پیروزی در مرحله هفتم و پیراهن طلایی برای دوچرخه سوار آلمانی

«لینوس گردمن» برای بسیاری یك دوچرخه سوار ناشناس به حساب می آید اما كسانی كه از نزدیك این رشته ورزشی را دنبال می كنند، قهرمانی او را در مرحله هفتم توردوفرانس ۲۰۰۷ عملكردی اتفاقی و شگفت آور قلمداد نمی كنند بلكه مهر تأییدی می دانند كه بر توانایی های در حال شكفتن این دوچرخه سوار ۲۴ ساله آلمانی زده شده است.
● سایه شوم دوپینگ بر سر دوچرخه سواری
دوچرخه سواری حرفه ای در بحرانی به نام «دوپینگ» دست و پا می زند؛ مشكل و معضلی كه مسابقات بزرگ و مهمی چون «توردوفرانس» و تور ایتالیا و اسپانیا را زیر سئوال برده و هر روز از مثبت بودن آزمایش این یا آن ركابزن معروف یا كم نام و نشان می خوانیم و می شنویم و در این رهگذر بسیاری از بزرگان كنونی این رشته ورزشی مانند یان اولریش، باسو، كلودن، وینوكروف و دیگران به عنوان استفاده كننده از مواد نیروزا یا مشكوك به دوپینگ، نامشان مطرح شده است تا جائی كه دوچرخه سوار آمریكایی و قهرمان سال ۲۰۰۶ پس از مثبت اعلام شدن آزمایش از مقام خود خلع شد.
در چنین شرایط و حال و هوایی، مسابقات دوچرخه سواری معروف توردوفرانس، بدون حضور چند چهره سرشناس دوپینگ از جمله اولریش، رایس، باسو و در فضایی ملتهب و آكنده از تردید و ابهام در مورد پاك بودن ركابزنان، از هفته پیش آغاز شد و با گذر از انگلستان و بلژیك و سپری شدن مراحل پیش از كوهستان به هفته دوم گام نهاد كه اینك در حال پیگیری است.از ۶ مرحله آغازین كه مسیرهای سرراست و بدون شیب های تند پشت سر نهاده شد،دوچرخه سوارانی صاحب پیروزی شدند كه به اصطلاح سرعتی و «جلوزن» نامیده می شوند و در مسیرهای سرراست متخصص هستند.
در این رهگذر ركابزن سوئیسی، جوانی به نام «كانسالارا» از همان آغاز و در نخستین مرحله پیراهن طلایی پیشتازی در رده بندی را به خود اختصاص داد و تا پایان مرحله ششم (قبل از آغاز مراحل كوهستانی) از تن بیرون نیاورد. در این مراحل ركابزنانی چون «تام بونن» هلندی كه سرعتی هستند، صاحب پیروزی مرحله ای شدند.
● مرحله هفتم و آغاز دشواری ها
با آغاز مراحل كوهستانی همه می دانستند ادامه كار با پیراهن طلایی برای «سرعتی كارها» و به طور خاص، سوئیسی جوان «كانسالارا» اگر ناشدنی نباشد، بسیار دشوار خواهد بود. درواقع به باور كارشناسان از مرحله هفتم رفته رفته چهره قهرمان ۲۰۰۷ توردوفرانس در مجموع رده بندی نهایی مشخص خواهد شد.
در این رهگذر و در حالی كه همگان منتظر درخشش متخصصان كوهستان از جمله ركابزنانی چون زابل، وینوكروف، مورو و كلودن بودند، دوچرخه سوار ۲۴ ساله آلمانی، عضو تیم «تی-موبیل) به نام «لینوس گردمن» گوی سبقت را از دیگران ربود و در نخستین حضورش در توردوفرانس به اولین پیروزی مرحله ای خود دست یافت.
او كه از نیمه های مسیر راه خود را همراه با چند دوچرخه سوار دیگر جدا كرده بود، كیلومترهای پایانی را تك و تنها ركاب زد و از خط پایان گذشت. «گردمن» نه تنها فاتح مرحله هفتم شد، بلكه با توجه به نتایج به دست آمده و عملكرد «كانسالارا» (كه با وجود روحیه جنگندگی و گلادیاتورگونه خود و تلاش فراوانی كه به كار برد) با فاصله زیادی از نفرات پیشتاز از خط گذر كرد و همچنین با وجود عقب افتادن دوچرخه سواران بالای جدول، پیراهن طلایی را هم بر تن كرد.
البته این آغاز كار است به این معنا كه مراحل دشوار كوهستانی تا رسیدن به معروف ترین خیابان دنیا (شانزه لیزه در پاریس كه مرحله پایانی تور به حساب می آید) هنوز راه زیاد و دشواری مانده و «كوهستانی كارهای» زیادی به امید كسب موفقیت در این مراحل چشم به كسب قهرمانی دوخته اند اما تحت هر شرایطی قهرمانی در مرحله هفتم توردوفرانس در ۱۴ ژوئیه ۲۰۰۷ (روز ملی فرانسه) برای «گردمن» و دوچرخه سواری آلمان می تواند نقطه عطف و سرآغاز فصلی تازه باشد.
● پیروزی گردمن فرصتی تازه برای آلمان
گردمن در ۲۴ سالگی با پیروزی در مرحله هفتم توردوفرانس سرانجام استعداد و توان بالقوه خود را به رخ كشید؛ ضمن اینكه موفقیت او برای دوچرخه سواری آلمان كه در گرداب دوپینگ دست و پا می زند نیز یك فرصت و شانس دوباره به حساب می آید.
پس از آنكه مشخص شد «یان اولریش» دوچرخه سوار معروف و یكی از قهرمان های آلمان، از مواد نیروزا استفاده می كرده و همچنین اعتراف همتیمی های او در «تی - موبیل» مانند رایس و زابل (كه آنها نیز از نام های مشهور این رشته ورزشی هستند) به آلوده بودن دوچرخه سواری آلمان و شخص اولریش به دوپینگ، همه چیز در این كشور زیر و رو شد به گونه ای كه در یكی از نشریات آلمانی از این حادثه با عنوان «جنایت برنامه ریزی» شده یاد كرد.
● از یان اولریش تا لینوس گردمن
درست ۱۰ سال پیش با یك روز كمتر یعنی در ۱۵ ژوئیه ۱۹۹۷ «یان اولریش» دوچرخه سوار ۲۵ ساله آلمانی و عضو تیم «تی - موبیل» این كشور باقهرمانی در توردوفرانس، آن هم با قاطعیت تمام نام خود و آلمان را بر سر زبان ها انداخت و عنوان قهرمان ملی این كشور را به خود اختصاص داد و اینك در سال ۲۰۰۷ لینوس گردمن كه در نوجوانی مانند بسیاری از آلمانی ها یان اولریش را چهره محبوب ورزشی خود می پنداشت، آغازی مانند او را در كارنامه خود رقم زده است.
در توردوفرانس سال ۱۹۹۷ كه هنوز پدیده ای به نام دوپینگ دست كم شناخته نشده بود، اولریش در شرایطی قهرمان شد كه همگان بر سر قهرمانی بزرگانی چون «ریچارد ویزنگ» فرانسوی و ماركو پانتانی از ایتالیا شرط بسته بودند اما این ركابزن جوان آلمانی بود كه با قرار گرفتن بر سكوی اول توردوفرانس در خیابان شانزه لیزه، فصل درخشان دوچرخه سواری كشورش را رقم زد.
● پاك كردن گذشته كار ساده ای نیست
اینك شرایط فرق كرده است، دوره درخشانی كه با اولریش، زابل و رایس آغاز شده بود در فاضلاب دوپینگ مدفون شده و نگاه سرشار از غرور آلمانی ها به این رشته ورزشی جای خود را به بی تفاوتی، تردید و انفعال داده است و با توجه به مشاركت فعال و ثابت شده بزرگان دوچرخه سواری آلمان در ماجرای دوپینگ، اشتیاق مردم و رسانه های این كشور نسبت به این رشته ورزشی و باورشان به پاك بودن آن رو به كاهش نهاده تا جایی كه پخش مستقیم توردو فرانس امسال با تردید روبرو بود.
در چنین شرایطی ۲ تیم معروف آلمانی «گروستینر» و «تی- موبیل» این بار دست به كار شدند و برای گریز از هرگونه رفتار مرتبط به دوپینگ قبل از هر كاری ركابزنان مشكوك خود را با هر نام و نشان كنار گذاشتند و با تعدادی دوچرخه سوار جوان اما بااستعداد و پاك، توردوفرانس را آغاز كردند و به همین خاطر درخشش «گردمن» در نخستین مرحله كوهستان و همچنین حضور چند دوچرخه سوار از این ۲ تیم در فهرست ۱۰ نفره رده بندی مجموع مراحل می تواند از ارزش و اعتباری نمادین برای دوچرخه سواری در تعلیق قرار گرفته آلمان برخوردار باشد؛ هرچند پاك كردن گذشته سرشار از تردید و آلوده به تقلب دوپینگ چندان ساده نخواهد بود و این تازه اول كار است.
جوانانی كه در راه هستند
«گردمن» پس از پیروزی گفت: «در حال حاضر دوچرخه سواری با مشكل بزرگی به نام دوپینگ دست و پنجه نرم می كند اما خیلی چیزها در حال درست شدن است.
من نمی گویم تیم من تنها تیم پاك مسابقات است بلكه امسال بسیاری از تیم ها پاك هستند و تفكر گذشته را كنار نهاده اند و دریافته اند كه باید نوع كار و برنامه های خود را عوض كنند.»او با توجه به زیر سؤال رفتن دوچرخه سواری آلمان گفت: «با وجود زلزله ای كه به خاطر مسأله دوپینگ، دوچرخه سواری آلمان را زیر و رو كرد، در حال حاضر ركابزنان جوان زیادی سر برآورده اند كه می توانند فصل تازه ای را در این رشته ورزشی رقم بزنند.»
در تأیید ادعای گردمن می توان به نام هایی چون ماركوس فوتن ۲۵ ساله، استفن شوماخر ۲۶ ساله، یورگارت ۲۴ ساله و سیبولك ۲۰ ساله اشاره كرد كه در یكی، دو سال اخیر توان و استعداد قهرمان شدن را نشان داده اند.
گردمن كه یك شبه راه صد ساله را پیموده است، جاه طلبی های خود را پنهان نكرد: «هدف من در سال های آینده قبل از هر چیز قرار گرفتن در بالای جدول توردوفرانس است و در این راستا باید در جاده های كوهستانی آب دیده شوم.»
آخر اینكه در میان سایه های سیاه تردید و ابهام در مورد آینده دوچرخه سواری آلمان به نظر می رسد روزنه های نور و امید تابیدن گرفته است. درخشش گردمن، قرار گرفتن چند ركابزن آلمانی در جمع بالانشین های جدول رده بندی عمومی توردوفرانس امسال و در نهایت تلاش دست اندركاران ودوچرخه سواران این كشور برای زدودن ننگ دوپینگ از دامن این رشته ورزشی، همه و همه اعتماد به نفسی را فراهم آورده كه آینده دوچرخه سواری آلمان در دل آن نهفته است. باید منتظر بود و به رویدادهای بعدی چشم دوخت.

مسعود سلیمی

منبع : روزنامه ابرار ورزشی