نماد ذلت پهلوی ها

حسنعلی منصور یکی از خودفروخته ترین نخست وزیران شاه مخلوع بود.منصور در مدتی که به عنوان نخست وزیر ایران بر سرکار بود،به عناوین مختلف از سوی دربار پهلوی مورد حمایت قرار گرفت.او توانسته بود با نفوذ در دربار پهلوی و استفاده از شهرت خانوادگی خود با افراد برجسته دربار ارتباط برقرار نماید و همواره حمایت آنها را نسبت به اقدامات خود جلب نماید.منصور به هیچ عنوان وجود مخالفان خود را بر نمی تافت و به شدت از انتقادات موجود نسبت به خود می هراسید.وی ر فرزند علی منصور(وزیر و نخست وزیر معروف عصر پهلوی) و نوه دختری حسن رئیس ظهیرالملک (حکمران و دولتمرد عصر قاجار و پهلوی) بود. او پس از پایان دوران تحصیل و اخذ مدرک لیسانس حقوق و علوم سیاسی از دانشگاه تهران، کار دولتی خود را از وزارت امور خارجه آغاز کرد و با پشتوانه قوی خانوادگی مدارج ترقی را طی کرد. او پس از یک ازدواج ناموفق، با فریده امامی نوه دختری حسن وثوق(وثوق الدوله) ازدواج کرد و با خانواده‌های وثوق، قوام، امینی و... هم نسبت فامیلی پیدا کرد.
منصور اولین دبیرکل حزب ایران نوین بود و پس از احراز پست نخست وزیری بجای امیر اسدالله علم، قصد انجام اصلاحات و تغییراتی را داشت. او با ارائه و دفاع از لایحه معاف بودن مستشاران آمریکایی از محاکمه در ایران
در مقابل مجلس شورای ملی توسط محمد بخارایی، عضو گروه فداییان اسلام ترور شد.
منصور نیز همانند ازهاری،شریف امامی و هویدا سیاستهای خود را با برنامه های پیشنهای ایالات متحده آمریکا تنظیم می نمود.البته منصور در این مسابقه کثیف گوی سبقت را از همتایان خود ربوده بود.
اوج ذلت حسنعلی منصور را باید در ارائه طرح کاپیتولاسیون به مجلس ملی دانست.این مسئله با مخالفت شدید حضرت امام خمینی (ره) رو به رو شد.
در نهایت اینکه نام حسنعلی منصور به عنوان یکی از منفور ترین رجال پهلوی در تاریخ ایران ثبت شده است.فردی که در راستای تحمیل سلطه ایالات متحده آمریکا بر ملت ایران از هیچ گونه تلاش مذبوحانه ای فروگذار نکرد و در نهایت توسط فدائین اسلام به سزای اعمال جنایتکارانه خود رسید.

منبع : روزنامه رسالت