در بروژ In Bruges

▪ نویسنده و کارگردان: ماریتن مک داناف.
▪ موسیقی: کارتر بورول.
▪ مدیر فیلمبرداری: ایگیل برایلد.
▪ تدوین: جان گرگوری.
▪ طراح صحنه: مایکل کارلین.
▪ بازیگران: کالین فارل[ری]، برندان گلیسون[کن]، رالف فاینس[هری]، کلمنس پوز ی[کلوئی]، الیزابت بریج[ناتالی]، کیان هیندز[کشیش]، جرمی راینر[ایریک]، تکلا ریوت[مری]، جوردن پرنتیس[جیمی]، زلیکو ایوانک[مرد کانادایی]، اریک گودون[یوری].
▪ ١٠٧ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٨ انگلستان، بلژیک.
▪ نامزد جایزه بهترین پوستر کمدی و بهترین آنونس از مراسم گولدن تریلر.
▪ ژانر: کمدی، جنایی، درام..
ری و کن دو آدم کش مزدور هستند که برای تبهکاری به نام هری کار می کنند. آخرین کار آن دو کشتن یک کشیش بوده و هر چند ری موفق شده تا او را از میان بردارد، اما باعث کشته شدن پسربچه بیگناهی نیز شده است. ری و کن به توصیه هری برای کار بعدی به شهر بروژ در بلژیک می روند.
بعد از اقامتی اجباری در اتاقی واحد از یک هتل به انتظار دریافت دستورات تازه هری می نشینند. ری نیز که با عذاب وجدان و کابوس مرگ پسربچه دست به گریبان است، حال خوشی ندارد تا اینکه با دختری به نام کلوئی که فروشنده مواد است آشنا می شود.
بالاخره هری تلفنی تماس گرفته و از کن می خواهد برای رهایی از دردسرهای بعدی و حفظ اصول ری را به قتل برساند. اما کن چندان به این کار راضی نیست و زمانی که شاهد اقدام به خودکشی ری می شود، او را متوقف کرده و ماوقع را به او می گوید. کن از ری می خواهد تا هر چه زودتر بروژ را ترک کند، چون هری برای اطلاع از فرجام کار به آنجا خواهد آمد.
ری بروژ را ترک می کند، اما پلیس به خاطر حادثه ای کوچک او را وادار به بازگشت به بروژ می کند. همزمان هری نیز از راه می رسد و تصمیم دارد نه تنها ری بلکه کن را نیز که از دستورش تمرد کرده، به قتل برساند....
● چرا باید دید؟
مارتین مکداناف متولد ١٩٧٠ کمبرول و از نمایشنامه نویسان موفق انگلستان است. با نوشتن نمایشنامه های رادیویی آغاز کرده و بعدها دو بار برنده جایزه الیویر شده، برنده جوایز معتبر تئاتری دیگر بوده و دو باری هم نامزد جایزه تونی بوده است.
با این حال دوست دارد خود را شیفته سینما و دوستدار کارگردان هایی چون دیوید لینچ، مارتین اسکورسیزی، ترنس مالیک و کوئنتین تارانتینو اعلام کند. چیزی که از همین فیلم در بروژ نیز پیداست.
در بروژ اولین فیلم بلند اوست و تنها تجربه فیلمسازی مکداناف پیش از این فیلم منحصر می شود به فیلم کوتاه شش تیرانداز که اسکار بهترین فیلم کوتاه را به همراه ٥ جایزه بین المللی دیگر برای وی به ارمغان آورده بود.
در بروژ برای آنهایی که سینمای گانگستری انگلستان را می شناسند، سرشار از مؤلفه های آشناست. و صد البته شوخی ها دست اول همراه با اشاره هایی به فیلم های قدیمی و گاه نمایش های مشهور که در اینجا فیلم حالا نگاه نکن و نمایشنامه The Dumb Waiter هارولد پینتر مورد ارجاع قرار گرفته اند.
بدیهی است درک برخی از شوخی ها برای تماشاگر غیر انگلیسی زبان سخت باشد، اما مکداناف کوشیده تا با استفاده از بازیگرانی شناخته شده و مسلط لحظاتی تلخ و شیرین خلق کند که قابل درک و دریافت از سوی همه باشد. شاید برای عصا قورت دادگانی که از ١٢٦ بار به کار بردن کلمه &#۰۳۹;fuck&#۰۳۹; در این فیلم ١٠٧ دقیقه ای خشنود نیستند، آن را هجویه ای سبک بدانند.
اما شخصاً در بروژ را یک کمدی سنگین و موقر و یادآور The Hit و دو رویی میلر می دانم که که لحن نیمه شوخی و نیمه جدی اش بیشتر وامدار برادران کوئن و حتی نمایشنامه های دیوید ممت است تا امثال تارانتینو...
مکداناف تا نیمه فیلم را پر کرده از شوخی هایی با شهر بروژ و آدم هایش و جهانگردانی که به آنجا می روند و یک لحظه فیلم را خالی از بار کمدی نکرده، هر چند رفتار دو شخصیت اصلی فیلم به اندازه کافی خنده دار هست.
با این حال زمانی که پس از گذشت ٦٠ دقیقه سر و کله راف فاینس پیدا می شود و در پایان فیلم به خاطر اشتباهی از خودش سر می زند و مشابه کاری است که سبب صدور فرمان مرگ ری از سوی وی شده بود، گلوله ای در دهان خود شلیک می کند قهقهه تماشاگر می تواند به اوج برسد. اگر به دنبال یک کمدی غیر متعارف هستید، به بروژ بروید!

امیر عزتی

منبع : موج نو