شنبه, ۲۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 11 May, 2024
مجله ویستا

آه‌... باز هم‌ این‌ کاپلوی‌ لعنتی‌!


آه‌... باز هم‌ این‌ کاپلوی‌ لعنتی‌!
فوتبال‌ ایتالیا را در سال‌ گذشته‌ باید به‌ نام‌ «یوونتوس‌» نوشت‌. این‌ تیم‌ که‌ فصل‌ گذشته‌ قهرمان‌ شد، امسال‌ هم‌ در نیم‌ فصل‌ با فاصله‌ فراوانی‌ نسبت‌ به‌ سایر تیم‌ها ایستاده‌ و قهرمانی‌ این‌ تیم‌ امری‌ چندان‌ دور از ذهن‌ نیست‌. این‌ تیم‌ در نیم‌ فصل‌ ۲۰۰۶ ۲۰۰۵ آمار فوق‌العاده‌یی‌ به‌ جا گذاشت‌، چنان‌ که‌ پایین‌ کشیدن‌ این‌ تیم‌ از بالای‌ جدول‌ کار چندان‌ راحتی‌ به‌ نظر نمی‌رسد. موقعیت‌ این‌ تیم‌ در صدر جدول‌ «کالچو»، جزو موفقیت‌هایی‌ است‌ که‌ شاید یک‌ رکورد تاریخی‌ هم‌ بتواند به‌ شمار آید. یوونتوسی‌ها در هفده‌ بازی‌ نیم‌ فصل‌ اول‌ لیگ‌ ایتالیا، پانزده‌ برد کسب‌ کرده‌اند که‌ رکوردی‌ دست‌ نیافتنی‌ است‌ و سختی‌ کار رقبای‌ این‌ تیم‌ را برای‌ رسیدن‌ به‌ آنان‌ بیشتر و بهتر نشان‌ می‌دهد. فاصله‌ این‌ تیم‌، با تیم‌ دوم‌، که‌ اینترمیلان‌ است‌، در نیم‌ فصل‌ اول‌ به‌ هشت‌ امتیاز رسیده‌ و این‌ یک‌ فاصله‌ اطمینان‌ بخش‌ برای‌ تیم‌ صدرنشین‌ است‌. البته‌ این‌ فاصله‌، بیش‌ از اینکه‌ به‌ ضعف‌ رقبا ربط‌ داشته‌ باشد، مرهون‌ قدرت‌ این‌ تیم‌ است‌. سی‌وهشت‌ امتیازی‌ که‌ اینترمیلان‌ از هفده‌ بازی‌ کسب‌ کرده‌، خود نتیجه‌یی‌ قابل‌ ذکر است‌ و اگر یوونتوس‌، این‌ قدر رویایی‌ کسب‌ نتیجه‌ نکرده‌ بود، رویای‌ اینتری‌ها برای‌ رسیدن‌ به‌ قهرمانی‌ پس‌ از حدود دو دهه‌ در دسترس‌ به‌ نظر می‌رسید. حققت‌ این‌ است‌ که‌ اینتر، و مربی‌ جوانش‌ «مانچینی‌» خوب‌ کار کرده‌اند و بهتر از تمام‌ قهرمانان‌ دوره‌های‌ پیش‌ در نیم‌فصل‌ امتیاز کسب‌ کرده‌اند، اما روند «یوونتوس‌» به‌ طریقی‌ بوده‌ که‌ شاید تا دهه‌های‌ بعد هم‌ تیمی‌ موفق‌ به‌ تکرار آن‌ نشود. با این‌ اوصاف‌، خیلی‌ها از هم‌اکنون‌ «یووه‌» را قهرمان‌ امسال‌ «کالچو» می‌دانند، با اینکه‌ «فابیو کاپلو» مربی‌ یوونتوس‌ این‌ را یک‌ رویا می‌داند که‌ ممکن‌ است‌ برای‌ این‌ تیم‌ گران‌ تمام‌ شود. «فابیو کاپلو»، پس‌ از کسب‌ این‌ نتایج‌ شگفت‌انگیز در پایان‌ نیم‌ فصل‌ در آغاز تعطیلات‌ گفت‌: «سال‌ ۲۰۰۵ برای‌ ما یک‌ سال‌ فوق‌العاده‌ بود، ولی‌ ادامه‌ روند پیروزی‌ها پس‌ از تعطیلات‌ کمی‌ سخت‌ به‌ نظر می‌رسد، اما با توجه‌ به‌ اینکه‌ سایر رقبای‌ ما هم‌ کارشان‌ را خوب‌ دنبال‌ می‌کنند، ما هم‌ باید در ادامه‌ راه‌ به‌ همین‌گونه‌ عمل‌ کنیم‌ وگرنه‌ فرصت‌ را از دست‌ خواهیم‌ داد.» به‌ نظر می‌رسد این‌ حرف‌ فقط‌ برای‌ هشدار دادن‌ به‌ بازیکنان‌ تیم‌ یوونتوس‌ باشد، وگرنه‌ با لغزش‌هایی‌ که‌ دیگر تیم‌های‌ مدعی‌ دارند، کار یوونتوس‌ با حاشیه‌ امنیتی‌ که‌ به‌ دست‌ آورده‌ است‌، چندان‌ هم‌ سخت‌ به‌ نظر نمی‌رسد، مگر اینکه‌ اتفاقی‌ عجیب‌ بیفتد، مثل‌ جدایی‌ «کاپلو» از «یوونتوس‌» که‌ با توجه‌ به‌ وسوسه‌ «رئالی‌ها»
چندان‌ هم‌ عجیب‌ نیست‌!
دومین‌ تیم‌ جدول‌ سری A‌ ایتالیا اینترمیلان‌ است‌. این‌ ناکام‌ همیشگی‌ ایتالیا که‌ اول‌ هر فصل‌ بهترین‌ها را جمع‌ می‌کند و در آخر فصل‌ با بدشانسی‌ یا هرچیز دیگر جام‌ را از دست‌ می‌دهد، امسال‌ بهتر از هر سال‌ کار کرده‌ و این‌ نشانگر موفقیت‌ مانچینی‌ جوان‌ در اینترمیلان‌ است‌، که‌ قبلاً امتحانش‌ را در «لاتزیو» هم‌ بخوبی‌ پس‌ داده‌ بود. اینتر با بازیکنانی‌ چون‌ آدریانو، مارتینز، ورون‌، رکوبا، فیگو، کامبیاسو و... چیزی‌ برای‌ قهرمانی‌ کم‌ ندارد و اکنون‌ هم‌ با بالا ایستادن‌ در مقایسه‌ با «آ.ث‌.میلان‌» تا حدی‌ توانسته‌ علاقه‌مندانش‌ را راضی‌ نگه‌ دارد. تنها امید این‌ تیم‌، ادامه‌ روند پیروزی‌هایشان‌ و سقوط‌ احتمالی‌ یوونتوس‌ است‌ که‌ در این‌ صورت‌ آرزوی‌ دو دهه‌یی‌ طرفداران‌ این‌ تیم‌ که‌ به‌ تیم‌ طلسم‌ شده‌ ایتالیا شهرت‌ یافته‌اند، تعبیر خواهد شد. هرچه‌ باشد دیگر، دوم‌ شدن‌ برای‌ این‌ تیم‌ جذابیتش‌ را از دست‌ داده‌ و در سالیان‌ اخیر، اینترمیلان‌ بارها و بارها سربزنگاه‌ کم‌ آورده‌ و قهرمانی‌ را تقدیم‌ حریفان‌ دیگرش‌ کرده‌ است‌. شاید به‌ این‌ دلیل‌ باشد که‌ «مانچینی‌» مربی‌ اینترمیلان‌ می‌گوید: «ما به‌ جز پیروزی‌ در هر دیدار هدفی‌ نداریم‌. در حالی‌ که‌ یوونتوس‌ هر هفته‌ در حال‌ جمع‌آوری‌ امتیاز است‌، چاره‌یی‌ جز بردن‌ برای‌ ما باقی‌ نمی‌ماند و هیچ‌ جای‌ لغزشی‌ برای‌ ما باقی‌ نمانده‌ است‌. ما باید بطور مستمر پیروز شویم‌ تا امید قهرمانی‌ داشته‌ باشیم‌.» اگر اینترمیلان‌، تلاش‌هایش‌ به‌ ثمر بنشیند و بتواند در نیم‌ فصل‌ «ریکلمه‌» را از ویارئال‌ و «کاسانو» را از «رم‌» به‌ خدمت‌ بگیرد، تعبیر رویاهای‌ این‌ تیم‌ ساده‌تر خواهد بود...
و می‌رسیم‌ به‌ «آ.ث‌.میلان‌». تیمی‌ که‌ سال‌ گذشته‌ دو مقام‌ دومی‌ به‌ دست‌ آورد، اما این‌ دو مقام‌ دومی‌ از هر شکستی‌ برای‌ این‌ تیم‌ بدتر بود. عوض‌ کردن‌ پیروزی‌ سه‌ برصفر با مساوی‌ و سپس‌ شکست‌ در فینال‌ لیگ‌ قهرمانان‌، کمر این‌ تیم‌ را شکست‌ و میلان‌ از زیر بار این‌ شکست‌ نتوانست‌ بیرون‌ آید. تیمی‌ که‌ مدعی‌ اول‌ کسب‌ عنوان‌ اسکودتو در این‌ فصل‌ به‌ شمار می‌رفت‌، شاید در تبعات‌ آن‌ شکست‌ بود که‌ اکنون‌ پایین‌تر از همشهری‌اش‌ اینترمیلان‌، ۹ امتیاز با تیم‌ صدرنشین‌ فاصله‌ دارد. می‌گویند این‌ از تبعات‌ کابوس‌ استانبول‌ در فینال‌ لیگ‌ قهرمانان‌ است‌، اما همه‌ چیز را هم‌ نباید به‌ پای‌ آن‌ مساله‌ نوشت‌. نقطه‌ ضعف‌ اصلی‌ این‌ تیم‌ خط‌ دفاع‌ پیر و کند آن‌ است‌. در حالی‌که‌ خط‌ حمله‌ این‌ تیم‌ با مهره‌هایی‌ چون‌ شوچنکو، جیلاردینیو، اینزاگی‌ و ویری‌ یک‌ خط‌ آتشین‌ و غیرقابل‌ مهار است‌، خط‌ دفاع‌ این‌ تیم‌ با حضور«مالدینی‌»، «کافو»، «استام‌»، «نستا» و «کاستاکورتا» که‌ همگی‌ بالای‌ سی‌سال‌ دارند، تمام‌ زحمات‌ خط‌ حمله‌ را برباد می‌دهد و چنین‌ می‌شود که‌ امسال‌ هم‌ شانس‌ چندانی‌ را نمی‌توان‌ برای‌ میلان‌ برای‌ قهرمانی‌ در ایتالیا و اروپا قایل‌ شد.
شگفتی‌ اصلی‌ فوتبال‌ ایتالیا در نیم‌ فصل‌ امسال‌، اما، نزول‌ آشکار تیم‌های‌ همیشه‌ مدعی‌ «رم‌» و «لاتزیو» و قدرت‌ گرفتن‌ دوباره‌ «فیورنتینا» با ماشین‌ گلزنی‌اش‌ «لوکاتونی‌» و تیم‌هایی‌ کوچک‌ چون‌ «لیوورنو»، «کیه‌وو» و «سامپدوریا» است‌ که‌ رده‌های‌ بالای‌ جدول‌ را اشغال‌ کرده‌اند...
در لیگ‌ ایتالیا، اکنون‌ «تونی‌» از فیورنتینا که‌ شایعه‌ رفتن‌ او به‌ بارسلونا همه‌ جا پیچیده‌ با شانزده‌ گل‌ بهترین‌ گلزن‌ است‌ و «ترزگه‌» از یوونتوس‌ با چهارده‌ گل‌ پس‌ از او قرار دارد...کامیاب‌ و ناکام‌
یوونتوس‌ قطعا کامیاب‌ترین‌ تیم‌ سال‌ گذشته‌ این‌ کشور است‌ که‌ هم‌ قهرمان‌ بلامنازع‌ سال‌ گذشته‌ شده‌، هم‌ امسال‌ شانس‌ اول‌ قهرمانی‌ است‌. این‌ تیم‌ که‌ بیشترین‌ قهرمانی‌ را در کالچو در اختیار دارد، همیشه‌ جزو مدعیان‌ محسوب‌ می‌شود و امسال‌ هم‌ بدین‌گونه‌ است‌. تیمی‌ شایسته‌تر از این‌ تیم‌ برای‌ کسب‌ عنوان‌ بهترین‌ تیم‌ سال‌ ۲۰۰۵ وجود ندارد. اگر شما تیمی‌ بهتر و شایسته‌تر و مطمئن‌تر از یوونتوس‌ سراغ‌ دارید، ما را هم‌ خبر کنید!
اما اگر «اینتر میلان‌» را که‌ به‌ ناامیدی‌ و شکست‌ خو گرفته‌ نادیده‌ بگیریم‌، «آ.ث‌.میلان‌» ناکام‌ترین‌ تیم‌ سال‌ ۲۰۰۵ است‌ که‌ در آخرین‌ گام‌ دو جام‌ مهم‌ را از دست‌ داد. این‌ تیم‌ که‌ سال‌ گذشته‌ پرهیجان‌ترین‌ بازی‌های‌ فوتبال‌ ایتالیا را ارایه‌ می‌داد، در دو هفته‌ مانده‌ به‌ پایان‌ کالچو، اسکودتو را تحویل‌ یوونتوس‌ داد و در فینال‌ لیگ‌ قهرمانان‌ هم‌، در حالی‌ که‌ نیمه‌ اول‌ را با برتری‌ سه‌ بر صفر مقابل‌ لیورپول‌ انگلیس‌ به‌ رختکن‌ رفته‌ بود، در عرض‌ ده‌ دقیقه‌ سه‌ گل‌ خورد و با نتیجه‌ مساوی‌ به‌ استقبال‌ ضربات‌ پنالتی‌ رفت‌ و بازی‌ را واگذار کرد. آیا کسی‌ در مخیله‌اش‌ هم‌ چنین‌ ناکامی‌ بزرگی‌ می‌گنجد؟
بازیکن‌ کامیاب‌: لوکا تونی‌
شاید تا دو سال‌ پیش‌ کسی‌ او را نمی‌شناخت‌. اما اکنون‌ او آقای‌ گل‌ ایتالیا، یکی‌ از اصلی‌ترین‌ گزینه‌های‌ بازی‌ در تیم‌ ملی‌ ایتالیا برای‌ جام‌جهانی‌ و یکی‌ از شایسته‌ترین‌ بازیکنان‌ در جام‌جهانی‌ است‌. در ارزش‌ و اهمیت‌ او همین‌ بس‌ که‌ بارسلونا به‌ هر طریق‌ می‌خواهد او را به‌ خدمت‌ بگیرد.
بازیکن‌ ناکام‌: ویری‌
این‌ مهاجم‌ کارکشته‌ که‌ سال‌ قبل‌ در اینترمیلان‌ با «مانچینی‌» بخاطر نیمکت‌نشینی‌ به‌ مشکل‌ رسید، امسال‌ به‌ تیم‌ رقیب‌ همشهری‌ یعنی‌ «آ.ث‌.میلان‌» رفت‌ تا کابوس‌ سال‌ گذشته‌اش‌ را فراموش‌ کند. اما حضور او در «آ.ث‌.میلان‌» یک‌ فاجعه‌ بود و او تتمه‌ اعتبار خویش‌ را هم‌ به‌ حراج‌ گذاشت‌. حالا کمتر کسی‌ است‌ که‌ باور کند ویری‌ که‌ یکی‌ از بهترین‌های‌ ایتالیا بود، جایی‌ میان‌ بازیکنان‌ ایتالیا در جام‌جهانی‌ داشته‌ باشد.
بازیکن‌ ناکام‌ ۲: فرانچسکو تولدو
این‌ دروازه‌بان‌ شایسته‌ که‌ در مسابقات‌ یورو ۲۰۰۰ یک‌ تنه‌ ایتالیا را به‌ فینال‌ مسابقات‌ رساند، اکنون‌ یک‌ شکست‌خورده‌ و فراموش‌ شده‌ محض‌ است‌. این‌ گلر بزرگ‌ که‌ زمانی‌ رقیب‌ اصلی‌ و شایسته‌ «بوفون‌» برای‌ قرار گرفتن‌ در ترکیب‌ اصلی‌ تیم‌ ملی‌ ایتالیا بود، اکنون‌ در تیم‌ «اینتر» یک‌ نیمکت‌نشین‌ محض‌ شده‌ و دروازه‌را بطور کامل‌ به‌ «ژولیوس‌ سزار» برزیلی‌ ناشناس‌ سپرده‌ است‌.
مربی‌ ناکام‌: کارلو آنچلوتی‌
با بازیکنانی‌ چون‌ «کاکا»، «شوچنکو»، «اینزاگی‌»، «سیدورف‌، «جیلاردینو»، «نستا»، «کافو» و ... شکست‌ خوردن‌ هنر می‌خواهد. کارلتو این‌ هنر را دارد و همین‌ هم‌ باعث‌ شده‌ تا مدام‌ سایه‌ یک‌ جانشین‌ بالای‌ سر او باشد. او ناکام‌ترین‌ مربی‌ سال‌ گذشته‌ در فوتبال‌ ایتالیا بود و به‌ نظر نمی‌رسد سال‌ آینده‌ هم‌ چیز تازه‌یی‌ برای‌ او داشته‌ باشد. شاید باید برلوسکونی‌ برای‌ میلان‌ در پی‌ یک‌ مربی‌ دیگر باشد.
اتفاقات‌ مهم‌ سال‌ ۲۰۰۵
۱ یک‌ اتفاق‌ معمولی‌، یوونتوس‌ به‌ رهبری‌ کاپلو قهرمان‌ شد. این‌ البته‌ یک‌ خبر معمولی‌ بود. تیم‌های‌ کاپلو معمولا قهرمان‌ می‌شوند. نه؟
۲ میلان‌ در فینال‌ لیگ‌ قهرمانان‌ برد سه‌ بر صفر را با شکست‌ عوض‌ کرد. این‌ هم‌ خبر مهمی‌ نبود. از کارلو آنچلوتی‌ این‌ سوتی‌ها بعید نیست‌. هست‌؟
۳ به‌ دلیل‌ رسوایی‌های‌ مالی‌ و داوری‌ در ایتالیا، قرعه‌کشی‌ رقابت‌های‌ باشگاهی‌ این‌ کشور در تابستان‌ ۲۰۰۵ چند هفته‌ به‌ تعویق‌ افتاد. در سرزمین‌ مافیا این‌ هم‌ خبر مهمی‌ نمی‌تواند باشد. نه‌؟
۴ دیدار اینتر و آ.ث‌.میلان‌ در سان‌سیرو به‌ جنجال‌ کشیده‌ شد. کل‌ رسانه‌های‌ جهان‌ این‌ اتفاق‌ را پوشش‌ دادند. ترقه‌یی‌ که‌ بر سر دیدا خورد، دل‌ خیلی‌ از اینتری‌ها را خنک‌ کرد و البته‌ یک‌ سرفصل‌ مهم‌ در تیتراژ اغلب‌ برنامه‌های‌ ورزشی‌ شد.
۵ باشگاه‌ رم‌ به‌ دلیل‌ خرید «مکسز» محکوم‌ شناخته‌ شد و از فعالیت‌ در بازار نقل‌ و انتقالات‌ محروم‌ شد. خیلی‌ها گفتند این‌ از عواقب‌ در افتادن‌ با مافیای‌ «یوونتوس‌» در فوتبال‌ ایتالیا است‌.
۶ «فیورنتینا» که‌ دو سال‌ پیش‌ فاتحه‌اش‌ خوانده‌ شده‌ بود، بازگشتی‌ شکوهمندانه‌ داشت‌ و اکنون‌ آن‌ بالاها کنار یوونتوس‌، اینتر و میلان‌ ایستاده‌ است‌.
۷ «پائولو مالدینی‌» در همه‌ زمینه‌ها در سری‌ A ایتالیا و لیگ‌ قهرمانان‌ اروپا رکوردشکن‌ شد.
۸ «لوکا تونی‌» گلزن‌ بزرگ‌ فیورنتینا متولد شد. حالا خیال‌ تیم‌ ملی‌ ایتالیا راحت‌ است‌!
۹ «پاتریک‌ ویرا» بازیکن‌ نامدار آرسنال‌ به‌ یوونتوس‌ پیوست‌. این‌ انتقال‌ آرسنال‌ را ضعیف‌ و یوونتوس‌ را قدرتمندتر کرد. او به‌ روال‌ همیشه‌، هر دو بازی‌ یک‌ بار کارت‌ قرمز گرفت‌.
۱۰ «ویری‌» از اینتر به‌ میلان‌ رفت‌. این‌ انتقال‌ که‌ در روزهای‌ اول‌ اینتری‌ها را عصبی‌ کرده‌ بود، پس‌ از چند هفته‌ باعث‌ شادی‌ آنها و غصه‌ میلانی‌ها شد. این‌ چه‌ بلایی‌ بود که‌ سر میلان‌ نازل‌ شد؟
۱۱ بوفون‌ پیش‌ از آغاز فصل‌ آسیب‌ دید. این‌، اگرچه‌ به‌ موقعیت‌ یوونتوس‌ آسیب‌ چندانی‌ نرساند، اما قطعا مربی‌ تیم‌ ملی‌ ایتالیا را سخت‌ نگران‌ کرده‌ است‌.
۱۲ «زولا» افسانه‌یی‌ از فوتبال‌ خداحافظی‌ کرد.
۱۳ «کولینا» که‌ جذاب‌ترین‌ داور تاریخ‌ فوتبال‌ بود، داوری‌ را کنار گذاشت‌ یا بهتر بگوییم‌ او را وادار به‌ کنار گذاشتن‌ داوری‌ کردند..
منبع : روزنامه اعتماد