واقع بین باشیم

طبق نقشه ای که پیمانکار در دست دارد برای بهبود بخشیدن به وضعیت کیفی شبکه تلفن همراه در منطقه ‏باید سایت ‏BTS‏ شرکت ارتباطات سیار بر روی پشت بام یک ساختمان پنج طبقه نصب شود.‏
صاحب خانه علیرغم وعده اجاره ماهیانه ۵۰۰ هزار تومان شرکت ارتباطات سیار، جلوی این کار را می ‏گیرد و مانع نصب سایت مذکور بر روی ساختمانش می شود.‏
باید راه دیگری یافت. طبق بررسی های کارشناسان می توان محل نصب دکل های موبایل را بین ۵۰ تا ۷۰ ‏متر جابه جا کرد که به همین دلیل روبروی ساختمان مسکونی برای نصب سایت مکان یابی می شود.‏
طبق قانون و روال های معمول، مجوزهای لازم از شهرداری، شرکت ارتباطات سیار و شرکت مخابرات ‏ایران کسب شده تا در هنگام اجرای عملیات کسی نتواند مخل انجام آن شود.‏
همچنین اخیرا که بحث مضرات ناشی از انعکاس اشعه های این آنتن ها برای شهروندان نیز مطرح شده، به ‏دیگر مجوزهای اخذ شده، مجوز مضر نبودن این اشعه ها از سوی وزارت بهداشت و درمان آموزش ‏پزشکی و سازمان انرژی هسته ای برای شهروندان را نیز اضافه کنید.‏
اما هر بار با نصب این سایت ها پرده دیگری از این بازی به نمایش گذاشته می شود. ماموران شهرداری ‏نخستین کسانی هستند که حتی با مشاهده مجوزهای لازم و ارایه رونوشت آن به شهرداری باز هم جلوی کار ‏را می گیرند و تا تفهیم آن به ماموران حداقل سه تا چهار روز عملیات نصب دکل به تعویق می افتد.‏
اکنون که می توان با حصول اطمینان از تفهیم قانونی بودن این موضوع به شهرداری و ماموران ۱۳۷ ‏شهرداری منطقه که حالا دیگر به اسرار شهردار سابقا رئیس پلیس، پلیس شهرداری خوانده می شود، با ‏خیال راحت کار را شروع کرد، ساکنان محله و یا کوچه و خیابانی که قرار است، سایت در آن نصب شود، ‏وارد صحنه می شوند و با هر اقدامی حتی با درگیری های لفظی و فیزیکی، فحاشی، ضرب و شتم مهندسان ‏و کارگران و حتی با فرود آوردن بیل و کلنگ بر سر پیمانکار پروژه، آنها را از صحنه متواری می کنند تا ‏بدین ترتیب باز هم اجرای عملیات به تعویق بیفتد. ‏
صاحب خانه با فریاد می گوید: به کی بگم که موبایل نمی خوام و ازتون شکایت می کنم" و برای کشاندن ‏ماموران نیروی انتظامی به صحنه و خاتمه دادن قائله، به گوشی موبایل خود پناه می برد که شماره ۱۱۰ و ‏‏۱۳۷ را بگیرد. وقتی با عدم آنتن دهی موبایل خود مواجه می شود، دوباره فریاد می زند که: "این شبکه ‏لعنتی چرا هیچ وقت آنتن نمی دهد!!!" ‏
اینها صحنه هایی از مشکلات پیمانکاران شرکت ارتباطات سیار برای راه اندازی چهار هزار و ۶۷۵ سایت ‏متعهد شده است که هر روز پروژه را با تاخیر بیشتری مواجه می کند.‏
مشکل کیفیت شبکه تلفن همراه، مساله ای است که اعتراض مشترکان این شبکه را در پی داشته است که با ‏آغاز واگذاری های جدید، شرکت مخابرات ایران و شرکت ارتباطات سیار، بر آن شدند تا با عقد قراردادهایی ‏با شرکت های ‏GC‏ و نصب تعداد سایت های مورد نیاز آن را بهبود ببخشند.‏
اما ظاهر امر اینطور به نظر می رسد که شاکیان کیفیت نامطلوب شبکه یعنی مردم تا اندازه زیادی، خود، ‏مسوول تاخیر بهبود وضعیت این شبکه هستند و در تاخیر نصب سایت هایی که قرار بود تا پایان اردیبهشت ‏ماه به اتمام برسد، تا اندازه ای مقصرند.‏
بخشی از تجهیزات نصب این سایت ها و آغاز واگذاری های ماه های آینده خریداری شده و باید برای ‏اولویت های واگذاری سیم کارت های تلفن همراه در ماه های آینده، سایت های مورد نیاز توسط پیمانکاران ‏وارد شبکه شوند.‏
ایجاد موانع از سوی سازمان های مختلف برای پیمانکاران از جمله دلایل تاخیر آنها بوده و وارد کردن ‏تجهیزات عمده مشکل ‏GCها بوده اما از اسفند ماه سال گذشته که شهرداری همکاری خود را با شرکت ‏ارتباطات سیار کاهش داده و مکان های کمتری را برای نصب سایت در اختیار شرکت ارتباطات سیار قرار ‏می دهد، به تاخیرات آنها دامن زده است.‏
نصب یک سایت نیازمند تملیک ملک، اجرای اقدامات عمرانی، ریختن فونداسیون و زدن دکل است که علاوه ‏بر همه مشکلات، گویا نصب دکل به سخت ترین بخش کار مبدل شده است.‏
طبق گفته معاون وزیر ارتباطات، نوپا بودن حضور ‏GCها در بخش مخابرات از مهمترین دلایل تحت تاثیر ‏قرار دادن برنامه های توسعه ای مخابرات است که مانند بخش نفت و نیرو که ‏GCها و پیمانکاران متعدد و ‏متخصصی در آنها وجود دارد، نیست.‏
اکنون که نصب آنتن های مخابرات در مناطق مسکونی با مخالفت شهروندان و در برخی مناطق عمومی با ‏مخالفت شهرداری، روبرو است، چه کسی مسوول رسیدگی به این مساله و درک وظیفه شرکت ارتباطات ‏سیار مبنی بر بهبود شبکه و مطلوب نگه داشتن وضعیت کیفی شبکه در زمان آغاز واگذاری حدود هشت ‏میلیون سیم کارت ثبت نامی بهمن ماه سال گذشته است؟‏
متاسفانه علیرغم دانستن همه مشکلات، خود به آن دامن می زنیم و حتی نهادهای دولتی نیز حاضر به درک ‏پذیرش موضوع و رفع موانع برای ادامه پروژه نهاد دولتی دیگر نیستند چه رسد به مردمی که هر روزه ‏ضررهای زیادی را از همین نهادهای دولتی متحمل می شوند و سعی می کنند مانع وارد آمدن کوچکترین ‏ضرر به خود شوند.‏
شهرداری خود منکر نصب این دکل ها نیست و دراین زمینه توافقاتی را به شرکت ارتباطات سیار انجام داده ‏اما مشکلات همچنان به قوت خود باقی است.‏
برای جلب توافق شهرداری، شرکت ارتباطات سیار، طرحی را شامل نصب یک دکل، سه کانکس و تجیهزات ‏جانبی برای استفاده اپراتور اول، دوم و تالیا به صورت مشترک به شهرداری ارائه کرده که هنوز مورد ‏توافق شهرداری واقع نشده است.‏
کمی واقع بین بودن، درمان خیلی از دردهایی است که همه ما به آن دچار هستیم و چشمانمان را به روی ‏آنچه که نمی خواهیم ببینیم، بسته ایم.‏
نباید از یاد ببریم که تنها گله کردن از مشکلات موجود بدون همکاری دردی را دوا نخواهد کرد و باید خود ‏در حل آن سهیم باشیم.‏
آقای شهردار! کمی تعجیل کنید. بخش ارتباطات کشور یکی از کلیدی ترین بخش های کشور و از جمله ‏درآمدزاترین نهادها برای دولت و کشور به شمار می رود. نگذارید این بخش در بروکراسی های اداری ‏شهرداری جا بماند و این نهاد خدمتگزار به نهاد مانع خدمتگذاری مبدل شود.‏
اگر مدیر سازمان زیباسازی شهرداری کمی در کار خود خلاقانه تر عمل کند و تنها به سنگ اندازی و منافع ‏اقتصادی ناشی از نصب تابلوهای تبلیغاتی نباشد و بتواند به خوبی برای نصب سایت های ‏BTS‏ مکان یابی ‏کند، این امر با سرعت بهتری انجام خواهد شد.‏
شاید بهترین راه این بود که شرکت ارتباطات سیار همانند وزارت نیرو و شرکت مخابرات که برای نصب ‏کافوهای برق و تلفن های ثابت نیازی به اجازه شهرداری ندارند و در هر مکانی که تشخیص می دهند، ‏تجهیزات مورد نظرخود را نصب می کنند، این اختیار را داشت و هر روزه با این حجم انبوه اعتراضات از ‏سوی مشترکان و مسوولان مواجه نمی شدند.‏

نوشته: فاطمه ملکی

منبع : آژانس خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات ایستنا