آینده گوشی‌های موبایل: همراهان نسل فردا

اوایل دهه ۹۰ میلادی و با همه گیر شدن کامپیوترهای شخصی اندیشمندان بزرگی در سراسر دنیا از مفهوم نگران کننده ای به نام "شکاف دیجیتال" خبر دادند، پدیده ای که با کنایه مردم کشورهای توسعه یافته را در سویی قرار می داد و آن طرف شکاف کشورهایی می ماندند که مردم اش از خرید و دانش استفاده کامپیوتر محروم بودند، چنین دوگانگی وحشتناکی در تاریخ دنیا بی سابقه بود و تبعات گسترده این اتفاق دامن همه را می گرفت.
برای همین بود که سازمان ملل متحد و یونسکو وظیفه فعالیت بر این مساله حیاتی را به عهده گرفتند و پروژه های مختلفی تعریف کردند تا "حیات بشری" را از یک فاجعه نجات دهند، فاجعه شکاف دیجیتالی.
اما در آغاز هزاره عصر اطلاعات، فناوری دیگری خزنده و پیش رو به عمق زندگی شهروندی می زد و حضور موثری را آغاز می کرد. موبایل، تلفن های همراه، آغازگر تحولاتی شگفت انگیز و در مفهوم دهکده جهانی بودند و نیاز به ارتباط باعث می شد حتی فقیرترین و عقب مانده ترین کشورهای دنیا نیز قدم به بحث ارتباطات سیار بگذارند و به این ترتیب مردم شان با گوشی های موبایل آشنا می شدند و به راحتی نیز کاربری آن را می آموختند.
حالا در آخرین سالهای دهه اول هزاره نو، نگرانی بزرگ فیلسوفان و اندیشمندان بشری از بین رفته است. مطالعات جدید رفتارهای شهروندی نکته ای شگفت انگیز را فاش می کند.
راه عبور از عصر صنعت به عصر اطلاعات، آنطور که بیل گیتس و سایر همکاران اش در صنعت انفورماتیک می گفتند، از کامپیوترهای خانگی نمی گذرد، مسیر اصلی گوشی های تلفن همراه هستند.
گوشی هایی که علاوه بر ماهیت ذاتی دیجیتالی شان تنها به انتقال صدا نمی پردازند و امروز بعضی شان حتی در نقش یک کامپیوتر تمام عیار همراه عمل می کنند، برای همین است که اگر موبایل را محصول شاخصی برای تغییر نام عصر اطلاعات به عصر اطلاعات و ارتباطات بدانیم، بیراه نرفته ایم.
● سه میلیارد همراه دیجیتالی
در سالهای اخیر با پیشرفت تکنولوژی ، نیاز به فن آوری های همراه بیشتر شده و در این میان گوشی های تلفن همراه تبدیل به یکی از موردنیازترین و در نتیجه پرفروش ترین دستگاههای دیجیتالی شده اند. نزدیک شدن رکورد فروش این گوشی ها در سال ۲۰۰۶ به حدود یک میلیارد دستگاه خود گواهی بر این مدعاست.
سیستم های مخابراتی سیار راه خود را به اغلب کشورهای جهان پیداکرده اند و با سرعت قابل ملاحظه ای در حال پیشرفت هستند. درحالی که بر برخی کشورهای درحال توسعه، سیستم های مخابراتی در حال به بهره برداری رسیدن است، در کشورهای توسعه یافته شاهد رشد این صنعت هستیم و برای جلب متقاضیان بیشتر، کیفیت و تعداد خدمات این اپراتورها افزوده می شود. از نمونه این پیشرفت ها می توان به سیستم HSDPA، UMTS،۳G و خدمات انتقال پرسرعت دیتا اشاره کرد که سیستم جدیدتر ۴G را نیز در آینده ای نزدیک، پیش روی خود دارد.
با تحت پوشش قرارگرفتن اغلب نقاط جهان و فرو نشستن عطش تقاضای این خدمت ارتباطی کم کم به بازاری اشباع شده برای گوشی های موبایل نزدیک می شویم، اما فراموش نکنید که با در نظر گرفتن ماهیت فناوری و پیشرفت امکانات گوشی ها، امری است که دوره زندگی یک گوشی را حداکثر ۵ سال می توان محاسبه کرد.
در حال حاضر می توان بازار گوشی های تلفن همراه را به دو دسته کلی بازار کشورهای توسعه یافته و کشورهای درحال توسعه تقسیم بندی کرد که بالتبع هرکدام روند بازاریابی خاص خود را می طلبد. کشورهای توسعه یافته بازارهای اشباع شده ای هستند که سازندگان گوشی های تلفن همراه برای جلب مشتری و حفظ بازار گوشی های جدیدی با قابلیتهای بالاتر و ظاهری شیک و متفاوت عرضه می کنند و سعی در ترغیب کاربران برای تعویض و به روز کردن گوشی های خود دارند، در عوض در کشورهای در حال توسعه، نیاز بیشتری برای عرضه گوشی های ساده و ارزان قیمت حس می شود، ولی نباید فراموش کرد که در این بازارها نیز بسیاری خواهان گوشی هایی با قابلیتهای بالا هستند. در این میان ، نوکیا، این غول فنلاندی با تفاوت زیادی نسبت به باقی رقبا، پرفروش ترین شرکت تولیدکننده گوشی های تلفن همراه در جهان است و موتورولا ، سامسونگ، سونی اریکسون و ال جی در رتبه های بعدی قراردارند.
در آخرین آمار اعلام شده در فصل سوم سال ۲۰۰۶ سهم برندها از بازار به ترتیب نوکیا ۷/۳۴ درصد، موتورولا ۱/۲۱ درصد، سامسونگ ۱۲ درصد، سونی اریکسون ۸/۷ درصد، ال جی۵/۶ درصد و باقی برندها نیز سهمی ۹/۱۷ درصدی از بازار گوشی های تلفن همراه را از آن خود کردند.
در این میان ۵ برند برتر هر فصل سهم بازار خود را افزایش داده و بالتبع ازسهم فروش دیگر برندها کاسته می شود. سهم بازار شرکت های دیگری غیر از ۵ برند یادشده در موقع مشابه در سال ۲۰۰۵ ، ۵/۲۳ درصد بود که در سال ۲۰۰۶ با کاهش ۸/۷ درصدی روبرو شد.
البته این بازار بازنده هایی هم داشت. در این مدت دو شرکت بزرگ و کهنه کار به نامهای زیمنس موبایلو فیلیپس از صحنه بازی کنار رفتند و با ضررهای زیادی روبرو شدند.
شرکت زیمنس موبایل ازحدود سال ۲۰۰۳ میلادی با مشکلات زیادی روبرو شد و از این سال به بعد کیفیت گوشی هایش افت کرده و باعث کاهش محبوبیت این برند در بازار شد. این شرکت بعد از مدتها تلاش در نهایت در اکتبر ۲۰۰۵ از ادامه کار بازمانده و تجهیزات خود را با تسهیلات زیادی به بنکیو واگذارکرده و شراکتی به نام بنکیو-زیمنس را آغاز کردند. اما این شراکت مدت زیادی نتوانست دوام بیاورد و بعد از یک سال از هم پاشید. این شکست تنها به خاطر سیاستگذاری غلط این دو شرکت بود که ضرر و زیان زیادی برای هر دو داشت.
فیلیپس نیز با مشکل مشابهی مواجه شده و تمام تجهیزات خود را به شرکت چینی CEC واگذارکرد. بر طبق این معاهده CEC تجارت گوشی های تلفن همراه فیلیپس را بر عهده گرفته و اجازه بازاریابی و فروش گوشی هایش را با برند فیلیپس طی ۵ سال دریافت کرد. البته این شرکت چینی در حال حاضر قصد دارد تنها در بازار آسیا فعالیت کند.
علاوه بر این دو شرکت نامدار، شرکت های دیگری مانند آلکاتل و ساژم نیز در مورد ادامه کار دچار تردید شده اند و در عین حال بسیاری از شرکت های دیگر مانند NEC حوزه فعالیت خود را کاهش می دهند.
اما در میانه برکشان تولیدکنندگان و عرضه کنندگان گوشی های تلفن همراه نمونه شرکت موفقی هم وجود داشته که به دلیل سیاستگزاری و راهبری صحیح توانسته در مدت زمان کوتاهی در میان ۵ برند برتر جهان جای بگیرد.
شرکت های سونی ژاپن و اریکسون سوئد بعد از اینکه موفقیت زیادی در زمینه ساخت گوشی های تلفن همراه خود کسب نکرده و با ضرر و زیان زیادی مواجه بودند، در اکتبر سال ۲۰۰۱ شراکتی پنجاه- پنجاه را آغاز کردند. در آغاز فعالیت این دو شرکت ، سهم آنها از بازار به یک درصد هم نمی رسید و با نبود کلکسیون کاملی از انواع گوشی ها مواجه بودند و حتی در سه ماهه سوم سال ۲۰۰۳ با زیان ۶۰۰ میلیون یورویی مواجه شدند. اما این دو شرکت دو نقطه قوت داشتند. اریکسون یکی از بزرگترین شرکت های مخابراتی جهان بود و سونی نیز در بازار محصولات الکترونیکی مصرفی و سرگرمی وزنه سنگین به حساب می آمد.
سونی اریکسون با تلاش بر تهیه یک کلکسیون کامل از انواع مختلف محصولات مخصوص قشرهای مختلف توانست اولین قدم را برای پیروزی بردارد. بعد از آن از ابتکار جالبی استفاده کرد و آن به کار گیری محصولات دیجیتالی سونی در گوشی های خود بود. سونی توانایی خاصی در برندینگ دارد و با استفاده از برندهای محصولات صوتی (واکمن) و عکاسی (سایبرشات) خود توانست فروش بسیار خوبی در زمینه گوشی های موزیکال و دوربین دار خود داشته باشد.
بسیاری معتقدند گامهای بعدی این شرکت استفاده از برندهای براویا، پلی استیشن و وایو برای عرضه موبایل TV ، گوشی های مخصوص گیم بازها و حتی گوشی های هوشمند پیشرفته و یا PDA ها خواهدبود.
گوشی های سونی اریکسون معمولاً قیمت پایین تری نسبت به گوشی های با قابلیتهای مشابه دارند و علت اصلی آن انتخاب کشور چین برای تولید بسیاری از محصولات این شرکت است.
سونی اریکسون با جدیت سیاست خود را در تولید کالا درچین پیگیری می کند و معتقد است محصولات اش را با کیفیت مشابه در دیگر کشورها و با قیمت پایین تر در چین تولید می کند.
این شرکت با به پیش گرفتن این سیاستها توانست درفصل دوم ۲۰۰۶ ، ال جی را پشت سر گذاشته و رتبه چهارم در بین پرفروش ترین و برترین برندهای گوشی تلفن همراه جهان را از آن خود کند و البته این افتخارات با پنجمین سالگرد تأسیس سونی اریکسون همراه بود و در مراسمی که به همین مناسبت برگزار شد مدیران این شرکت موفق جشن خود را با هدف قرارگرفتن در میان سه برند برتر جهان در بازار گوشی های موبایل پایان دادند.
هدفی دشوار که البته با روند فعلی این شرکت دست یافتنی و هوشمندانه به نظر می رسد.
همگرایی دیجیتالی که در ادامه این مطلب به صورت مفصل به آن اشاره شده باعث شده نیمی از اتحاد سونی اریکسون یعنی سونی تک خال هایی در آستین داشته باشد که موتورلا و نوکیا ندارند.
از سوی دیگر با وارد شدن شرکت اپل به بازار موبایل تقریبا می توان با اطمینان از این موضوع حرف زد که در آینده ای نزدیک، تمام گوشی ها در واقع یک اسمارت فون تمام عیار هستند و وایو سونی برندی است که بالقوه توانایی مبارزه با "آی فون" اپل دارد.
با وجود اشباع شدن بازار تلفن همراه بسیاری از گروه های تحقیقاتی درصنعت تلفن همراه از جمله Informa معتقدند میزان رشد کلی جهانی این صنعت ازسال ۲۰۰۷ به طور چشمگیری کاهش پیداخواهدکرد. اینفورما معتقد است فروش گوشی های تلفن همراه تا سال ۲۰۱۱ تنها به ۲۵۵/۱ میلیارد خواهدرسید که خبر خوبی برای شرکت های تولید کننده نیست.
در این میان تنها شرکت هایی می توانند موفق باشند که با استراتژی دقیق و حساب شده ای به جلو بروند. دلایل زیادی می توانند برای موفقیت نقش آفرین باشد که از میان آنها می توان به داشتن تجربه ، بهره گیری از متخصصین کارآمد و خلاق، نوآوری ، سیاستگذاری های صحیح و حتی نام شناخته شده در بازارهای جهانی اشاره کرد. بالتبع در این میان بیشترین شانس را پنج غول نام آشنای این صنعت دارند و بسیاری از شرکت های کوچک تر باید کاملاً با احتیاط عمل کنند تا به سرنوشتی مشابه دو شرکت ورشکسته سال ۲۰۰۶ دچارنشوند.
● ایران: اختراع دوباره چرخ
ایران از نظر استفاده از گوشی تلفن همراه و خدمات مخابراتی آن جزو کشورهای درحال توسعه به حساب می آید و بازار آن با وجود دو اپراتور نوپا و یک اپراتور نسبتا قدیمی همچنان بکر محسوب می شود. در حال حاضر در حدود ۱۵ میلیون مشترک تلفن همراه در کشور داریم که پیش بینی می شود این رقم در سال آینده با وجود دو اپراتور دولتی، ایران سل و شرکت تالیا به چیزی در حدود ۲۰ تا ۲۵ میلیون مشترک برسد و در نتیجه این بازار نرخ رشد صعودی و تضمین شده ای در سال های پیش رو خواهدداشت.
اوایل اردیبهشت ماه امسال بود که وزارت صنایع به بهانه تولید در داخل، نرخ تعرفه گوشی های تلفن همراه را از ۴ درصد به ۶۰ درصد افزایش داد. بعد از مدتی سکوت مشخص شد سه شرکت کارخانجات مخابراتی ایران ، نیمه هادی عماد و کنسرسیوم سروش رسانه و شهرک های هوشمند طی توافقی با وزارت صنایع قراراست تا پایان سال جاری، ۶ میلیون گوشی تلفن همراه تولید و به بازار عرضه کنند.
توافق با یک شرکت خارجی برای انتخاب برند کار بسیار دشواری بود، چرا که با وجود وضعیت اقتصادی ایران، سرمایه گذاری در این کشور کار پرخطری به حساب می آید. در ایران نبود ثبات برای تعرفه ها خود مشکل بزرگی است که با وجود بالابودن تعرفه واردات قطعات SKD و CKD برای مونتاژ قطعات، کار را از نظر صرفه اقتصادی مشکل تر می کند. از این گذشته تأسیس کارخانه در ایران هزینه زیادی می برد و هزینه اتخدام کارگران بسیار بالا است. بعد از گذشت چندماه بالاخره نام شرکت خارجی اعلام شد و مشخص شد در حال مذاکراتی با شرکت نوکیا هستند، اما با این حال هنوز جواب نهایی مشخص نشده است و با وجود باقی ماندن فرصتی دو ماهه تا پایان سال احتمالاً فقط نام شرکت موردنظر (درصورت توافق) به عنوان برند گوشی های ساخته شده در ایران معرفی شده و حتی به تولید ۶ میلیون گوشی در پایان سال نخواهدرسید و این در حالی است که تعرفه ها از ابتدای سال ۸۵ به بهانه تولید داخل تا ۵۶ درصد افزایش پیداکرده و ضرر آن مستقیماً گریبان گیر مصرف کنندگان است، مصرف کنندگانی که با دریافت سیم کارت جدید خود، راهی جز تهیه یک گوشی با قیمت بالا از بازار به هم ریخته فعلی ندارند.
اما آیا تولید در ایران با وجود پیشرفت های چشمگیر جهانی که بعد از چندین سال تجربه به وقوع پیوسته است، توجیه اقتصادی دارد؟
برات قنبری معاون پیشین وزیر ICT در این باره معتقد است ساخت گوشی تلفن همراه از پروژه های بدون مطالعه و بدون توجیه فنی و اقتصادی است. او در این باره می گوید :«در دنیا در صنایع مصرفی و انتهایی، حداکثر سود قابل انتظار پنج درصد است و با توجه به اختلاف هزینه سرمایه برای تولید در داخل و خارج که حدود ده درصد است، توجیه برای سرمایه گذاری در صنایع مصرفی وجودندارد. مگر صنایع مصرفی که از نظر حجم و وزن و انرژی مصرفی به صورتی باشد که هزینه حمل و نقل و یارانه هزینه های انرژی بتواند این مزیت را ایجادکند».
او می افزاید: «در رابطه با گوشی تلفن همراه با توجه به طول عمر کم محصول که حداکثر سه تا چهار ماه است و تنوع طلبی مصرف کننده و تولید در تیراژهای چندصدمیلیونی، حتی پیشتازان تولید صنایع مصرفی مثل سونی به تنهایی نتوانستند در این میدان رقابت دوام بیاورند؛ از طرف دیگر ما این تجربه را درسال های ۱۳۷۵ و ۱۳۷۶ در کشور داشتیم که برای تولید گوشی تلفن همراه مدل ساژم، دولت با تخصیص سهمیه ارزی ۲۰۰ دلار به ازای هر گوشی با نرخ دلار سه هزار ریالی و قیمت فروش یک میلیون ریال از طریق شرکت مخابرات ایران توجیه اقتصادی نداشت، تا چه رسد به اینکه براساس نرخ دلار روز و معادل نه هزار ریال محاسبه شود».
اما اگر از تمام این نکات بگذریم و به تولید گوشی در سطح جهان نگاه کنیم، شرکت های بزرگ سازنده گوشی های تلفن همراه نیز برای رقابت با یکدیگر راه دشواری را طی می کنند و شرکت های بزرگی چون زیمنس و فیلیپس درسال گذشته میلادی، با وجود تجربه و تخصص بالا، از ادامه راه بازماندند.
غول های این صنعت برای رقابت بیشتر ، علاوه بر بالابردن امکانات ساخت گوشی ها، سود حاصل از فروش خود را پایین تر می آورند که این مسأله بالتبع روی بازار ایران هم اثر گذاشته و حتی تفاوت تعرفه ۶۰ درصدی نیز نمی تواند پاسخگوی صرفه اقتصادی آن بشود.
از آن گذشته با وجودی که ایران جزو کشورهای درحال توسعه به حساب می آید و اغلب، کشورهای درحال توسعه را بازار گوشه های ارزان قیمت می دانند، تجربه ثابت کرده ایران بازار بسیار خوبی برای گوشی های گران قیمت و با قابلیتهای بالا نیز هست. به نظر نمی رسد امکان تولید گوشی های با قابلیتهای بالا در ایرا ن باشد.
اگر هدف ما از تولید در داخل، صرفه اقتصادی آن و جلوگیری از به هدر رفتن سرمایه های داخلی است، باید بدانیم که مقصد خود را به خوبی انتخاب نکرده ایم. از این گذشته با عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی ، عملاً این صنعت در ایران از بین رفته و فقط هزینه کلان تأسیس کارخانجات تولید روی دست مؤسسان آن باقی خواهدماند.
بالابردن بیش از حد تعرفه واردات گوشی تلفن همراه و تولید در داخل، کاری بی حاصل و بدون برنامه ریزی و مطالعات کافی بوده و ضرر آن مستقیماً متوجه مصرف کنندگان است.
ایران بازار بسیار خوبی برای تولید کنندگان گوشی های تلفن همراه به حساب می آید و این شرکت ها توجه خاصی به این کشور دارند، اما این مسأله باعث نمی شود ما با یک برنامه ریزی غیر حساب شده سعی در بدست آوردن آن داشته باشیم.
مسأله تولید در داخل با وجود گذشت در حدود ۹ ماه از زمان مطرح شدن آن همچنان در سایه ابهام به سر می برد و حتی شاید به هیچ نتیجه ای هم نرسد، تنها این میان مصرف کننده متضرر است که باید هزینه ای اضافی برای خرید گوشی موردنیاز خود بپردازد.
● همگرایی دیجیتالی
گوشی های تلفن همراه فروش بسیار خوبی در سطح جهان دارند، اما با اشباع شدن این بازار، رقابت سازندگان این دستگاهها بر سر وسوسه کاربران برای تجدید مرتب گوشی هایشان خواهدبود؛ علت اصلی پیشرفت پله پله ای گوشی ها نیز دقیقاً همین مسأله است.
گوشی های موبایل در ابتدا تنها گوشی هایی بودند که برای برقراری تماس استفاده می شدند، اما با گذشت چندین سال پای همگرایی دیجیتالی به این صنعت نیز باز شد.
بیشترین و رایج ترین دستگاههای اضافه شده به گوشی ها، دوربین های دیجیتالی و پخش کننده های موسیقی و ویدئویی هستند. در ابتدا کیفیت عملکرد این دستگاه ها تعریفی نداشت و از آنها نمی شد به صورت حرفه ای استفاده کرد. علاوه بر این جای زیادی اشغال می کردند که باعث حجیم شدن و سنگین تر شدن گوشی ها می شد و از آنجایی که ایده دستگاه ها همیشه همراه کاربر خود هستند محدودیتهایی ایجاد می کرد. قراردادن قابلیت در گوشی، امکانات دیگری را می طلبد، مثلاً اگر یک گوشی پخش کننده موسیقی داشته باشد کافی نیست بلکه باید کیفیت صدا و همچنین مقدار حافظه گوشی را نیز تقویت کرد. باگذشت زمان و کوچوک تر شدن این فن آوری ها، جای مانور بیشتری برای شرکت های تولیدکننده وجود دارد.
موبایل TV یا تلویزیون موبایلی قابلیت نسبتاً جدیدی است که روی گوشی ها قرارداده شده است. البته از این قابلیت در تمام نقاط جهان نمی توان استفاده کرد، بلکه به خطوط پرسرعت و ارائه این سرویس توسط اپراتور آن منطقه احتیاج است. این خدمات نیاز به زیرساخت های قوی داشته و با سیگنالهای آنالوگ کار نمی کنند، در نتیجه اپراتورهایی که تمایل به ارائه DVB-H یا پخش ویدئو دیجیتالی از طریق گوشی ها را دارند ، باید ابتدا سیگنال های آنالوگ را گرفته و آنها ره تبدیل به دیجیتالی کنند.
امکان جالب دیگری که تا به حال بیشتر روی گوشی های هوشمند یا PDA ها دیده می شد، مکان یاب ماهواره ای موبایلی است. در این گوشی ها دریافت کننده GPS قرارداده می شود که می تواند با ماهواره های GPS ارتباط برقرارکند. این دستگاه به این روش مسیر موردنظر شما را ردیابی کرده و مسیر صحیح را به شما نشان دهد. علاوه بر این می تواند به شما بگوید دقیقاً در چه مکانی قرارگرفته اید و نزدیک ترین بیمارستان، رستوران ها، سازمان های دولتی و غیره را روی نقشه مشخص می کند. تحلیل گران پیش بینی کرده اند این قابلیت در سال ۲۰۰۷ روی اغلب گوشی های جدید قرارداده خواهدشد و در اختیار کاربران قرارمی گیرد.
قابلیت UPN(Universal Plug Play) قابلیت جالبی است که روی گوشی ها قرارداده خواهدشد. البته این قابلیت در برخی گوشی های موجود مانند برخی گوشی های سری N نوکیا همانند نوکیاN۸۰ قرارداده شده است، اما همچنان جای کار زیادی روی آن وجوددارد. گوشی شما با استفاده از این قابلیت به سادگی و بدون نیاز به نصب هیچ نرم افزاری می تواند با دستگاه هایی که این قابلیت را داشته باشند ارتباط برقرارکرده و حتی می توانید از آن به عنوان یک کنترل از راه دور برای کنترل دستگاه های صوتی و تصویری و یا کامپیوترشخصی خود استفاده کنید.
VOIP و Wi-Pi از دیگر امکاناتی است که به زودی روی تعداد بیشتری از گوشی ها قرارداده خواهدشد.
اما حتی برای هرکدام از این قابلیتها نیز می توان امکانات متنوعی قائل شد. مثلاً برای ساخت گوشی های دوربین دار، تنها استفاده از تعداد مگاپیکسل بیشتر و یا قراردادن فلاش کافی نیست، بلکه برای عکاسی می توان گزینه های زیادی اضافه کرد که دوربین را از یک حالت آماتور به صورت پیشرفته تر درآورده و یا حتی امکان عکاسی حرفه ای تر و خلاقانه تر را در اختیار کاربر قرارداد. اغلب دوربین گوشی های موجود برای بزرگنمایی از زوم دیجیتالی استفاده می کنند که بزرگنمایی را به صورت نرم افزاری انجام می دهد و در کل باعث پایین آمدن کیفیت تصویر می شود. ساخت دوربین هایی با بزرگنمایی اپتیکال می تواند گام بزرگی در این زمینه باشد که البته استفاده از این لنزها جای زیادی گرفته و باعث حجیم تر شدن گوشی ها می شود، با این حال در مدلهایی مانند مدل N۹۳ نوکیا شاهد استفاده از زوم اپتیکال ۳۸ هستیم. از جمله این امکانات اضافه می توان حتی به امکان آپلود عکس ها به صورت مستقیم روی بلاگ و یا وب سایت های مختلف اشاره کرد که در حال حاضر روی برخی مدلهای سونی اریکسون و نوکیا ارائه می شود.
ارائه سرویس ها و خدمات متنوع ، بازار رقابتی شدیدی در میان سازندگان گوشی ها ایجاد کرده که در نهایت به نفع مصرف کننده است.
در ادامه این بازی نیز نباید فراموش کرد که چرخش صنعت انفورماتیک به سوی تجهیزات همراه باعث خواهد شد در آینده تلفن های همراه کارکرد به عنوان یک کامپیوتر را نیز به سایر کارکردهای اصلی خود اضافه کنند و به این ترتیب حتی ساده ترین گوشی ها نیز اسمارت فون هایی خواهند بود که از همین حالا هم سر و کله شان پیدا شده است.
اما این تمام داستان نخواهدبود. با پیشرفت فن آوری، با کوچک تر شدن دستگاه ها، ارزان تر شدن حافظه ها و حرفه ای تر شدن نرم افزارها می توان قابلیتهای بیشتری را هم در این گوشی های کوچک تعبیه کرد. بسیاری از تحلیل گران معتقدند درسال ۲۰۰۷ این صنعت پیشرفت چشمگیری خواهدکرد و می توان شاهد اولین همگرایی واقعی قابلیتها در گوشی ها بود.
تاکنون کاربران باید برای انتخاب گوشی دلخواهشان، خواسته هایشان را اولویت بندی می کردند، مثلاً اگر یک گوشی دوربین دار خوب می خواستند، نمی توانستند به صورت همزمان پخش کننده موسیقی با کیفیت بالا و حافظه زیاد برای ذخیره آهنگ ها داشته باشند، ولی امسال این مشکل هم برطرف شده و کاربران می توانند قابلیتهای زیادی را در گوشی های دلخواه خود به صورت همزمان داشته باشند. علاوه بر افزایش قابلیتهای جدید، بالا رفتن کیفیت هرکدام نیز گام بزرگی است. به این صورت بعد از گذشت یک یا حداکثر دو سال آینده می توانید چند دستگاه پیشرفته را به صورت همزمان در یک گوشی کوچک در دستان خود داشته باشید که همیشه همراه شما خواهدبود. البته برای استفاده از برخی از این قابلیتها باید اپراتور منطقه ای شما، خدمات مورد نیاز آن را ارائه کند، در غیر اینصورت داشتن گوشی با قابلیتهای بسیار زیاد ولی غیر قابل استفاده ، عملاً فایده ای ندارد.
از جمله ویژگی های فن آوری های دیجیتالی، پیشرفت سریع آن است، به این صورت که اگر شما این مسأله مدت زمان زیادی طول بکشد، چرا که مطمئناً دو ماه بعد گوشی هایی با قابلیتهای بالاتر به بازار می آیند و در نتیجه قیمت مدلهای قبل پایین تر آمده و از جذابیت آنها کاسته می شود. این مسأله باعث می شود کاربران ترغیب شده بعد از مدت نه چندان طولانی گوشی های خود را با مدلهای جدیدتر و با قابلیتهای بالا عوض کنند.
به هر حال این روند برای جلب مشتریان همچنان ادامه پیدا خواهدکرد.

نویسنده: مانا مهرآیین

منبع : ماهنامه تحلیلگران عصر اطلاعات