ابراهیم رباطی رحمه الله تعالی

وی مرید ابراهیم ستنبه است و طریقه‌ی توكل از وی گرفته و قبر وی در رباط زنگی. زاده است در هرات. وقتی با ابراهیم ستنبه در سفر بود چون در راه می‌رفتند ابراهیم ستبه با رباطی گفت، با تو هیچ معلومی هست كه با خود هیچ زادی برگرفته‌یی؟ رباطی گفت: نه! پاره‌ی دیگر باز گفت رباطی با تو هیچ معلومی هست گفت: نه! بار دیگر برفت، پس بنشست گفت: راست بگو كه پای من گران شد؛ نمی‌توانم رفت، رباطی گفت با من چند شراك نعلین است كه چون بگسلد در آن كشم، گفت اكنون بگسسته است؟ گفتم: نه! گفت پس بینداز كه معلوم است از آن نمی‌توانم رفت؛ رباطی آن را بینداخت در خشم شد و می‌خواست كه زودتر دوال بگسلد تا وی را سرزنش كند قضا را یكی بگسست دست فرا كرد كه بیرون كشد دیگری افتاده همه را چنین بود آخر وی را گفت: كذا من عامل الله علی صدق

منبع : عرفان شمس