سیارات

سیاره به جسمی فضایی با جرم بسیار زیاد گفته می‌شود كه گرد یك ستاره در گردش باشد. سیاره از ستاره كوچكتر است و از خود نوری نمی‌تاباند. بخاطر بزرگی سیاره‌ها، نیروی گرانش (جاذبه) شكل آنها را بصورت كروی درآورده است. به اجرامی كه گرد خود سیاره‌ها میگردند سیاره نمیگویند بلكه آن دسته از اجرام، ماهک یا قمر نام دارند. پیش از دهه ۱۹۹۰ میلادی تنها ۹ سیاره (و همگی در سامانه خورشیدی ما) شناخته شده بودند، ولی امروزه (در سال ۲۰۰۴) تعداد ۱۳۰ سیاره شناسایی شده است. همه سیاره‌های تازه‌یاب در بیرون از منظومه خورشیدی ما قرار دارند، از اینرو گاه به آنها برون‌سیاره نیز گفته می‌شود. سیاره‌ها مقدار كمی انرژی از طریق همجوشی تولید می‌كنند، برخی هم هیچ انرژی‌ای تولید نمیكنند. کره زمین نیز یك سیاره است.
سیاره‌های سامانه خورشیدما:
نه سیاره اصلی و برسمیت‌شناخته‌شده منظومه ما به ترتیب فاصله از خورشید بدین شرحند:
▪ تیر
▪ ناهید
▪ زمین
▪ بهرام
▪ مشتری - اقمار مهم مشتری عبارتند از: گانیمید- اروپا-یو- کالیستو- و نزدیکترین قمر به سطح آن آمالته آ است.
▪ کیوان - میماس و تیتان. ولی مهمترین قمر آن تیتان است که حتی از عطارد بزرگتر است.
▪ اورانوس
▪ نپتون- دو قمر دارد به نامهای تریتون و نرئید. اما نرئید از سطح سیاره بسیار دور است.
▪ پلوتون- قمر آن شارون است که بیشتر شبیه یک جفت برای سیاره است تا یک قمر. به نظر می‌رسد پلوتون زمانی از اقمار نپتون بوده است چون اندازه‌ای بسیار کوچک و مداری عجیب دارد.
(اورانوس، نپتون و پلوتون چون در چند سده‌ی اخیر کشف شده‌اند تنها نام‌های اروپایی دارند.)

منبع : مطالب ارسال شده