سبک‌شناسی نثر تاریخی دوره تیموری

نویسنده : رضایی - محمد
محل نشر : تهران
تاریخ نشر : ۱۳۸۲/۱۱/۱۱
رده دیویی : ۸fa۸.۸
قطع : وزیری
جلد : شومیز
تعداد صفحه : ۱۹۴
نوع اثر : تالیف
زبان کتاب : فارسی
شماره کنگره : ۳۸۹۵ PIR/ر۶ن۷
نوبت چاپ : ۱
تیراژ : ۵۰۰
شابک : ۹۶۴-۷۹۱۵-۰۲-۰

آغاز کتاب شامل کلیاتی است در باب سبک و دانش سبک شناسی در ایران که در پی آن, ابتدا در بخش اول اوضاع سیاسی, اجتماعی و فرهنگی ایران در دوره 'تیموری' بررسی می شود و متعاقب آن اوضاع ادبی ایران در دوره یاد شده ارزیابی می گردد. در بخش دوم, نخست اطلاعاتی مختصر درباره تاریخ نگاری دوره تیموری, ذکر می شود؛ سپس در قسمت اصلی, نثر تاریخی دوره تیموری نقد و تشریح می گردد. بدین سان نقد نثر تاریخی دوره تیموری ـ قرن نهم ـ و بررسی مختصات سبکی آن هدف اصلی نگارنده در این کتاب است. وی خاطر نشان می کند: 'نقطه کمال تاریخ نویسی در ایران, دوره حاکمیت مغول و تیموری است که این امر معلول توجه فراوان آنان به ثبت وقایع و احوال بود. رونق فن تاریخ نویسی در دوره تیموری بیشتر بود و تواریخ عمومی, سلسله ای و محلی فراوانی به سلک تحریر درآمد. نثر فارسی در این دوره رو به سادگی نهاده و دوره ریعان نثر فنی به پایان رسیده بود. البته ساده نویسی در این عصر نسبی بود و تنها در مقایسه با آثار مصنوع دوره قبل می توان آن را ساده دانست. از سویی دیگر انحطاط فرهنگی و ادبی موجود دردوره تیموری که پیامد فاجعه مغول بود, دامن نثر و موضوعات آن را گرفت و فساد نثر و عدم غور و تعمق در تحقیقات تاریخی که از عصر مغول آغاز شده بود, آشکار گردید'.