مسکن

تركمن‌ها در چادرهائی كه به «آلاچیق» معروف است، زندگی می‌كردند كه البته هنوز هم كم و بیش رواج دارد. سقف این چادرها گنبدی و مدور است و از نوعی چوب برای داربست و اسكلت بدنه آن استفاده می‌شود كه از بالا به پایین توی نك، اوغ و طارم نامیده می‌شود و هر قسمت را با نمد مخصوصی می‌پوشاندند. در چادر تركمنی معمولاً مخالف جهت وزش باد قرار داده می‌شود و برای اینكه آلاچیق در مقابل حركت باد مقاوم باشد، آن را با چوب و میخ و طناب‌‌هائی به زمین اتصال می‌دهند. در روزهای آفتابی زمستان، نمدهای آلاچیق را برمی‌دارند تا نور و گرمای آفتاب زمستانی داخل شود. مواد اصلی تشكیل دهنده آلاچیق‌ها عبارتست از : نی، چوب، موی بز، پشم و به مقدار كم موی دم اسب.