اسطورهای کشتی

● والنتین یوردانف - کشتی آزاد(بلغارستان)
یوردانف بی شک یکی از نوابع کشتی دنیا در قرن بیستم و برترین سبک وزن تاریخ کشتی جهان بوده که مجموعاً ۷ طلا، ۲ نقره و یک برنز جهانی و یک طلا و یک برنز از بازی های المپیک کسب کرده است. یوردانف اولین بار در مسابقات جهانی ۱۹۸۲ ادمونتون کانادا در عرصه جهانی حضور یافت، البته در آن سال به امیر تهرانی از ایران هم باخته بود ولی یک سال بعد، در مسابقات جهانی کی یف در ۵۲ کیلو به مقام قهرمانی جهان رسید. یوردانف از مسابقات جهانی سال ۱۹۸۲ تا المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا، حضوری مستمر و چشمگیر در عرصه جهانی داشت. او چهار بار در فینال رقابت های جهانی با کشتی گیران ایران روبرو شد، اولین بار در فینال سال ۱۹۸۹ در مارتینی بر مجید ترکان پیروز شد، سال بعد از آن دوباره در رقابت های جهانی توکیو با ترکان روبرو شد که کشتی را به او واگذار کرد و به مدال نقره رسید. سومین بار در مسابقات جهانی ۱۹۹۳ تورنتو با غلامرضا محمدی در فینال روبرو شد که او را شکست داد. آخرین بار هم در سال ۱۹۹۵ در آتلانتا باز هم با پیروزی بر غلامرضا محمدی به مدال طلای جهان رسید.
▪ بازی های المپیک
ـ ۱۹۹۲- بارسلونا (مدال برنز)
ـ ۱۹۹۶- آتلانتا (مدال طلا)
▪ مسابقه های قهرمانی جهان
ـ ۱۹۸۳- کی یف (مدال طلا)
ـ ۱۹۸۵- بوداپست (مدال طلا)
ـ ۱۹۸۶- بوداپست (مدال طلا)
ـ ۱۹۸۷- کلرمون فران (مدال طلا)
ـ ۱۹۸۹- مارتینی (مدال طلا)
ـ ۱۹۹۰- توکیو (مدال نقره)
ـ ۱۹۹۱- وارنا (مدال نقره)
ـ ۱۹۹۳- تورنتو (مدال طلا)
ـ ۱۹۹۴- استانبول (مدال طلا)
ـ ۱۹۹۵- آتلانتا (مدال طلا)
● عبدالله موحد(کشتی آزاد)
عبدالله موحد، بی شک یکی از نوابغ تاریخ کشتی جهان است. او جزء معدود قهرمانان کشتی جهان است که در شش سال پیاپی از عنوان قهرمانی خود دفاع کرده اند. موحد در شهر بابلسر به دنیا آمد و به غیر از کشتی در والیبال و قایقرانی هم تبحر فراوانی داشت. پس از چند سال تمرین در کشتی هم به مهارت قابل توجهی دست یافت.
در اسفند سال ۱۳۴۰، به عنوان ذخیره صنعت کاران در وزن ۷۰ کیلو در دیدار دوستانه میان تیم های ملی ایران و شوروی در تهران انتخاب شد و در تیم دوم ایران با زاربگ بریاشویلی قهرمان سرشناس روس کشتی گرفت. موحد این کشتی گیر را برد و نامش بر سر زبانها افتاد. چندی بعد در جریان مسابقات انتخابی تیم ملی جهت شرکت در مسابقه های قهرمانی جهان در تولیدوی آمریکا (۱۹۶۲) با صنعت کاران مساوی کرد. لیکن کمیته فنی فدراسیون کشتی به رهبری مرحوم حبیب الله بلور رای به حضور صنعت کاران داد که سال قبل قهرمان جهان شده بود. موحد به همراه عبدالله خدابنده (۵۲ کیلو) به عنوان کشتی گیر ذخیره به آمریکا اعزام شد. برای مسابقات جهانی ۱۹۶۳ صوفیه، صنعت کاران به جای امامعلی حبیبی در وزن ۷۸ کیلوگرم کشتی گرفت و موحد برای نخستین بار فرصت حضور در رقابت های جهانی را یافت و در اولین تجربه جهانی کشتی های خوبی گرفت. در کشتی اول به محمود آتالای از ترکیه ۲-۱ باخت. در دورهای دوم و سوم به ترتیب بر فرانک اولدتف از آلمان شرقی سابق و نمزل از آلمان غربی با امتیاز پیروز شد و در دور چهارم با اینوولچف بلغاری که در آن زمان قهرمان جهان بود به نتیجه مساوی رسید که به دلیل آنکه امتیازات منفی دو کشتی گیر به شش رسیده بود، هردو حذف شدند و مشترکا در مکان ششم قرار گرفتند.
در المپیک ۱۹۶۴ توکیو، موحد بدون باخت در وزن ۷۰ کیلو پنجم شد. او کشتی گیران انگلیسی، استرالیایی و کره ای را با امتیاز مغلوب کرد و با ایوائو هوریوچی و اینوولچف مساوی کرد.
از سال ۱۹۶۵ و مسابقه های جهانی منچستر درخشش خارق العاده موحد آغاز شد و در این رقابت ها بالاتر از محمود آتالای (ترکیه) و زاربگ بریاشویلی به مدال طلای وزن ۷۰ کیلوگزم دست یافت.
عبدالله موحد در سال ۱۹۶۶ و ۱۹۶۷ دوبار دیگر بر سکوی قهرمانی جهان قرار گرفت و با کارنامه ای درخشان پا به بازی های المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی نهاد. در بازی های المپیک او بالاتر از اینوولچف قهرمان مشهور بلغارستان به مدال طلای ۷۰ کیلوگرم رسید. موحد در جهانی ۱۹۶۹ ماردل پلاتا و ۱۹۷۰ ادمونتون هم با غلبه بر تمامی رقبای خود به مدال طلای وزن ۶۸ کیلوگرم دست یافت تا با ۶ مدال طلای پی درپی به صف اسطوره های این ورزش بپیوندند و روکوردی جاودان برای کشتی ایران برجای گذارد.
موحد در سال ۱۹۷۱ در رقابت های جهانی صوفیه حضور یافت ولی چهارم شد و در بازی های المپیک ۱۹۷۲ مونیخ هم که آخرین حضور او بود به علت آسیب دیدگی رقابت ها را ترک گفت.
علاوه بر شش مدال طلای جهان و المپیک، عبدالله موحد در بازیهای آسیایی ۱۹۶۶ (بانگکوک) و ۱۹۷۰ (بانگکوک) هم موفق به کسب مدال طلا شد.
● سرگئی بلوگلازوف - کشتی آزاد (شوروی سابق)
سرگئی بلوگلازوف در پائیز ۱۹۵۶ در کالیننگراد (اوکراین) متولد شد. بلوگلازوف در دو المپیک ۱۹۸۰ و ۱۹۸۸ موفق شد به مدال طلای ۵۷ کیلو دست یابد (در المپیک ۱۹۸۸ در فینال بر عسکری محمدیان ۵-۱ غلبه کرد). وی از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۷ در مسابقات قهرمانی جهان حضوری پربار داشت و به شش مدال طلا و یک نقره دست یافت. پس از المپیک ۱۹۸۸ سئول و کسب آخرین مدال طلا، از حضور در مسابقات کناره گیری کرد، اما پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، مجدداً در سال ۱۹۹۳ به صحنه بازگشت و با پیراهن تیم بیلوروسی در مسابقات جهانی تورنتو (کانادا) شرکت کرد ولی شکست خورد و حتی یک امتیاز هم کسب نکرد. پس از ناکامی به ژاپن رفت و هدایت تیم ملی این کشور را عهده دار شد. برادر دوقلوی وی (آناتولی بلوگلازوف) هم از قهرمانان صاحب نام بود که قهرمان المپیک مسکو شد و در رقابت های جهانی هم سه بار به مقام قهرمانی رسید.
▪بازی های المپیک
ـ (۱۹۸۰ - مسکو): مدال طلا (۵۷ کیلو)
ـ (۱۹۸۸ - سئول): مدال طلا (۵۷ کیلو)
▪ قهرمانی جهان
ـ (۱۹۷۹ - سان دیه گو): مدال نقره (۵۷ کیلو)
ـ (۱۹۸۱ - اسکوپیه): مدال طلا (۵۷ کیلو)
ـ (۱۹۸۲ - ادمونتون): مدال طلا (۶۲ کیلو)
ـ (۱۹۸۳ - کی یف): مدال طلا (۵۷ کیلو)
ـ (۱۹۸۵ - بوداپست): مدال طلا (۵۷ کیلو)
ـ (۱۹۸۶ - بوداپست): مدال طلا (۵۷ کیلو)
ـ (۱۹۸۷ - لکرمون فران): مدال طلا (۵۷ کیلو)
▪ جمع مدال ها: المپیک (۲ طلا)، جهانی (۶ طلا، ۱ نقره)

منبع : پارسی گلد