ توریستی‌ كه‌ به‌ فضا می‌رود ازش‌ یاد بشود. چرا؟ فكر می‌كنید چه‌ فرقی‌ بین‌ یك‌ توریست‌ هست‌ و خانم‌ انصاری‌؟
آخر هر كسی‌ می‌تواند توریست‌ باشد، ولی‌ هر توریستی‌ نمی‌تواند برود بالا. و مساله‌ هم‌ این‌ نیست‌ كه‌ بخواهی‌ چقدر پول‌ بدهی‌ و چه‌ كار بكنی‌، این‌ مقدار تعلیماتی‌ كه‌ باید بگیرید و این‌ كارهایی‌ كه‌ باید در این‌ ۶ ماهی‌ كه‌ اینها باید بروند اینجا و مقدار تعلیماتی‌ كه‌ بگیرند، كار آسانی‌ نیست‌. بنابراین‌ به‌ عنوان‌ توریست‌ و از آن‌ بالا سیاحت‌ كردن‌، بله‌! ولی‌ انوشه‌ وقتی‌ این‌ برنامه‌ را گذاشت‌ چندین‌ آزمایش‌ خاصی‌ داشت‌ كه‌ می‌خواست‌ انجام‌ بدهد و الان‌ هم‌ دارد یكسری‌اش‌ را انجام‌ می‌دهد، ولی‌ به‌ عنوان‌ یك‌ جستجوگر داشت‌ می‌رفت‌.
● آخرین‌ سوالم‌ این‌ است‌ كه‌ آن‌ آقای‌ ژاپنی‌ كه‌ قرار بود به‌ جای‌ انوشه‌ برود ولی‌ موفق‌ نشد، شما می‌دانید از چه‌ نظر و در چه‌ مرحله‌یی‌ بود و برای‌ چه‌ اصلا این‌ فرد از نظر بدنی‌ گویا جواب‌ آزمایش‌ها را نداد؟ چه‌ چیزی‌ بود كه‌ باعث‌ شد نتواند برود؟
راستش‌ دقیقا راجع‌ به‌ اطلاعات‌ در بیرون‌ صحبت‌ نكردند، ولی‌ یكی‌ از كارهایی‌ كه‌ خیلی‌ اینجا جدی‌ می‌گیرند این‌ است‌، شما وقتی‌ به‌ این‌ مسافرت‌ بخواهید بروید نباید هیچگونه‌ ناراحتی‌ داشته‌ باشید، از هیچ‌ لحاظی‌. حتی‌ اگر مثلا دندانتان‌ كوچكترین‌ كرم‌ خوردگی‌ و پوسیدگی‌ داشته‌ باشد، می‌گویند كه‌ باید درست‌ بشود. نباید هیچگونه‌ اشكالی‌ داشته‌ باشید، برای‌ اینكه‌ می‌گویند آن‌ بالا امكانات‌ پزشكی‌ نیست‌ و از این‌ رو خیلی‌ كار خطرناكی‌است‌. برای‌ همین‌ اگر كوچكترین‌ اشكالی‌ در شخا بیابند كه‌ آن‌ بالا شاید حالش‌ بد بشود نمی‌گذارند برود.
بازگشت‌ فضاپیمای‌ حامل‌ انوشه‌ انصاری‌ به‌ زمین‌ كپسول‌ فضایی‌ سایوز روسیه‌ كه‌ یكی‌ از مسافران‌ آن‌ انوشه‌ انصاری‌، فضاگرد ایرانی‌امریكایی‌ است‌ صبح‌ جمعه‌ در قزاقستان‌ به‌ زمین‌ نشسته‌ است‌. خانم‌ انصاری‌ درحالی‌ كه‌ هنوز به‌ زمین‌ بازنگشته‌ بود آرزو كرد مجددا بزودی‌ سفر دیگری‌ به‌ فضا داشته‌ باشد.
یك‌ مامور اتاق‌ فرمان‌ پس‌ از فرود كپسول‌ در شمال‌ قزاقستان‌ درحالی‌ كه‌ سطح‌ بیرونی‌ آن‌ در اثر اصطكاك‌ با جو سوخته‌ و سیاه‌ شده‌ بود، گفت‌: فرود كامل‌ شده‌ است‌.
این‌ كپسول‌ كه‌ از ایستگاه‌ بین‌ المللی‌ فضایی‌ به‌ زمین‌ بازمی‌ گردد همچنین‌ حامل‌ پاول‌ وینوگرادوف‌، فضانورد روس‌ و جف‌ ویلیامز، فضانورد امریكایی‌ بود كه‌ جای‌ خود را به‌ دو فضانورد دیگر داده‌ اند.
كپسول‌ برای‌ انجام‌ فرودی‌ نرم‌ در دشتی‌ در حدود ۸۰ كیلومتری‌ شمال‌ شهر آركالیك‌ چترهایش‌ را گشود و موتورش‌ را آتش‌ كرد.
بنابه‌ گزارش‌ها خانم‌ انصاری‌ پس‌ از ترك‌ كپسول‌ سرحال‌ به‌ نظر می‌رسید و لبخند به‌ لب‌ داشت‌.
مسافران‌ سایوز سپس‌ برای‌ انجام‌ معاینات‌ پزشكی‌ به‌ مركز ویژه‌یی‌ منتقل‌ شدند.
خانم‌ انصاری‌ بامداد روز ۱۸ سپتامبر همراه‌ میخاییل‌ تیورین‌، فضانورد روس‌ و مایكل‌ لوپزالگریا، فضانورد امریكایی‌، از پایگاه‌ فضایی‌ بایكونور در قزاقستان‌ به‌ فضا رفته‌ بود.
به‌ گزارش‌ خبرگزاری‌ رویتر وی‌ سه‌ ساعت‌ و نیم‌ پیش‌ از فرود در جریان‌ مراسم‌ خداحافظی‌ در ایستگاه‌ فضایی‌ گفت‌: این‌ ده‌ روز، تجربه‌ خارق‌ العاده‌یی‌ برایم‌ بود. امیدوارم‌ بتوانم‌ این‌ تجربه‌ را در آینده‌ نزدیك‌ دوباره‌ تكرار كنم‌.
خانم‌ انصاری‌ كه‌ ۴۰ سال‌ دارد در ۱۶ سالگی‌ با والدینش‌ از ایران‌ به‌ امریكا مهاجرت‌ كرد. او نخستین‌ زنی‌ است‌ كه‌ به‌ عنوان‌ توریست‌ فضایی‌ عازم‌ ایستگاه‌ بین‌ المللی‌ می‌شود.
گفته‌ می‌شود وی‌ برای‌ سفر به‌ ایستگاه‌ بین‌ المللی‌، كه‌ آن‌ را تحقق‌ رویای‌ خود خوانده‌، مبلغ‌ ۲۰ میلیون‌ دلار پرداخت‌ كرده‌ است‌.
پیش‌ از خانم‌ انصاری‌ سه‌ نفر دیگر با پرداخت‌ مبالغی‌ مشابه‌ به‌ عنوان‌ توریست‌ به‌ فضا رفته‌ بودند.
در جریان‌ این‌ سفر، خانم‌ انصاری‌ در آزمایشی‌ درباره‌ كمردرد كه‌ آژانس‌ فضایی‌ اروپایی‌ آن‌ را برنامه‌ ریزی‌ كرده‌ شركت‌ كرد.
قرار بود داسوكه‌ انوموتو، یك‌ تاجر ژاپنی‌، به‌ عنوان‌ چهارمین‌ توریست‌ فضایی‌ عازم‌ ایستگاه‌ بین‌ المللی‌ شود اما سفر وی‌ به‌ دلایل‌ پزشكی‌ لغو شد و خانم‌ انصاری‌ كه‌ در نوبت‌ بعدی‌ قرار داشت‌ جای‌ او را گرفت‌.
گفت‌وگویی‌ با حمید انصاری‌، همسر انوشه‌ انصاری‌ نخستین‌ زن‌ توریست‌ فضانورد


همچنین مشاهده کنید