احرام

● واجبات احرام در عمره مفرده
اول) نـیـت , یـعـنی انسان در حالی که می خواهد به احرام عمره مفرده محرم شود, نیت کند عمره مفرده را مطابق با دستور شرع مبین برای اطاعت خداوند قربة الی اللّه به جا آورد, و لازم نیست در وقت نیت , اعمال را به تفصیل بداند, بلکه قصد اجمالی کافی است .
ـ مـساله ۲۹ - احرام عمره مفرده , از عبادات است و باید به قصد قربت وبا اخلاص انجام گیرد. پس اگـر آن را به قصد ریا به جا آورد, باطل است و اگرمحل جبران آن باقی است و آن را جبران کرد, عملش صحیح است .
ـ مـسـاله ۳۰ - در نیت احرام , لازم نیست شخص قصد ترک همه محرمات و تروک احرام را از اول تا آخـر بـکند, بلکه کسی که به قصد عمره مفرده لبیکهای واجب را گفت , محرم می شود, چه قصد احـرام بـکـنـد یانکند, و چه قصد ترک محرمات را بکند یا نکند. پس کسی که می داند به بعضی از محرمات , مثل زیر سایه رفتن در حال سفر, ارتکاب می ورزد,احرام او صحیح است , مگر در آنجایی که عمره باطل می شود, مثل نزدیکی با زن در بعضی از اقسام .
دوم ) پـوشیدن دو جامه احرام برای مردان , که یکی را لنگ می گویند ودیگری را ردا, و به احتیاط واجب , شخص باید این دو جامه احرام را پیش از نیت احرام و لبیک گفتن بپوشد.
ـ مساله ۳۱ - در پوشیدن دو جامه احرام ترتیب خاصی لازم نیست ,فقط شخص باید یکی را لنگ قرار دهد و دیگری را ردا و احتیاط آن است که ردا شانه ها را بپوشاند و لنگ هم , ناف و زانو را بپوشاند.
ـ مـسـالـه ۳۲ - پـوشـیدن بیش از دو جامه احرام , مانعی ندارد, پس شخص محرم می تواند به علت سـردی هوا یا قصد دیگری بیش از دو جامه احرام بپوشد, ولی زن می تواند در لباس خودش محرم شود, ولو آن لباس , دوخته باشد.
ـ مساله ۳۳ - شرط است در این دو جامه که نماز در آنها صحیح باشد,پس جامه حریر و غیرماکول و جـامـه ای که نجس باشد به نجاستی که درنماز از آن عفو نشده , کفایت نمی کند, و احتیاط واجب آن است که لباس احرام زن , از حریر خالص نباشد, بلکه احتیاط آن است که تا آخر احرام لباس حریر نپوشد.
ـ مـسـالـه ۳۴ - بنا بر احتیاط واجب , اگر در حال احرام , لباسهای احرام نجس شد, آنها را تطهیر یا تعویض نماید و احوط مبادرت به تطهیر بدن است در حال احرام , اگر نجس شود, لکن اگر کسی جامه احرام راتطهیرنکند کفاره ندارد.
ـ مـسـالـه ۳۵ - لازم نـیست شخص محرم همیشه دو جامه احرام راپوشیده باشد, پس مانعی ندارد محرم برای تطهیر یا شستشوی لباس یاحمام رفتن یا مانند اینها جامه ها را در آورد.
مـساله ۳۶ - گره زدن لباس احرام اشکال ندارد, ولی احتیاط واجب آن است که محرم , جامه ای را که لنگ قرار داده به دور گردن خود گره نزند, واگر از روی جهل یا نسیان گره زد, احتیاط آن است که فورا باز کند, ولی سنگ یا سکه در جامه احرام گذاشتن و با نخ بستن جایز است .
ـ مـسـاله ۳۷ - در احرام بستن , پاک بودن از حدث اصغر و اکبر, شرطنیست , پس جایز است فرد در حال جنابت و حیض و نفاس محرم شود.
ـ مساله ۳۸ - پول لباس احرام و لباسهایی که افراد در حج می پوشند,باید از پول تخمیس شده باشد, امـا لـباس احرامی که معلوم نیست متعلق خمس است یا نه , در صورت شک , دادن خمس آن لازم نیست , هر چنداحتیاط در دادن خمس آن لباس , مطلوب شارع است .
ـ مـسـالـه ۳۹ - طـفل ممیز یا غیر ممیز می تواند به عمره مفرده محرم شود, و ولیش می تواند او را محرم کند و اختصاص به حج ندارد.
سـوم) تـلبیه , یعنی گفتن لبیک است , و از تلبیه آنچه وجوب آن قطعی است , گفتن چهار لبیک است , بدین گونه : لبیک اللهم لبیک لبیک لا شریک لک لبیک اگر شخص به این مقدار اکتفا کند, محرم شده و احرامش صحیح است و مستحب است پس از آن که چهار لبیک را گفت , بگوید: ان الحمد والنعمة لک والملک لاشریک لک لبیک و ترجمه تلبیه چنین است : اجـابـت و اطـاعـت مـی کنم تو را خدایا, اجابت می کنم تو را, اجابت می کنم تو را, برای تو شریکی نـیـسـت , اجابت می کنم تو را, به درستی که ستایش و نعمت و پادشاهی از آن توست , هیچ شریک نداری , اجابت می کنم تو را.
و مستحب است بعد از آن بگوید: لـبـیـک ذا المعارج لبیک , لبیک داعیا الی دار السلام لبیک ,لبیک غفار الذنوب لبیک , لبیک اهل الـتـلـبیة لبیک , لبیک ذاالجلال والاکرام لبیک , لبیک تبدئ والمعاد الیک لبیک ,لبیک تستغنی و یـفـتـقـر الـیـک لبیک , لبیک مرهوبا و مرغوباالیک لبیک , لبیک اله الحق لبیک , لبیک ذا النعماء والفضل الحسن الجمیل لبیک , لبیک کشاف الکرب العظام لبیک ,لبیک عبدک وابن عبدیک لبیک , لبیک یا کریم لبیک .
و این جملات را نیز بگوید, خوب است : لـبیک اتقرب الیک بمحمد و ال محمد لبیک , لبیک بحجة وعمرة لبیک , لبیک وهذه عمرة متعة الی الحج لبیک , لبیک اهل التلبیة لبیک , لبیک تلبیة تمامها و بلاغها علیک .
ـ مساله ۴۰ - واجب است فرد مقدار واجب از تلبیه را صحیح بگوید, و اگرکسی از روی عمد تلبیه را صـحـیح نگوید, محرم نیست , و اگر از روی فراموشی یا ندانستن مساله باشد, صحت عمل او بعید نیست .
ـ مساله ۴۱ - اگر کسی تلبیه را به قدر واجبی که ذکر شد نداند, باید آن رایاد بگیرد یا کسی به او در وقـت گـفـتـن تلقین کند, یعنی کلمه به کلمه بگویدو او مانندش را تلفظ کند, و اگر نتواند یاد بـگیرد و یا وقت یاد گرفتن نداشته باشد, ترجمه اش را بگوید و بهتر آن است که علاوه بر آن , نایب هم بگیرد.
ـ مـسـالـه ۴۲ - اگـر کسی تلبیه را فراموش کرد یا به واسطه ندانستن حکم مساله آن را نگفت و از مـیقات عبور کرد, واجب است در صورت امکان به میقات برگردد و احرام ببندد و لبیک بگوید, و اگـر نمی تواند برگردد و داخل حرم نشده , همان جا تلبیه را بگوید, ولی اگر داخل حرم شده , در ایـن صورت به خارج از حرم برگردد و محرم شود و لبیک بگوید والا از همان جا محرم شود, و اگر بعد از گذشتن وقت جبران یادش آمد, صحت عمل او بعیدنیست .
ـ مـسـالـه ۴۳ - شخص اخرس (لال ) باید با انگشت به تلبیه اشاره کند وزبانش را هم حرکت دهد و بهتر است نایب هم بگیرد. شخصی که شنوایی خود را از دست داده و زبان او هم لکنت دارد و بدون نـیـت و تـلبیه وارد مکه شده , باید به میقات برگردد و با نیت و تلبیه محرم شود, والا در خارج از حرم محرم شود.
● مستحبات احرام عمره مفرده
مستحبات احرام چند چیز است :
اول) ایـن کـه پـیش از احرام خود را پاکیزه کند, ناخنهای خود را بگیرد,شارب خود را کوتاه کند و موی عانه و زیر بغل خود را بزداید.
دوم) کسی که قصد عمره مفرده دارد, از یک ماه پیش از آن موی سر وریش خود را اصلاح نکند.
سـوم) ایـن کـه پـیش از احرام , در میقات غسل کند, و اگر می ترسد درمیقات آب پیدا نکند, جایز است پیش از رسیدن به میقات غسل کند, و اگردر میقات آب پیدا کرد, مستحب است آن را اعاده کـنـد. غـسـل احـرام از زن حـائض و نفساء نیز صحیح است . اگر مکلف در روز غسل نماید, تا آخر شـب آینده کفایت می کند, همچنین اگر در شب غسل کند, تا آخر روز آینده کافی است , ولی اگر بعد از غسل و پیش از احرام به حدث اصغر محدث شد,غسل را اعاده نماید.
چهارم) آن که جامه های احرام از پنبه باشد و بهتر آن است که در پارچه سفید باشد.
پـنجم) این که احرام بستن بعد از نماز انجام شود, در صورت امکان بعداز نماز ظهر وگرنه بعد از نـمـاز واجـب دیـگری , و اگر وقت نماز واجب نیست ,بعد از خواندن شش رکعت نافله و یا اقلا دو رکـعـت نافله باشد, که در آنهاسوره های توحید و کافرون را بخواند و پس از نماز, حمد و ثنای الهی به جا آورد و بر پیامبر(ص ) و آل او(ع ) صلوات بفرستد.
ششم) این که هنگام پوشیدن دو جامه احرام بگوید: الـحـمـد للّه الذی رزقنی ما اواری به عورتی و اؤدی فیه فرضی واعبد فیه ربی وانتهی فیه الی ما امـرنـی , الـحـمـد للّه الـذی قـصدته فبلغنی و اردته فاعاننی و قبلنی و لم یقطع بی و وجهه اردت فـسـلـمـنـی فهو حصنی و کهفی و حرزی وظهری و ملاذی و رجائی و منجای و ذخری و عدتی فی شدتی و رخائی .
هفتم) این که تلبیه را در حال احرام تکرار کند, خصوصا در موارد زیر:
الف ) وقت برخاستن از خواب .
ب ) بعد از هر نماز واجب و مستحب .
ج ) وقت برخوردن به هر سواره .
د ) هنگام بالا رفتن از تل یا سرازیر شدن از آن .
ه) وقت سوار شدن یا پیاده شدن .
و ) آخر شب .
ز ) وقت سحر.
و بر مردان مستحب است که تلبیه را بلند بگویند.
● مکروهات احرام عمره مفرده
مکروهات احرام چند چیز است :
اول) احرام بستن در جامه سیاه , و بهتر آن است که جامه ها سفیدباشند.
دوم) خوابیدن محرم بر روی رختخواب و بالش زرد.
سوم) احرام در جامه راه راه .
چـهـارم) احـرام در جـامـه چرکین , و اگر جامه در حال احرام , کثیف شود,بهتر است فرد آن را تا زمانی که در حال احرام است , نشوید.
پنجم) استعمال حنا پیش از احرام , در صورتی که اثر آن تا زمان احرام باقی بماند.
ششم) حمام رفتن , و بهتر, بلکه احوط آن است که محرم بدن خود را باکیسه و مانند آن نساید.
هفتم) لبیک گفتن محرم در جواب کسی که او را صدا بزند.
● محرمات احرام
بیست وسه چیز است که شخص محرم (خواه در عمره تمتع و یا عمره مفرده و یا حج تمتع ) باید از آنها اجتناب کند, که در صورت ارتکاب آنها دربعض موارد موجب اعاده عمره , و ارتکاب بسیاری از آنها موجب کفاره می شود: اول : شکار حیوان صحرایی وحشی , مگر این که از آنان وحشت کند و برجان خود بترسد.
ـ مساله ۴۴ - خوردن گوشت شکار بر محرم حرام است , و اگر محرمی صیدی را ذبح کند, در حکم مـیته خواهد بود, اما ذبح و خوردن گوشت حیوانات اهلی مثل مرغ خانگی , گاو و گوسفند مانع ندارد.
دوم : التذاذ جنسی زن و مرد از یکدیگر, بلکه هر گونه لذت واستمتاعات , بر محرم حرام است .
ـ مساله ۴۵ - اگر کسی در احرام عمره از روی علم و عمد با زن , چه درقبل و چه در دبر, و یا با مرد جـمـاع کند, ظاهرا عمره اش باطل نمی شود ولکن موجب کفاره است , و اگر بعد از سعی مرتکب شود, کفاره آن یک شتراست .
ـ مساله ۴۶ - اگر زنی را از روی شهوت ببوسد, کفاره آن یک شتر است , واگر بدون شهوت ببوسد, کفاره آن یک گوسفند است , ولی اگر فردی که ازاحرام درآمده , در حالی که زنش محرم است او را بـبـوسـد مـانـعـی ندارد, و بر زن هم اگر از خود اختیار نداشته باشد, چیزی نیست , همچنین بوسیدن مادر ومحارم دیگر از روی عاطفه , مانعی ندارد.
ـ مساله ۴۷ - اگر محرم عمدا به کسی غیر از زن خود نگاه کند و انزالش شود, اگر می تواند, احوط دادن یک شتر کفاره است , و اگر نمی تواند یک گاو,و اگر آن را هم نمی تواند یک گوسفند, و اما اگـر به زن خود از روی شهوت نگاه کند و انزالش شود, مشهور آن است که یک شتر کفاره بدهد, ولی اگر ازروی شهوت نباشد, کفاره ندارد.
ـ مساله ۴۸ - اگر محرمی با زن به شهوت ملاعبه کند و انزالش نشود,یک گوسفند کفاره آن است , و اگر انزالش شود, احتیاط آن است که یک شتر کفاره بدهد, اگر چه کفایت یک گوسفند, خالی از قوت نیست .
سوم) عقد کردن زن برای خود یا غیر, چه آن غیر در حال احرام باشد یانباشد.
ـ مساله ۴۹ - محرم جایز نیست در حال احرام برای خود زن بگیرد یازنی را برای دیگری عقد نماید, چـه عـقد دائم باشد یا متعه , و شخص دیگردر حال احرام باشد یا نباشد, و اگر زنی را برای خود یا دیـگـری عـقـد کـنـد عـقـدبـاطـل اسـت و اگـر با علم به مساله باشد, آن زن به او حرام ابدی می شود,همچنین جایز نیست به عنوان شاهد در مجلس عقد ازدواج حاضر شود.
چـهـارم) استمناء, یعنی انجام کاری که موجب خروج منی از انسان شود,خواه با دست باشد یا غیر آن . پـس اگر منی خارج شود, کفاره آن یک شتراست , و احتیاط واجب آن است که در مواردی که جماع موجب بطلان است ,استمناء نیز موجب بطلان باشد.
پنجم) استعمال بوی خوش
ـ مـسـالـه ۵۰ - بـر مـحـرم استعمال چیزهای خوشبو, مانند مشک و زعفران و عنبر و عود و کافور, بـخوردن یا بوییدن یا مالیدن آنها به بدن یا لباس , برمرد و زن در حال احرام , حرام است , همچنین پـوشـیـدن لباسی که از قبل اثری از بوی خوش در آن مانده باشد و همین طور اشیایی که معمولا بـه مـنـظـور اسـتـفاده از بوی خوش آنها تهیه و استعمال می شوند, مانند گلاب وانواع عطرها و ادکلن ها, همچنین صابونهای عطری و شامپوهای خوشبو ومعطر, حرام است .
ـ مـسـالـه ۵۱ - شخص باید از گلها یا سبزیهایی که بوی خوش می دهد,اجتناب کند, مگر بعضی از انواع آن که صحرایی است , مثل بومادران ودرمنه .
ـ مـسـالـه ۵۲ - خوردن میوه های خوشبو, مانند سیب و به و گلابی وپرتقال , در حال احرام مانعی ندارد, ولی احتیاط آن است که بوییدن را ترک کند.
ـ مساله ۵۳ - بنا بر اقوی , کفاره استعمال بوی خوش , یک گوسفنداست .
ششم) پوشیدن لباس دوخته برای مردان مـسـالـه ۵۴ - پوشیدن پیراهن , قبا, شلوار و چیزهایی که شبیه به دوخته است , بر مرد محرم حرام اسـت , مـثـل پـیـراهنهایی که با چرخ یا با دست می بافند یا چیزهایی را که با نمد به شکل بالاپوش می مالند.
ـ مـساله ۵۵ - بر محرم لازم است که از مطلق دوختنی , هر چند قسمت دوخته آن کم باشد اجتناب کـنـد, مثل کمربند دوخته شده و شب کلاه وچیزهایی که پوشیدنشان در غیر حال احرام متعارف است , اما در غیر آنهااحتیاط استحبابی در ترک است .
ـ مـساله ۵۶ - همیانی که در آن پول می گذارند اشکالی ندارد محرم به کمر ببندد, هر چند دوخته شـده بـاشـد, امـا فتق بند اگر دوختنی باشد, برای ضرورت جایز است , لیکن احتیاط مستحب آن است که کفاره بدهد.
ـ مـسـاله ۵۷ - اگر محرم به لباس دوخته احتیاج پیدا کرد, جایز است آن رابپوشد, ولی باید کفاره بدهد, همچنین اگر محرم از روی اضطرار لباسهای متعدد پوشید, کفاره از او ساقط نمی شود.
ـ مـسـالـه ۵۸ - دسـت گرفتن قمقمه آب که درمحفظه دوخته نگهداری می شود برای محرم اشکالی ندارد, ولی احتیاط آن است که آن را به دوش نیندازد.
ـ مـساله ۵۹ - هرگاه محرم لباس احرام را کنار بگذارد و با لباس دوخته اعمال عمره را انجام دهد, جهلا یا عمدا, عمره او مجزی است .
ـ مساله ۶۰ - اگر محرم یک نوع لباس دوخته مانند پیراهن بپوشد وکفاره آن را بدهد و بعدا پیراهن دیـگری هم بپوشد یا آن پیراهن را درآورد وپس از دادن کفاره دوباره آن را بپوشد, باید برای دفعه دیگر نیز کفاره بدهد.
ـ مساله ۶۱ - کفاره پوشیدن لباس دوخته , یک گوسفند است .
هفتم) سرمه کشیدن مـسـاله ۶۲ - سرمه کشیدن به سرمه سیاه که معمولا برای زینت است ,هر چند قصد زینت نکند بر محرم حرام است , همچنین سرمه هایی که درآنها چیزهای خوشبو و معطر به کار رفته , برای مرد و زن در حـال احـرام ,حـرام اسـت , و احـتـیـاط واجـب اجـتناب از مطلق سرمه ای است که در آن زینت باشد.
ـ مـسـالـه ۶۳ - اگـر محرم احتیاج به سرمه کشیدن داشته باشد, مثلا برای معالجه چشمش باشد, مانعی ندارد.
ـ مـسـالـه ۶۴ - در سـرمـه کـشـیـدن کفاره نیست , ولی اگر در سرمه بوی خوش باشد, کفاره آن علی الاقوی یک گوسفند است .
هشتم) نگاه کردن در آینه
ـ مـسـالـه ۶۵ - نگاه کردن در آینه بر مرد و زن در حال احرام , اگر برای زینت باشد, حرام است , اما نگاه کردن محرم به اجسام صاف و صیقل داده شده که عکس انسان در آن پیداست , اشکال ندارد, مگر آنکه برای زینت باشد, که حرمت آن خالی از وجه نیست .
ـ مـسـاله ۶۶ - اگر در اتاقی که شخص محرم سکونت دارد, آینه باشد ومی داند که گاهی چشم او بـی اختیار به آن می افتد, ظاهرا اشکال ندارد, لکن احتیاط آن است که آینه را بردارد یا چیزی روی آن بیندازد.
ـ مـساله ۶۷ - عینک زدن , اگر برای زینت باشد در حال احرام حرام است و اگر برای زینت نباشد, مانعی ندارد.
ـ مساله ۶۸ - نگاه کردن به آینه کفاره ندارد, لکن مستحب است که بعداز نگاه کردن لبیک بگوید.
ـ مساله ۶۹ -نگاه کردن به آینه دوربین عکاسی در حال احرام , اشکال ندارد.
نهم) پوشیدن جوراب , چکمه و کفش برای مردان مـساله ۷۰ - پوشیدن موزه , چکمه , گیوه , کفش , جوراب و هر چه که تمام روی پا را می گیرد, بر مـرد محرم , حرام است , ولی برای زن مانعی ندارد, اما پوشیدن نعلین (نعلین روباز) و دمپایی هایی که همه روی پا رانمی گیرد, مانعی ندارد.
ـ مساله ۷۱ - در پوشیدن آنچه روی پا را می گیرد, کفاره لازم نیست . دهم : فسوق
ـ مـسـالـه ۷۲ - در قران , فسوق از محرمات احرام است , و آن اختصاص به دروغ گفتن ندارد, بلکه فـحش دادن و به دیگران فخر کردن نیز فسوق است فسوق کفاره ندارد, فقط شخص باید استغفار کند و مستحب است چیزی کفاره بدهد, و اگر گاو ذبح کند, بهتر است .
یازدهم) جدال
ـ مساله ۷۳ - جدال کردن که همراه قسم خوردن به کلمه لا واللّه یابلی واللّه باشد, در حال احرام حرام است , خواه قسم راست باشد یا قسم دروغ , و فرق نمی کند محرم مرد باشد یا زن .
ـ مـسـالـه ۷۴ - اگر قسم به لفظ جلاله اللّه باشد یا مترادف آن مثل خدا در زبان فارسی , جدال است , و اما قسم به غیر خدا, به هر کس باشد,ملحق به جدال نیست و از محرمات احرام نیست , اما در مقام ضرورت برای اثبات حقی یا ابطال باطی , جایز است محرم به لفظ جلاله و غیر آن قسم یاد کند.
ـ مساله ۷۵ - اگر محرم در جدال راستگو باشد, در قسم اول و دوم چیزی بر او نیست , بجز استغفار, و در قـسـم سـوم باید کفاره بدهد, که یک گوسفنداست , و اگر در جدال دروغگو باشد, احتیاط واجـب آن اسـت که در قسم اول یک گوسفند کفاره بدهد, در قسم دوم یک گاو و در قسم سوم یک شتر. دوازدهم : کشتن جانوران بدن مساله ۷۶ - کشتن جانورانی که در بدن ساکن می شوند, مثل شپش وکک و کنه که در بدن انسان است , بر محرم جایز نیست .
ـ مـسـالـه ۷۷ - انداختن شپش و کک از بدن و انتقال دادن آن از مکانی که در آن محفوظ است , به جایی که از آن ساقط شود و بیفتد, جایز نیست .
ـ مـساله ۷۸ - بعید نیست که در کشتن یا انتقال دادن جانورانی مثل شپش و کنه کفاره ای بر محرم نباشد, لکن احتیاطا یک کف طعام صدقه بدهد.
سیزدهم) انگشتر به دست کردن به قصد زینت
ـ مـسـاله ۷۹ - بر محرم جایز نیست به قصد زینت انگشتر دست کند, ولی اگر قصد عمل استحبابی کند یا برای شمردن شوطهای طواف و یا برای استفاده از خواص نگین باشد, اشکالی ندارد.
ـ مساله ۸۰ - احتیاط واجب آن است که محرم برای زینت حنا نبندد,بلکه اگر زینت باشد, ولو قصد نکند, احتیاط در ترک آن است , بلکه حرمت آن در هر دو صورت خالی از وجه نیست .
ـ مساله ۸۱ - انگشتر به دست کردن و حنا بستن , کفاره ندارد.
چهاردهم) پوشیدن زیور آلات برای زن (به قصد زینت )
ـ مـساله ۸۲ - جایز نیست زن در حال احرام خود را زینت کند و یازیورهایی را به قصد زینت بپوشد, بلکه بنا بر احتیاط از آنچه زینتی است اجتناب نماید, هر چند به قصد زینت نباشد, بلکه حرمت آن خـالی از قوت نیست , ولی زیورهایی را که پیش از احرام , عادت به پوشیدن آنها داشته ,لازم نیست بـرای احـرام بـیرون آورد, ولکن باید آنها را بپوشاند و به هیچ مردحتی به شوهر خود, آنها را نشان ندهد. پوشیدن زیور, کفاره ندارد.
پانزدهم) روغن مالیدن به بدن
ـ مـساله ۸۳ - شخص محرم , بنا بر اقوی نباید در حال احرام بدن خود راروغن مالی کند هر چند آن روغـن بوی خوشی نداشته باشد, ولی اگر از روی اضطرار یا برای معالجه باشد, مثل پمادهایی که روی زخـمـهـا و تـرک خـوردگـی هـا مـالـیـده می شود, مانعی ندارد, در صورتی که بوی خوش نـداشـتـه بـاشـد, و اگر در روغن بوی خوش باشد, کفاره آن یک گوسفند است , اگر چه از روی اضطرار باشد.
ـ مساله ۸۴ - جایز نیست محرم پیش از احرام , روغنی که بوی خوش درآن است استعمال کند, اگر اثـرش تـا وقـت احرام باقی می ماند, ولی خوردن روغن در حال احرام مانع ندارد, اگر در آن بوی خوش مثل زعفران نباشد.
شانزدهم) ازاله مو از بدن خود یا شخص دیگر مساله ۸۵ - بر محرم جایز نیست موی سر خود یا کس دیگری را ازاله کند, خواه آن شخص دیگر در حال احرام باشد یا نباشد, و در حرمت ازاله مو, فرقی میان کم و زیاد آن نیست , بلکه ازاله یک مو نیز حرام است , خواه ازاله به تراشیدن باشد یا نوره مالیدن یا قیچی کردن , مگر در دو مورد:
۱) اگـر ازاله مو از روی ضرورت باشد, عیب ندارد, مثلا در صورت زیادی شپش و درد سر و موی چشم که انسان را اذیت می کند.
۲) اگر در وقت غسل یا وضو, مویی بدون قصد کنده شود.
ـ مساله ۸۶ - کفاره سر تراشیدن برای محرم , اگر به جهت ضرورت باشد, دوازده مد طعام است که باید به شش مسکین بدهد, یا سه روز, روزه بگیرد, یا یک گوسفند قربانی کند, و اگر تراشیدن سر از روی ضرورت نباشد, احتیاط واجب آن است که یک گوسفند کفاره بدهد, و اگر محرم اززیر هر دو بغل خود ازاله مو کند, کفاره آن یک گوسفند است که باید ذبح کند.
هفدهم : پوشانیدن سر برای مردان
ـ مساله ۸۷ - بر مرد محرم حرام است که تمام سر یا قسمتی از سر خودرا بپوشاند, حتی به چیزهای غیرپوششی مثل گل و حنا و دوا و پوشال و غیراینها. همچنین گذاشتن محمولات روی سر جایز نیست , اما گذاشتن بندمشک آب و بند ساک بر روی سر, مانعی ندارد.
ـ مـسـالـه ۸۸ - جایز نیست محرم تمام سر یا قسمتی از آن را زیر آب کند,اما زیر دوش حمام رفتن برای محرم مانعی ندارد, لکن زیر آبشاری که سررا فرو گیرد, جایز نیست .
ـ مساله ۸۹ - مرد محرم نباید در وقت خوابیدن سر خود را بپوشاند, و اگربدون التفات پوشانید, باید فـورا آن را بـاز کند, و همین طور اگر از روی فراموشی پوشانید, واجب است فورا سر را باز کند, و مستحب است تلبیه بگوید.
ـ مساله ۹۰ - اگر محرم سر خود را به نحوی از انحاء بپوشاند. کفاره آن یک گوسفند است , و احتیاط واجب برای پوشاندن قسمتی از سر نیز کفاره لازم است . اگر کسی موی مصنوعی بر سر بگذارد, به حـج او ضـررنـمـی رسـانـد, ولی باید کفاره بدهد. همچنین اگر کسی سر خود را با لباس دوخته بپوشاند, باید دو کفاره بدهد.
هجدهم) پوشانیدن صورت برای زنها
ـ مساله ۹۱ - جایز نیست زن در حال احرام , صورت خود یا قسمتی از آن را با نقاب یا روبند یا بادبزن بـپـوشـاند, بلکه بنا بر احتیاط صورت خود را باچیزهای غیرمتعارف مثل پوشال و گل و چیزهای دیگر نیز نپوشاند.
ـ مـسـاله ۹۲ - واجب است زن محرم برای نماز گزاردن سرش را بپوشاند,و مقدمتا برای پوشانیدن سر کمی از اطراف صورتش را بپوشاند, لکن واجب است بعد از نماز فورا آن را باز کند, و جایز است برای روگرفتن ازنامحرم , چادر یا جامه ای را که به سر انداخته تا محاذی بینی پایین بیندازد, بلکه تـا چـانه , و بهتر آن است که با دست یا چیز دیگری آن را ازصورت خود دور نگه دارد, تا به صورت نچسبد.
ـ مساله ۹۳ - در نقاب انداختن و پوشاندن رو به هر نحو که باشد, کفاره لازم نیست , گرچه دادن آن موافق احتیاط است .
نوزدهم) سایه قراردادن مرد, بالای سر خود مـسـالـه ۹۴ - جایز نیست مرد محرم هنگام حرکت و طی مسافت , برای خود سایه قرار دهد, خواه سواره باشد یا پیاده , اما برای زنها و بچه ها جایزاست و کفاره هم ندارد.
ـ مـساله ۹۵ - اگر محرم در محلی منزل کند, زیر سقف خیمه یا داخل منزل رفتن مانعی ندارد, اما در پیمودن راه نباید از چتر و امثال آن استفاده کند.
ـ مـساله ۹۶ - بعد از آنکه محرم به منزل رسید, ولو در محله های جدیدمکه که از مسجدالحرام دور هـسـتـند, بنا بر احتیاط واجب , نمی تواند برای رفتن به مسجدالحرام در ماشینهای سقف دار سوار شود یا زیر سایه برود.
ـ مـسـاله ۹۷ - در شب , استظلال نیست , بنابراین , جایز است که محرم درشب با ماشین سقف دار به مـکـه برود, ولی در هوای ابری در روز جایز نیست ,مگر ابر به طوری تیره باشد که استظلال صدق نکند.
ـ مساله ۹۸ - آنچه در حال احرام حرام است , سایه بر سر قراردادن است ,بنابراین , اگر ماشین از زیر پـلـهـایی که در مسیر واقع شده برود و بناچارمحرمین از زیر پلها عبور کنند و یا ماشین در محل پمپ بنزین در زیرسقف بایستد, اشکالی ندارد و کفاره هم ندارد.
ـ مـسـالـه ۹۹ - کـفاره سایه قرار دادن در حال طی منزل , یک گوسفنداست , چه فرد با عذر سایه افکنده باشد و چه با اختیار, بنا بر احتیاط واجب ,و اقوی کفایت یک گوسفند است در احرام عمره , هر چند بیش از یک مرتبه سایه قرار داده باشد. بیستم : بیرون آوردن خون از بدن خود مـسـالـه ۱۰۰ - بـر مـحـرم , چه مرد باشد یا زن , جایز نیست خون از بدن خود بیرون آورد, خواه به خـراشیدن باشد و یا به مسواک نمودن . اما تزریق آمپول در حال احرام مانع ندارد, ولی اگر موجب آمـدن خـون از بـدن می شود,تزریق نکند, مگر در مورد حاجت و ضرورت . خون از بدن درآوردن , کفاره ندارد.
ـ مـساله ۱۰۱ - محرم می تواند از بدن دیگری خون خارج نماید, مثل این که او را حجامت کند یا از او خون بگیرد یا دندان او را بکشد.
بیست و یکم) کندن دندان
ـ مـسـالـه ۱۰۲ - بـنـا بر احتیاط, محرم در حال احرام دندان خود را نکشد,هر چند خون نیاید, و در صـورت کـشـیـدن , بنا بر احتیاط یک گوسفند کفاره بدهد, اما کشیدن دندان کس دیگر, مانعی ندارد, هر چند خون بیاید.
بیست و دوم) ناخن گرفتن
ـ مـساله ۱۰۳ - گرفتن ناخنها در حال احرام , جایز نیست خواه از دست باشد یا از پا. همچنین محرم جـایـز نـیـست بعض ناخن خود را هم بگیرد,مگر آنکه باقی ماندن آنها موجب آزار شود, مثل اینکه نـاخـنـی کـنـده شـده بـاشـد, و فـرقـی نـیـسـت بـیـن آلات نـاخـن گـیـری (قـیـچـی باشد یا چـاقـویـانـاخـن گـیـر),واحتیاط واجب آن است که به هیچ وجه ازاله ناخن نکند, حتی با سوهان ودندان .
ـ مـسـالـه ۱۰۴ - گرفتن ناخن توسط محرم از غیرمحرم جایز است ,همچنین محرم می تواند ناخن محرم دیگر را به قصد تقصیر بگیرد.
ـ مساله ۱۰۵ - اگر محرم یک ناخن از دست یا پایش بگیرد, یک مد طعام باید کفاره بدهد, و برای هر نـاخـن دسـت و یا ناخن پا تا به ده ناخن نرسیده ,باید برای هر ناخن یک مد طعام بدهد, ولی اگر تمام ناخن دستها و پاها رادر یک مجلس بگیرد, یک گوسفند کفاره آن است .
بیست و سوم) کندن و بریدن درخت یا گیاهی که در حرم روییده باشد مـسـالـه ۱۰۶ - کندن و بریدن درخت و یا گیاه بر محرم و غیرمحرم , چه مرد یا زن , در حرم حرام است .
ـ مساله ۱۰۷ - اگر گیاهی یا درختی در منزل محرم روییده شده باشد,بعد از آن که منزل او شده , پس اگر خودش آن را کاشته باشد, جایز است آن را بکند و یا قطع کند.
ـ مساله ۱۰۸ - از حرمت کندن و یا بریدن , چند چیز استثنا شده است :
۱) درختهای میوه و خرما.
۲) اذخر, که گیاه معروفی است .
۳) گیاهی که به راه رفتن متعارف قطع شود.
ـ مـساله ۱۰۹ - بنا بر احتیاط, کفاره کندن درخت بزرگ , ذبح یک گاواست , و کفاره کندن درخت کوچک , یک گوسفند است , و اگر محرم قسمتی از درختی را قطع کند, اقوی آن است که قیمت آن را کفاره بدهد, اما درقطع گیاهان کفاره آن استغفار است .
ـ مساله ۱۱۰ - حمل سلاح از قبیل شمشیر و نیزه و تفنگ و هر چه ازآلات جنگ باشد, بنا بر احتیاط استحبابی در حال احرام ترک شود, مگربرای ضرورت باشد.

منبع : مرکز جهانی اطلاع رسانی آل بیت