شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

بازگشت «حاجی فتح الله»


بازگشت «حاجی فتح الله»
بهار ۷۸ بازی های جام باشگاه های آسیا در تهران برگزار می شد و استقلال میزبان بازی ها بود. این تیم پس از شكست دالیان چین به دیدار نهایی رسید و مقابل جوبیلو ایواتا قرار گرفت. در این دیدار اما پسران آبی در نیمه اول دو گل خوردند و امیدهایشان به یاس بدل شد.
۱۲۰هزار تماشاگر پرشور و اشتیاق سر جایشان نشستند و ماتم گرفتند و ورزشگاه در سكوت وهم انگیزی فرو رفت. اینجا بود كه علی فتح الله زاده وارد شد. میكروفن ورزشگاه را گرفت و تماشاگران را به تشویق واداشت. گفت هیچ چیز تمام نشده، استقلالی واقعی باید از جایش بلند شود و استقلال را تشویق كند و ما به این فكر می كردیم چطور شده مدیرعامل استقلال خودش آستین ها را بالا زده و دارد نقش لیدر هواداران را ایفا می كند. این مهم ترین تصویری است كه از علی فتح الله زاده در ذهنمان داریم. مردی كه نامش ما را به یاد خرج های میلیاردی و آرزوهای بزرگ و واژه «ترانسفر» و بمب خبری و البته ناصر حجازی می اندازد.
دیروز خبر رسید هیات مدیره استقلال برای اداره باشگاه روی علی فتح الله زاده انگشت گذاشته است. اما آیا فتح الله زاده انتخاب خوبی است برای پاسخ به این سئوال باید دوران مدیریت او را در سال های گذشته به یاد بیاوریم و یادمان بیاید كه او استقلال را در چه شرایطی تحویل گرفت و در چه شرایطی تحویل داد و در همه سال هایی كه مدیر استقلال بود، چه بر استقلال رفت و این باشگاه بزرگ تهرانی به چه چیزهایی رسید و به چه چیزهایی كه لیاقتش را داشت نرسید.
یكم مهمترین عاملی كه با آن عملكرد مدیر یك باشگاه را می سنجند، نتایج تیم فوتبال آن باشگاه است. استقلال با علی فتح الله زاده در شش دوره و یك نیم فصل لیگ، دو دوره جام باشگاه های آسیا، دو دوره جام در جام آسیا و یك دوره لیگ قهرمانان آسیا شركت كرد و به این نتایج رسید: قهرمانی در دو دوره لیگ، قهرمانی در یك دوره جام حذفی و یك نایب قهرمانی و یك مقام سومی در جام باشگاه های آسیا. خب نتیجه بدی نیست، اما اگر به یاد بیاوریم در آن شش دوره، پرسپولیس سه بار قهرمان لیگ شده و حتی یكی از قهرمانی های استقلال مربوط به دوره ای بوده كه پرسپولیس از لیگ كنار كشیده و نیز اگر این اصل را در نظر بگیریم كه در ایران نتایج استقلال همیشه با پرسپولیس مقایسه می شود، به این می رسیم كه فتح الله زاده لااقل از نظر نتیجه گیری از همتای پرسپولیسی اش عقب مانده است. این را هم داشته باشید كه استقلال در تمام طول مدت مدیریت فتح الله زاده تنها یك بار موفق به شكست پرسپولیس شد كه آماری غم انگیز برای هواداران این تیم است.
دوم علی فتح الله زاده از نظر مالی هم عملكرد خوبی نداشته است. او كه علاقه فراوانی به تركاندن بمب داشت و دوست داشت هر سال چهره اصلی فصل نقل و انتقالات باشد، هر سال پول هنگفتی را خرج رسیدن به این خواسته اش می كرد. برخی از مدیران باشگاه ها می گویند با ورود فتح الله زاده به بازار نقل و انتقالات ناگهان قیمت بازیكنان چند برابر می شد. فتح الله زاده یكی از عواملی بود كه قیمت بازیكنان ایرانی را بالا برد.
این خرج ها كه خیلی هایش بی مورد بود، دست فتح الله زاده را برای ساختار سازی بست. او البته در ابتدای حضورش با فروش آپارتمان های استقلال در خیابان لارستان و ساختن یك ساختمان شیك و تر و تمیز در یكی از كوچه های همان خیابان كوشید تا سر و شكلی به باشگاه استقلال بدهد. اما ولخرجی های او به حدی بود كه دست آخر موقع رفتنش از باشگاه استقلال ناچار شد آن را هم بفروشد تا بخشی از بدهی هایش را جبران كند. اگر میراث مدیران استقلال برای فتح الله زاده چند آپارتمان بود، میراث فتح الله زاده برای مدیران بعدی بدهی سنگینی بود كه از دل ولخرجی های او در بازار نقل و انتقالات برآمده بود.
اینك فتح الله زاده به استقلال بازگشته، با همان آرزو ها و همان ادبیات گذشته اش. البته این بار بدهی هایی كه برای مدیران بعدی به ارث گذاشته بود، به خودش رسیده است. حالا باید دید او كه به بازی های رسانه ای علاقه فراوانی دارد، چگونه با استفاده از رسانه ها شرایط را به نفع خودش تغییر می دهد. حالا آنچه از فتح الله زاده در ذهنمان داریم، دقیقا مشابه همان استقلال سال ۸۲ است استقلالی فرسوده، بی پول، بدون مربی و شكست خورده. خیلی طول می كشد مدیرعامل جدید استقلال این تصویر را از ذهن ما پاك كند.
او برای رسیدن به این هدف ابتدا باید از افكار خود شروع كند و آنها را به سویی تغییر بدهد كه استقلال را از بی نظمی و سردرگمی خارج كند. استقلال در دوره مدیریت حسین قریب و امیر قلعه نویی صاحب نظمی شده كه فتح الله زاده و مجموعه مدیریتی اش باید با پا گذاشتن در جای آن، باشگاه را به پیش حركت دهند و برای این مدیرعامل استقلال به اندكی صبر نیازمند است. او باید روزی را به خاطر بیاورد كه داشت از استقلال می رفت.
آن روز در مراسم كلنگ زنی استادیوم استقلال گفت: «ما می زنیم، آیندگان بسازند.» اما مشكلات به حدی بود كه كار از همان كلنگ زنی فراتر نرفت. حالا كه فتح الله زاده آمده باید كار را از همانجا آغاز كند. برای ساخت و ساز هر چقدر هم كه پول خرج كند، اشكالی ندارد. واقعا بد نیست كه این بار بمب خبری فتح الله زاده، ساختن ورزشگاه اختصاصی استقلال باشد.
منبع : روزنامه شرق


همچنین مشاهده کنید