کارت اطلاعات فردی برای مواقع اورژانس

تصور كنید، فرزند كوچك شما به وضعیتی دچار شده كه لازم است اورژانس خبر كنید. با ۱۱۵ تماس می‌گیرید و آمبولانس بوق‌زنان از راه می‌رسد. بهیاران فوری به منزل شما می‌آیند و همان‌طور كه در حال فعالیت برای نجات جان كودك شما و رو به راه كردن او هستند، سوِال‌های مختلفی از شما می‌كنند.
آنها در اصل می‌خواهند بدانند كه چه اتفاقی برای كودك شما افتاده است. علاوه بر آن، درباره سوابق پزشكی كودك شما سوِالاتی خواهند كرد. به طور مثال می‌پرسند آیا كودك شما بیماری دیگری هم دارد یا خیر. به هر حال،‌ در چنین شرایطی، فكر كردن، خیلی هم آسان نیست. در اكثر مواقع شما ابتدا سعی می‌كنید سئوال‌های آنها را جواب بدهید اما گاهی به جایی می‌رسید كه دیگر قادر به ادامه پاسخگویی نیستید و بلند فریاد می‌زنید: <یادم نمیاد، نمی‌دونم.>
اما آیا واقعا لازم است در موارد اورژانس، شما قادر باشید به چنین سئوالاتی پاسخ دهید و آیا به خاطر آوردن اطلاعاتی درباره وضعیت سلامت كودك ضروری است؟ بسیاری از پزشكان پیشنهاد می‌كنند والدین همیشه مسائل مهم مربوط به كودك خود را جایی ثبت كنند كه در مواقع لزوم به راحتی قابل دسترسی باشد. این اطلاعات اغلب كمك شایانی به گروه پزشكی خواهد كرد و باعث تشخیص بهتر، دقیق‌تر و سریع‌تر بیماری در زمانی خواهد شد كه واقعا ثانیه‌ها هم ارزشمندند. با این حساب به جای اینكه با دستپاچگی اطلاعات غلط ارائه كنید، سر وقت این برگه را به گروه پزشكی تقدیم كنید تا اطلا‌عات مورد نیاز خود را به دست آورند.
در چنین یادداشت‌هایی،‌ به نظر می‌رسد ذكر موارد زیر بسیار كمك كننده خواهد بود. اما به هرحال تنها اتكا به این موارد كافی نیست و خود شما باید برحسب شرایط خانواده و فرزندان خود موارد و نكات لازم را به آن اضافه كنید تا كامل شوند:
● حساسیت‌ها و آلرژی‌ها
شاید مهم‌ترین نكته قابل ذكر، همین حساسیت‌ها و آلرژی‌ها باشند؛ به ویژه اگر كودك به دارویی مثل پنی‌سیلین یا هر آنتی‌بیوتیك دیگر حساسیت و آلرژی داشته باشد، ذكر آن بسیار حیاتی و مهم است. حساسیت‌های غذایی هم بعضا بااهمیت هستند بنابراین بجاست كه از تمام غذاها و موادی كه در كودك شما حساسیت ایجاد كرده، لیستی تهیه و مرقوم كنید. بچه‌هایی كه قبلا در بیمارستان بستری شده‌اند، ممكن است به لاتكس حساسیت نشان دهند كه این هم می‌بایست یادآوری شود. یادآوری این نكات به پرسنل درمانی، علاوه بر اینكه از مصرف داروها و مواد حساسیت‌آور برای كودك شما جلوگیری می‌كند، گاهی اوقات باعث شناسایی عامل ایجادكننده تشنج یا اختلالات تنفس كودك شما هم خواهد شد و می‌تواند به تشخیص بیماری فرزند شما كمك كند.
● داروهای مصرفی
یادداشتی كه تهیه می‌كنید، ‌باید شامل نام و دوز تمام داروهایی باشد كه كودك شما در حال حاضر مصرف می‌كند. استفاده از برخی داروها در كنار داروهای دیگر گاهی باعث عوارض جانبی و واكنش‌های نامناسب می‌شود. پس پزشكان و دیگر همكارانشان باید از تمام داروهای مصرفی فرزند شما آگاه باشند تا طی درمان داروهایی تجویز نكنند كه با داروهایی كه وی در حال حاضر مصرف می‌كند تداخل داشته باشند. شما ‌باید از تمام داروهای فوق مطلع باشید و بدانید آخرین بار كی مصرف شده‌اند و میزان آخرین مصرف آنها چقدر بوده است.
‌● بیماری‌ها و اختلالات طبی
برای پرسنل بهداشتی اهمیت دارد كه از دیگر مشكلات طبی و بیماری‌های قبلی فرزند شما هم مطلع باشند. برای مثال، آیا كودك شما دیابت (مرض قند) یا آسم دارد؟ این بیماری‌ها و اختلالات قبلی می‌تواند اثرات قابل ملاحظه‌ای در نوع آزمایش‌های تشخیصی و درمان‌هایی كه ‌‌باید روی كودك شما انجام گیرد، داشته باشد. چنین اطلاعاتی آنقدر بااهمیت هستند كه پزشكان توصیه می‌كنند كودكان مبتلا به چنین بیماری‌هایی از دستبندها و گردن‌بندهایی استفاده كنند كه بسیار بزرگ و مشخص، نوع بیماری آنها را روی آنها حك كرده یا نوشته‌اند. اغلب چنین وسایلی باعث گوشزد شدن فوری بیماری فوق به پزشكان می‌شود و می‌تواند به آنها برای حفظ زندگی و نجات بیمار بسیار كمك كند. در نظر بگیرید كودك شما در یك مدرسه یا مركز شبانه‌روزی نگهداری كودكان است یا به خانه یكی از دوستان خود رفته است. در چنین جاهایی مسلما كسی از بیماری‌ها و مشكلات طبی كودك شما اطلاع ندارد. به همین دلیل استفاده از علائم و نشانه‌های فوق ارزش و اهمیت خود را نشان می‌دهند.
فراموش نكنید در یادداشت‌های فوق، تاریخ و نوع هر گونه عمل جراحی را كه كودك شما در گذشته داشته، قید كنید. این هم ممكن است در تعیین نوع درمان كودك شما در شرایط اورژانس و اضطرار تاثیرگذار باشد.
● واكسیناسیون
ثبت دقیق نوع و تاریخ واكسیناسیون‌های انجام گرفته برای كودك، می‌تواند پزشكان را در تشخیص و درمان بیماری كودك شما در شرایط اورژانس یاری كند. در نظر بگیرید كودكی به عفونت شدید مبتلا گردد. پزشك معالج ممكن است به هپاتیت مشكوك شود و در این حالت اگر از انجام واكسیناسیون كودك علیه هپاتیت مطلع باشد، مطمئنا تاحد زیادی شك وی درباره هپاتیت از بین می‌رود و به بیماری‌های دیگر مشكوك می‌شود.
علاوه بر این حتما اطلاعاتی مربوط به واكنش‌های آلرژیك كودك نسبت به واكسن‌های تزریق شده را نیز ثبت كنید. یعنی در برگه اطلاعاتی سلامت كودك خود حتما مرقوم كنید كه كودك نسبت به چه واكسن‌هایی حساسیت‌ داشته و چه حالات و علاماتی پس از تزریق این واكنش‌ها در وی ایجاد شده است. تب بالا، ناراحتی شدید و تشنج از علائم مهمی هستند كه در صورت بروز آنها پس از تزریق واكسن، حتما ‌باید ثبت شوند و به اطلاع پزشك معالج رسانده شوند.
● قد و وزن
پزشكان، بسیاری از داروها را برحسب وزن كودك شما تجویز می‌كنند. به همین دلیل چنین اطلاعاتی می‌تواند به پزشكان برای محاسبه میزان دقیق داروی مورد نیاز فرزند شما كمك ‌كند. توجه داشته باشید قد و وزن كودك به سرعت تغییر می‌كند و بنابراین چنین اطلاعاتی باید كاملا به روز باشند و هر چند وقت یك بار كنترل شوند.
● گروه خونی
علی‌رغم آنچه اكثر مردم تصور می‌كنند، اطلاع داشتن از گروه خونی چندان هم حیاتی و ضروری نیست. اگر شرایط كودك شما واقعا اورژانسی باشد، تنها از یك گروه خونی می‌توان استفاده كرد كه آن هم گروه خونی O منفی است كه می‌تواند به تمام گروه‌های خونی دیگر خون اهدا كند. اگر هم شرایط چندان اضطراری نباشد، پرسنل درمانی در صورت لزوم گروه خونی فرزند شما را آزمایش خواهند كرد. اگر شما در چنین شرایطی گروه خونی كودك را بدانید باز هم این آزمایش‌ها تكرار خواهد شد، چون واكنش‌های ناشی از انتقال خون ناسازگار آنقدر شدید است كه پزشكان جرات نمی‌كنند به اطلاعات شما اعتماد كنند.

‌ دكتر علی غلا‌مرضا نژاد

منبع : روزنامه سلامت