نزدیکی عیب جو به کفر

«زراره» از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) روایت کرده است که فرموده اند: «نزدیک ترین اوقات بنده به کفر، زمانی است که با کسی برادری و دوستی کند، ولی پیوسته لغزش ها و خطاهای او را نزد خود به شمار آورده و نگه دارد تا روزی به رخ او بکشد و به وسیله آن لغزش های گفتاری و کرداری، او را سرزنش کند.»(۱)
می گویند عیب جویان به مگس می مانند، به گونه ای که یکی از بزرگان می گفت: همچنان که مگس ها به روی زخم می نشینند و آن را می گزند و از جاهای سالم دوری می کنند افراد بدکار و عیب جو نیز همواره عیب مردم را پی می گیرند و پی درپی آن را برای دیگران بیان و خوبی ها و نیکی هایشان را فراموش می کنند.(۲)
.۱ بحارالانوار، ج۷۲، ص ۲۱۵
.۲ کشکول شیخ بهایی، ص ۳۲۷

منبع : روزنامه کیهان