گریز از عصبانیت با تکنیک ایجاد مه

تکنیک ایجاد مه کمک می کند تا انتقاد از همسرتان را با ادبیات موردپسند او بیان و عصبانیت خود را مدیریت کنید.
۷۰ درصد مراجعان کلینیک های خانواده، شیوه گفت وگو با همسر خود را نمی دانند و در حالی تصمیم به طلاق می گیرند که تا پیش از آن با هم گفت وگو و همفکری نکرده اند.
● کنترل خشم
خشم و پرخاشگری دو عنصر کاملاً متمایز از هم هستند. خشم یک نوع هیجان است و لزوماً پرخاشگری را به دنبال ندارد. خیلی وقت ها فرد خشمگین است، ولی پرخاشگری نمی کند و خیلی وقت ها فرد پرخاشگری می کند، ولی در خود احساس خشمی ندارد.
عصبانیت بطور کلی می تواند هر دو این مؤلفه ها (خشم - پرخاشگری) را در خودش داشته باشد. پرخاشگری بطور عام به دو شکل فیزیکی و کلامی دیده می شود. درگیری در خانواده ها معمولاً به شکل افزایشی رخ می دهد. یعنی این که ابتدا طرفین دعوا با هم صحبت می کنند و فردی که دچار ناکامی یا محرومیت، درد و یا هر عامل استرس زای دیگری شده، ابتدا مسئله را مطرح می کند و بعد وقتی طرفین صحبت های همدیگر را قبول نداشته باشند یا نتوانند درک کنند، در مرحله بعدی با هم با صدای بلند صحبت می کنند. در این مرحله یا یکی از طرفین به حق یا ناحق کنار می کشد و یا در صورت ادامه تبادلات پرخاشگرانه کلامی آنها اقدام به فحاشی یا پرخاشگری فیزیکی می کنند.
شخص شروع کننده مشاجره یا نزاع های خانوادگی به خاطر این که احتمال حمله طرف خودش را کاهش بدهد، اقدام به پرخاشگری، خصوصاً پرخاشگری کلامی می کند. این افراد غالباً صدای خودشان را بلند کرده و ناگهان شروع به پرخاشگری و رفتار همراه با عصبانیت می کنند.
این قبیل افراد تمایل دارند که نزاع خاتمه پیدا کند و با یک بار پرخاشگری ناگهانی متوجه قطع پرخاشگری از سوی طرف مقابلشان می شوند. معمولاً این افراد با جمله هایی مثل «اعصابم خرد شد»، «تمومش کن دیگه» و.‎.‎. تمایل به خاتمه بخشیدن نزاع دارند، اما برخی افرادی که پرخاشگری فیزیکی دارند، خواهان ادامه نزاع هستند.
بنابراین در خانواده ها هنگام عصبانیت زن یا شوهر اگر یکی از آنها پرخاشگری کلامی داشته و عباراتی به معنی خاتمه بخشیدن به نزاع را بر زبان آورد طرف مقابل بهتر است هیجان خود را کنترل کند، سکوت کند یا آن محیط را برای مدت زمانی ترک کند.اما قبل از هر درگیری و شروع عصبانیتی بهتر است زوجین بتوانند با هم حرف بزنند، خواسته ها و تمایلات و دغدغه های ذهنی و فکری خودشان را بیان کنند و به نرمی و آرامش سعی در خاتمه بخشیدن مسائل خود داشته باشند.بیش از ۷۰ درصد افرادی که به کلینیک های خانواده برای حل مشکلات خود مراجعه می کنند کسانی هستند که شکل و طریقه صحبت کردن با همسرشان را بلد نیستند و خیلی از آنها ابتدا تصمیم به طلاق دارند، اما با مشاوره وقتی که آموزش می بینند که چگونه با طرف مقابل خود صحبت کنند، از تصمیم خودشان برمی گردند. آنها احساس می کنند که تفاهمی ندارند و یا به اصطلاح «به درد هم نمی خورند» در حالی که اصلاً با هم صحبت نمی کنند. بیشترین کسانی که این مشکل را دارند، زوج های جوان هستند.
آنها به دلیل رفتار ناپخته یا به دلیل کمی سن یا نبودن الگوهای رفتاری مناسب در دسترس با همسر خود بیشترین مشکل را پیدا می کنند.
چون تربیت های این زوج های جوان با هم فرق می کند در نتیجه نوع صحبت کردن آنها نیز با هم متفاوت است و وقتی آنها وارد زندگی می شوند، کمترین توجه را به این قضیه می کنند و با پیشامد یک اتفاق آنها یا با هم پرخاشگرانه صحبت می کنند یا به تحقیر و توهین روی می آورند یا ارزش ها و نگرش ها و مقدسات خانوادگی طرف مقابلشان را هدف تمسخر و تحقیر قرار می دهند. در حالی که حتی در صورت ناتوانی در صحبت کردن مطلوب، باید به این نکته توجه داشته باشند که هنگام عصبانیت، بی احترامی، تحقیر، تمسخر و حمله به ارزش های طرف مقابل نکنند و سعی کنند تا جایی که ممکن است هیجانات خود را کنترل کنند.
دانشمندان روانشناس طی تحقیقات خود به این نتیجه رسیده اند که اولین پاسخ به عصبانیت، خشم و پرخاشگری از روی هیجان و احساسات زودگذر است نه از روی تعقل. معمولاً افراد پس از عصبانیت وقتی به رفتار قبلی خود فکر می کنند از کار، رفتار و صحبت های خود پشیمان می شوند و بهتر است این پشیمانی را درس عبرتی برای کنترل خشم خود در موقعیت های بعدی قرار دهند.
نسرین زارعی کارشناس ارشد روانشناسی
عصبانیت، نوعی احساس کاملاً طبیعی است که همه ما گاه و بیگاه آن را تجربه می کنیم. هر فردی شاید بتواند تا اندازه ای با عصبانیت خودش کنار بیاید اما کنار آمدن با عصبانیت همسرش چگونه امکان پذیر است .
این کار قطعاً آنقدرها هم آسان نیست، خصوصاً این که «عصبانیت» گاهی تبدیل به یکی از رفتارهای دائمی میان زن و شوهر می شود.
● عوامل تشدید کننده عصبانیت
به اعتقاد روانشناسان برای بسیاری از زوج ها عصبانیت عموماً در جریان مشاجره و بحث شکل می گیرد. این افراد، کسانی هستند که در خانواده های خود پیشینه عصبانیت داشته و ابراز احساس خشم را در جریان هر چیز ناراحت کننده، آموخته اند.برای برخی دیگر از زوج ها عصبانیت، تنها یک پاسخ موقت به دشواری های زندگی است. در این قالب، خشم زوجین عمومی بوده و شخص خاصی، مورد هدف قرار نمی گیرد.
اگر عصبانیت همسرتان، همواره متوجه شخص شماست و دلیل آن را نمی دانید اولین قدم، پیدا کردن مواردی است که باعث بروز چنین حالتی در همسرتان می شود.نکته ای که باید همواره به یاد داشت این است که خشونت یا مورد تهدید واقع شدن، در هیچ نوع ارتباطی، خصوصاً میان زن و شوهر صحیح نیست. پس اگر مشاجرات همواره به چنین مواردی ختم شود و اوضاع از کنترل خارج شود، باید از یک مشاور کمک گرفت.
● کنار آمدن با عصبانیت همسر
همسرتان به هر صورتی که عصبانیت خود را بروز می دهد، نکات زیر کمک خواهد کرد که اثر مخرب این عصبانیت را بر زندگی مشترک تان کاهش داده و احساسات ناخوشایندتان را مهار کنید:
هرچه زودتر متوجه این نکته شوید که اوضاع خوب نیست، زودتر به فکر اصلاح وضعیت خواهید افتاد. پس موقعیت هایی را که باعث برخورد و ایجاد عصبانیت بین شما و همسرتان می شود، بی اهمیت تلقی نکنید و به فکر چاره جویی باشید تا به راه حل مناسب دست پیدا کنید.
● حفظ آرامش
خشم و به اصطلاح «از کوره در رفتن» عامل تشدید کننده عصبانیت است. پس اگر می خواهید همسرتان را آرام کرده و از عصبانیتش بکاهید، شخصاً آرامش تان را حفظ کنید.
احساس همسرتان را بشناسید و به آن احترام بگذارید
از ادای این جمله نترسید و خجالت نکشید: می دانم الآن عصبانی هستی و تو را درک می کنم. اگر عصبانیت او به جاست، حتی می توانید به او بگویید: «حق با توست». دانستن این نکته که شما احساسات همسرتان را درک می کنید، برای او بسیار خوشایند خواهد بود. همچنین به او کمک می کند تا مدیریت احساس خود را به دست گیرد و به فکر مهار آن باشد.
● شنونده خوبی باشید
عصبانیت اکثر زوجین، مدت زیادی طول می کشد زیرا آنها احساس می کنند طرف مقابل، به سخنان آنها گوش نمی دهد یا آنها را جدی نمی گیرد. به سادگی می توانید از این مشکل جلوگیری کنید. با حرکات سر یا کلمات کوتاه، به او نشان دهید که به حرفهای او گوش می کنید و در انتهای سخنان او، جمله ای بگویید که خلاصه گفت وگوی شما و همسرتان باشد.
با این کار نه تنها موجب افزایش اعتماد به نفس طرف مقابل خواهید بود، بلکه به میزان زیادی از عصبانیت او خواهید کاست. دفعه بعد که نیاز به صحبت کردن با او داشتید، او نیز از همین استراتژی در مقابل شما استفاده خواهد کرد.
● احساسات و ترس هایتان را تقسیم کنید
اگر عصبانی هستید، آن را پنهان نکنید. ضمن احترام به احساس همسرتان از نشان دادن احساس شخصی خود، نترسید یا اگر از عصبانیت او احساس ترس می کنید یا غمگین می شوید، این را به اطلاع همسرتان برسانید. این کار را برای رسیدن به درک متقابل انجام دهید.
● شما اولین قدم را برای آشتی بردارید
چیزی بگویید که نشان دهنده علاقه شما برای آرام کردن اوضاع و برقراری صلح باشد. برای مثال اگر حق با همسرتان است از او عذر خواهی کنید یا به اشتباه خود اعتراف کنید. حتی می توانید تأسف تان را از این که لحظه های سپری شده در عصبانیت ، می توانست بسیار بهتر از این بگذرد، نشان دهید. خواهید دید که همسرتان نیز از وضعیت موجود چندان راضی نبوده و مایل به برقراری آرامش است.
● از تکنیک «ایجاد مه» استفاده کنید
این تکنیک می تواند بسیار مؤثر باشد به این شکل که شما به جای انتقاد کردن غیر منطقی، جملاتی که منظورتان است را طوری ادا کنید که همسرتان آن گونه که دوست دارید، متوجه قضیه شود. برای مثال به جای گفتن: «من اصلاً تفریح ندارم»، «من که پرستار بچه ها نیستم»، «تو در هیچ یک از کارهای خانه، مسئولیت قبول نمی کنی»، بگویید: بعضی وقت ها دوست دارم بیشتر حواست به من، بچه ها و خانه باشد. ما از بودن با تو لذت می بریم.
● مراقب خودتان باشید، خودتان را فراموش نکنید
آخرین و البته مهمترین نکته ای که باید در جریان یک حمله عصبانیت، به یاد داشته باشید این است که در زمان عصبانیت همسرتان، مراقب خود باشید و اعتماد به نفستان را به هیچ وجه از دست ندهید. زندگی با یک شخص عصبانی که دائماً فریاد می کشد و هیچ منطقی را نمی پذیرد، نه تنها اصلاً آسان نیست، بلکه اعتماد به نفس هر کس را شدیداً کاهش می دهد. پس در حالی که برای آرام کردن اوضاع تلاش می کنید، به حفظ عزت نفس خود نیز توجه داشته باشید.
● مدیریت عصبانیت
بهترین راه برای مدیریت عصبانیت، جلوگیری از شکل گرفتن آن است، اگر در زندگی مشترک مسائلی وجود دارد که تأکید روی آنها باعث ایجاد برخورد می شود، با همسرتان در پی کشف و بر طرف کردن آن باشید. در این صورت قادر خواهید بود از آرامشی که با تلاش هر دو شما ایجاد شده است، لذت ببرید.

منبع : روزنامه ایران