میرزا ابوالقاسم محمد نصیر طرب اصفهانی

جنسیت: مرد
نام پدر: رضا قلی همای شیرازی
تخلص: طرب
تولد و وفات: (۱۲۷۶ -۱۳۳۰) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: خطاط ، نقاش و شاعر
ملقب به ملک‌الشعراء. وی پدر استاد جلال‌الدین همائی است. او را می‌توان اصفهانی شیرازی گفت ، چرا که محمل تولد و نشو و نما و مدفن او در اصفهان بوده و به این اعتبار اصفهانی است ، اما به ‌رعایت نسب و نژاد پدر و اسلاف او ، اصل وی شیرازی است. طرب چهارده ساله بود که پدر او درگذشت و عنقا ، برادر بزرگ‌تر وی ، تعلیم و تربیت او را برعهده گرفت. در حدود ۱۳۱۳ ق به تهران آمد و عضو انجمن ادب شد و در یکی از قصاید خود که آن را "قصیدۀ انجمنیه" نامیده ، نام شاعران آن زمان تهران را عضو انجمن بوده‌اند ، آورده است. از استادان وی می‌توان ، آخوند ملا محمد کاشانی ، میرزا محمد باقر چهار سوئی و میرزا ابوالحسن جلوه را نام برد. او درخط شاگرد میرزا عبدالرحیم افسر بود ، اما درشیوۀ خط مدت‌ها از روی خط میرعماد و محمد صالح و آقا محمد باقر سمسوری و رضا قلی ادیب شیرازی مشق می‌کرد ، تا خود صاحب شیوه‌ای ممتاز گردید. در کتیبه‌نویسی هم مهارتی به‌سزا داشت و نمونۀ کتیبه‌نویسی‌های او در مسجد رکن‌الملک تخت فولاد و مسجد آخوند ملا محمدحسین کرمانی و سرای ملک در بازار شاه اصفهان و غیره به‌یادگار مانده است و از خطوط چاپی او هم دو اثر باقی است: یکی "ترجیع‌بند" عرفانی خود اوست و دیگر چند قصیده و قطعه ، از خود او که در اثناء و پایان "دیوان" پدر خود ، همای شیرازی ، در ۱۳۳۰ ق به‌چاپ رسیده است. طرب علاوه بر کتابت گوناگون ، در مرکب‌سازی و ساخت جوهر قرمز دانه و حل‌کاری و طلاسازی و زرافشان کردن کاغذها و نیز در شناختن خطوط اساتید نستعلیق و تقویم قطعات و مرقعات و کتب نفیسه مهارت بسیار داشت و از وی "دیوان"‌ شعری به‌جای مانده است. وی در اصفهان وفات یافت و در صحن امامزاده احمد ، در جوار مزار پدر خود ، به‌خاک سپرده شد.

منبع : مطالب ارسالی