فوتبال در کرانه آمریکای جنوبی

نخست فوتبال را در برزیل برای اربابان سفیدپوست بازی می كردند. در سال ۱۸۸۸ زمانی كه بطور ناگهانی و بدون هیچگونه مرحله انتقالی قانون بردگی لغو شد، سیاهپوستان از تمام نقاط كشور به شهرهایی هجوم آوردند كه نه به آنها مسكن می دادند و نه قادر به سیركردن شكم آنان بودند. لكن در سایه رفاه استعماری محلات فقیرنشین سیاهان رشد و نمو پیدا كرد. برای ساكنین این محلات امكانی وجود نداشت كه به زندگی در خور انسانها دست یابند، تا اینكه آنها فوتبال و فوتبال آنان را پیدا كرد. پس از لغو بردگی باشگاه سانتایگا اولین سیاه پوستان را در تیم خود پذیرفت.
در مدت كوتاهی اولین قهرمان فوتبال سیاهپوست درخشید. نام او آرتور فریدن ریش بود. او كه فرزند یك مادر سیاهپوست برزیلی و پدر سفیدپوست آلمانی بود، با رنگ سیاه خود سالها ستاره اول فوتبال برزیل شد. فریدن ریش در سن ۷۷ سالگی در سال ۱۹۶۹ درگذشت. فریدن ریش در ۹۴۵ بازی ۱۳۲۹ گل زد. او فرهنگی را در جامعه برزیل باب نمود كه بازیكنان فوتبال جزو باشخصیت ترین و شریف ترین طبقات جامعه شناخته شدند و در این میان سیاهپوستان بیشترین سهم را دارا بودند. فوتبال آنان به نوعی رقص سكرآور شباهت دارد. در ورزشگاه های برزیل كه طنین طبلهای بونگو آنرا به یك زیارتگاه بودایی تبدیل می كند هر چند می گویند دو عامل مردم این سرزمین را به هم پیوند می دهد یكی كلیسای كاتولیك و دیگری فوتبال.
فوتبال برزیل امروزه مانند ساعتهای سوئیسی مارك باارزشی است به شرطی كه عقربه های آن سیاه باشد. آن زمان می توان به جرات گفت كه برزیلی ها بودند كه فوتبال را به آقای فوتبال تبدیل كردند. كافی است در پلاژ آكاپولكو توپی جلوی پای چند جوان بیاندازید تا فورا یك تیم فوتبال ممتاز شكل گیرد. در ریودوژانیرو نیز در هر یك از محلات كوچك آن چون درخت های موز و نارگیل یك ستاره فوتبال می روید. آدریانو لیته ریبیرو نیز در فوریه ۱۹۸۲قدم به دنیا گذاشت تا به جمع ستارگان سیاه فوتبال افزوده شود.
همانگونه كه نتو و ویسی تاینیر در سال ۱۹۳۰ درخشیدند آدریانو نیزقصد دارد در جام جهانی ۲۰۰۶ یك ستاره برتر باشد ستاره ای چون دوبریت، لئوپندایس. آدمیر، چیكو، در دهه های سی تا پنجاه و جولینهو، پین هیروف پله، واوا، گارینشا تا دهه هفتاد و ظهور دوباره جرزینهو، پله، ریوه لینو توستائو در دهه هفتاد كه برزیل به جام ژول ریمه پایان بخشد. آدریانو می خواهد آرزوهای مردم برزیل در جام جهانی ۲۰۰۶ باشد. همانگونه كه روماریو و رونالدو بودند. این برزیلی های افسانه ساز تا تسخیر ماه با توپ فوتبال نیز پیش خواهند رفت؟
در سن بسیار كمی برزیل را ترك كردی در حالیكه جای رشد زیادی داشتی ولی بهرحال الان یكی از بهترین مهاجمین دنیا هستی. اوضاع زندگی ات از آن زمان چه تغییراتی كرده است؟
چیزهای زیادی یاد گرفتم. زمانی كه به ایتالیا آمدم بسیار جوان و بی تجربه بودم. در ابتدا به تنهایی و بدون حضور خانواده در اینجا حضور داشتم، اما همیشه آرزوی بازی در اروپا را داشتم. هركسی كه به اینجا می آید باید موارد زیادی را بپذیرد. از وضع هوا گرفته یا سبك زندگی. فكر می كنم مهمترین چیزی كه یاد گرفتم اینست كه اجازه ندهم دیگران راجع به من زیاد صحبت كنند. در اینجا مطبوعات تاثیر زیادی روی ورزش می گذارند، بخصوص راجع به فوتبالیست ها و زندگی خصوصی آنها مطالب زیادی عنوان می كنند، پس بازیكنان باید خیلی دقت كنند و به آنها نیز احترام بگذارند. در كل ایتالیا می توان زندگی خوبی داشت، البته در ابتدای حضورم در اینجا به دلیل اینكه هیچ كس را نمی شناختم و شرایط آب و هوایی سردتری نسبت به برزیل در اینجا وجود داشت اوضاع كمی برایم مشكل بود اما به خوبی باشرایط تطبیق پیدا كردم.
بیش از همه برای چه چیزی از برزیل دلتنگ هستی؟
صمیمیت مردم برزیل. هیچ كس در دنیا مثل مردم آنجا نمی تواند گرما و صمیمت داشته باشد. البته زندگی كردن دور از خانواده و در هوایی سرد مثل ایتالیا خیلی دشوار است، البته بازیكان باید آمادگی رویارویی و قبول شرایط سخت را داشته باشند.
●اسطوره فوتبال شما چه كسی است؟
زیكو
از زمانی كه فلامنگو را ترك كردید و به ایتالیا آمدید، چه پیشرفتی در فوتبال حاصل كردی؟ آیا نكته خاصی هست كه به آن اشاره كنی؟
فكر می كنم از لحاظ تكنیكی پیشرفت زیادی كردم. زمانی كه در فلامنگو بازی می كردم بسیار جوان بودم و البته زمان كافی برای تمرین روی تكنیك فردی نداشتم، اما در اینجا (ایتالیا) این فرصت را پیدا كردم تا چیزهای جدیدی یاد بگیرم، نكاتی مثل حركت بدون توپ. بهبود خصوصیات فردی در بازی بدون شك به من كمك فراوانی می كند و می توانم سطح بازی خود را بالا ببرم.
●آیا قسمتی از بازی وجود دارد كه در آن نیاز به بهبود داشته باشید؟
من تلاش زیادی برای بیشتركردن سرعت در بازی انجام داده ام و در حال حاضر سرعت بیشتری نسبت به گذشته دارم. الان نیز روی بازی با پای راست بیشتر تمرین می كنم تا بتوانم مثل پای چپم از آن استفاده كنم. امیدوارم كه با تمرین زیاد و ممارست بتوانم به نتیجه مطلوب دست پیدا كنم.
اینتر تیمی است كه بازیكنان زیادی از آمریكای جنوبی در آن حضور دارند. آیا این نكته به پذیرفتن نحوه زندگی ●در ایتالیا و در نتیجه علاقه ات به ادامه حضور در اینتر كمك كرده است؟
این واقعا كمك بزرگی محسوب می شود. حضور بازیكنان از آمریكای جنوبی در یك تیم همیشه جذاب و سرگرم كننده است. آنها همیشه شاد هستند و از زندگی لذت می برند و بازی كردن با آنها همواره ●خوشایند است.
بهترین نكته درباره زندگی در ایتالیا چیست؟
بهترین چیز سطح بالای زندگی در ایتالیاست. در اینجا می توان زندگی آرام و مطمئنی داشت كه برای من مهمترین نكته در زندگی است.كمی راجع به خودت از لحاظ فردی و بهترین خصوصیت خودت صحبت كن و آدریانوی واقعی را به ما معرفی كن.
فكر می كنم كه در كل انسان قابل اعتمادی هستم و شاید بعضی اوقات این یك نقطه ضعف نیز محسوب می شود زیرا اجازه می دهم تا مردم به زندگی خصوصی ام راه پیدا كنند و بعضی اوقات حتی راجع به هر كاری كه انجام می دهم اظهار نظر می كنند. البته من فكر نمی كنم كه این موضوع كاملا یك نقطه ضعف باشد و به طور مثبت به آن نگاه می كنم. هر كسی باید به اندازه كافی قدرت گفتن نه را به بعضی مردم داشته باشد و به موقع از این كلمه استفاده كند. در كل فكر می كنم كه انسان افتاده و متواضعی باشم.
●مهمترین تفاوت در بازی برای یك مهاجم بین آمریكای جنوبی و اروپا چیست؟
در برزیل بازیكنان بیشتر با توپ بازی می كنند و فضای بیشتری برای بازی وجود دارد، اما در ایتالیا این امكان به هیچ وجه وجود ندارد و به محض اینكه بازیكنی توپ را تصاحب كند، دو تا سه بازیكن به سمت او هجوم می برند تا توپ را بگیرند. بجز این در برزیل باید توانایی سریع بازی كردن را داشته باشید و بتوانید به سرعت پاس های زیادی رد و بدل كنید. اینها فرقهای كلی بودند كه می توان ذكر كرد.
علی راد

منبع : روزنامه همشهری