خداحافظ

● پل‌نیومن (۲۰۰۸ ـ ۱۹۲۵)
او با ایفای نقش ضد قهرمان‌ها به یک ستاره تبدیل شد: مردان خالی‌بندی مانند هود، لوک چپ دست و باچ کاسیدی. اما در پشت صحنه او از ویژگی‌های آرامتر و خصوصیات اخلاقی سرسختانه‌تری برخوردار بود. او کارهای جسورانه را خوب انجام می‌داد، اتومبیل‌های مسابقه را دوست داشت، و با خط تولید خودکارهای خوبی مانند جمع‌آوری ۲۵۰ میلیون دلار برای امور خیریه کرد. شما یک چنین مردی را چه می‌خوانید؟ شاید یک قهرمان.
● آرتورسی کلارک (۲۰۰۸ ـ ۱۹۱۷)
بیشتر برای نوشتن فیلم سال ۲۰۰۱، یک اودیسه فضایی مشهور بود. کلارک نویسنده، آموزش علمی را با شوخی‌های شاعرانه همراه می‌کرد. اندیشه‌های او اغلب پیشگویانه بود ـ او ماهواره‌های مخابراتی را سالها پیش از آنکه برای اولین‌بار در مدار قرار بگیرند، پیش‌بینی کرد ـ و همیشه امیدوار بود. او می‌گفت اکتشافات فضایی یک خروجی آرام برای بی‌قراری بشر فراهم می‌سازند.
● ادموند هیلاری(۲۰۰۸ ـ ۱۹۱۹
هیلاری در ۲۹ مه سال ۱۹۵۳ با کمک شرپای راهنمای خود، بلندترین قله جهان را فتح کرد. این کوهنورد متولد زلاندنو وقتی روی قله اورست ایستاد منظره‌ای را دید که قبلاً کسی هرگز ندیده بود: «همه جهان در اطراف ما مانند یک نقشه برجسته عظیم گسترده بود.» این کار بزرگی است که بعداً بارها تکرار شد اما هرگز نه با چنین بازتابی.
● مایکل دوبیکی (۲۰۰۸ ـ ۱۹۰۸)
● آدرین کانتوویتز (۲۰۰۸ ـ ۱۹۱۸)
کسب و کار آنها در قلب بود. کانتروویتز نخستین جراحی پیوند قلب ایالات متحده را انجام داد؛ دوبیکی نخستین عمل پای‌پاس شریان را. کانتروویتز دستگهای اختراع کرد که کمک می‌کرد قلب را در خارج از بیمارستان در حال تپش نگاه دارد.
دوبیکی روشی را برای درمان آئورت پاره شده ابداع کرد. کار آنها با هم به اختراعاتی منجر شد که تقریباً همه زمینه‌های پزشکی را دگرگون کردند.
● سوهارتو( ۲۰۰۸ ـ ۱۹۲۱)
سوهارتو که به عنوان «ژنرال خندان» معروف بود به عنوان رئیس جمهوری ۳۲ سال بر اندونزی حکومت کرد، که یکی از طولانی‌ترین دوره‌های حکومت در تاریخ نوین به حساب می‌آید. او از اصول اقتصادی غرب برای تبدیل کشورش از یک کشور فقیر به یک کشور ثروتمند استفاده کرد. اما او که با موجی از خشونت به قدرت رسید گفته می‌شد به طرز وحشتناکی فاسد است (که خود قبول نداشت) و با مشت آهنین حکومت کرد. وی در سال ۱۹۹۸ در پی بحران مالی آسیا از مقام خود برکنار شد و در جاکارتا درگذشت و میراثی از ثروت فزاینده و سرکوب طولانی از خود به جای گذاشت.
● چارلتون هستون( ۲۰۰۸ ـ ۱۹۲۳)
او قهرمان قوی‌هیکل بزرگ فیلم‌های ـ گذشته باشکوه (ال‌سید) و آینده تاریک (سیاره میمون‌ها) بود. او همچنین دارای شخصیتی پر از تضادهای حماسی بود. وی در دهه ۶۰ با مارتین لوترکینگ علیه نژادپرستی راه‌پیمایی کرد و در دهه ۹۰ به اتحادیه ملی تفنگداران پیوست. نقش نهایی او یک قربانی تأثیرانگیز آلزایمر بود: یک قهرمان تنها با دیوهای نامعلوم‌اش.
● الکساندر سولژنتسین( ۲۰۰۸ ـ ۱۹۱۸
او از سرطان، اردوگاه‌های کار، خشم دفتر سیاسی و تبعید در کشورش روسیه جان سالم بدر برد تا شاهد فجایع حکومت شوروی باشد؛ و با وجود همه این مشکلات زنده ماند تا سرنگونی آن را ببیند.
● میریام ماکابه (۲۰۰۸ ـ ۱۹۳۰)
آنها این زن شجاع را «مامان آفریقا» می‌خواندند. او که از یک مادر سوازی و پدر خوزایی متولد شده بود، در سال ۱۹۵۹ به ایالات متحده آمریکا رفت و گنجینه موسیقی آفریقا را به یک آلبوم با ارزش تبدیل کرد. وقتی او در سازمان ملل متحد علیه نژادپرستی شهادت داد، دولت آفریقای جنوبی شهروندی او را باطل کرد. نلسون ماندلا در سال ۱۹۹۰ او را به کشورش بازخواند و از او به عنوان هنرمندی که مبارزه قاره‌اش را در ترانه‌هایش متجلی کرد، تجلیل کرد.
● سیدنی پولاک (۲۰۰۸ ـ ۱۹۳۴)
بعضی کارگردانان متخصص گونه‌ای فیلم هستند. پولاک یک متخصص مردم بود، و مهارتش در گرفتن بازی عالی از هنرپیشه‌های خوب به او کمک کرد تا داستان‌های عاشقانه «آنطور که ما بودیم»، کمدی «توتسی» و حماسی «بیرون از آفریقا» را بسازد. او به‌عنوان تهیه کننده و هنرپیشه نیز سازنده فیلم‌های خوب بسیاری بود.
● بابی فیشر( ۲۰۰۸ ـ ۱۹۴۳)
او بزرگترین بازیگر شطرنج جهان بود. فیشر که در سن پانزده سالگی به مقام قهرمانی شطرنج دست یافته بود در سال ۱۹۷۲ با شکست بوریس اسپاسکی قهرمان روس در ایسلند، توانست عنوان قهرمانی جهان را هم از آن خود کند. اما نبوغ فیشر سر به جنون زد و او بقیه عمرش را در انزوایی تلخ گذراند. او تنها، بدون خانواده، در ریکیاویک صحنه اولین و آخرین پیروزی‌اش درگذشت.

منبع: مجله تایم
مترجم: فریدون دولتشاهی

منبع : روزنامه اطلاعات