کره اسب سیاه

● کارگردان: آنتونیو کوادری. فیلم‌نامه: کارلوس آسوری. بازیگران: مانوئل لوزانزو، تونی کانتو، فلیکس لوپز، آنتونیو دچانت، کارمن ناوارو. مدت: ۹۳ دقیقه.
معمولاً بهترین برگردان‌های سینمائی، از داستان‌های کوتاه پدید آمده‌اند، بنابراین خیلی عجیب است که براساس رمانی بلند، فیلمی کوتاه ساخته شود. این فیلم، از نظر تصویری باشکوه است ولی از جنبهٔ دراماتیک، خوب پرورانده نشده و مدت زمان فیلم هم که به‌دلیل هزینهٔ سنگین تولید، کوتاه است، خط داستانی را کمرنگ کرده. فیلم که در واقع در نامیبیا و آفریقای جنوبی فیلم‌برداری شده است، بدون نماهای حیرت‌انگیز صحرای شمال آفریقا مایهٔ سرافکندگی می‌بود.
داستان پیش درآمدی بر فیلم کلاسیک ۱۹۷۹ است که میکی روانی را نامزد دریافت اسکار کرد، در سال ۱۹۷۶ می‌گذرد و بدون مقدمه، ما را با قهرمانش، نیرا، دختر ده ساله مسلمان با لهجهٔ غلیظ آمریکائی آشنا می‌کند. او سوار بر شتر، در سفری تماشائی در مسیر تپه‌های شنی، به خاطر کنار رفتن روبنده، مورد مواخذه سرپرست‌اش قرار می‌گیرد، ولی به‌جزء این مورد، هیچ اشاره‌ای به جنسیت و دین او نمی‌شود. بعد یک گروه راهزن به کاروان حمله می‌کنند و نیرا فرار می‌کند. تنها و در دل کویر، او رابطه‌ای لطیف با یک اسب سیاه برقرار کرده و با او به خانه می‌رود. آنجا می‌فهمد که همه چیز نابود شده و فقط پدربزرگ پیر و بدخلق او جان به در برده که او نیز اسب سیاه را توهمی زادهٔ کویر پنداشته و آن را باور نمی‌کند.
در پیرنگ،چند رشته‌ای جذاب سر بر می‌آورند ولی بلافاصله زیر فرش‌های ایرانی پنهان می‌شوند تا نماهای بیشتری از کویر و نیرا سوار بر اسب سیاه، فرصت نمایش پیدا کنند. به خاطر عدم پیچیدگی داستان، نتیجه به سرعت بر همه آشکار می‌شود و بعد فقط باید نشست و تصاویر را تحسین کرد. موسیقی فیلم که گاهی کاملاً یادآور لورنس عربستان است، سعی دارد خلاء عاطفی فیلم را پر کند، ولی همهٔ این تلاش‌ها به هدر می‌رود.

منبع : مجله دنیای تصویر