چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

آسیا، دروازه‌بان شش‌دانگ ندارد


آسیا، دروازه‌بان شش‌دانگ ندارد
تیم‌های آسیائی در جام جهانی ۲۰۰۶ به هیچ عنوان مقتدر نشان ندادند و در همان دور اول از جام کنار گذاشته شدند. در این راستا کارشناسان امر، دلایل زیادی را مطرح می‌کنند که در نوع خود قابل توجه است. یکی از دلایل ناکامی‌های آسیائی‌ها در جام جهانی عملکرد دروازه‌بانان ایران، کره‌جنوبی، عربستان و ژاپن در این آوردگاه جهانی است. هر ۴ دروازه‌بان نشان دادند از همتایان اروپائی خود عقب هستند و مقابل آنان حرفی برای گفتن ندارند.
● ابراهیم میرزاپور
در گروهی که غیر از پرتغال، تیم بزرگی در آن به چشم نمی‌خورد، ۶ گل دریافت کرد. ۶ گلی که اگر دروازه‌بانی در حد و اندازه‌های احمدرضا عابدزاده بود، حداکثر تیمی از آنها را دریافت می‌کرد. ابراهیم با ضربه ناقصی که به توپ در بازی با مکزیک زد، آغازگر مشکلات تیم ملی فوتبال ایران بود. البته در بازی با پرتغال و آنگولا عملکرد بدی نداشت. اگر میرزاپور می‌توانست با جرأت و اعتمادبه‌نفس بیشتری درون دروازه ایران قرار گیرد و برای مهار توپ‌های ارسالی خروج‌هایش را بیشتر کند، ایران می‌توانست بازی با مکزیک را به تساوی بکشاند و حتی از سد آنگولا بگذرد. اما چنین نکرد و یکی از دلایل اصلی باخت ایران به مکزیک بود. به هر حال میرزاپور با دریافت ۶ گل در میان دروازه‌بانان آسیائی، در مکان دوم ایستاد. البته با احتساب استرالیا به‌عنوان یک تیم آسیائی، وی در مکان سوم می‌ایستد.
● لی‌وون جائه
دروازه‌بان کره‌جنوبی برخلاف میرزاپور، شروع خوبی در جام جهانی داشت. او مقابل توگو اشتباه خاصی مرتکب نشد. وقتی نوبت به مسابقه با فرانسه رسید، اهالی فوتبال منتظر خلق یک شگفتی بودند. اما در تیم کره‌جنوبی که تا دقایق پایانی یک بر صفر عقب بود، خط‌دفاعی و دروازه‌بان آنان آنقدر بدون اشتباه و خوب بازی کردند که به فرانسه اجازه به ثمر رساندم گل دوم را ندادند. همین نمایش خوب با عملکرد عالی خط حمله کره‌جنوبی توأم شد تا چشم‌بادامی‌ها گل تساوی را به ثمر برسانند. در پایان نوبت به بازی با سوئیس رسید. این حریف اروپائی که سرحال و قدرتمند بود، گل اول بازی را به کره تحمیل کرد. یاران پارک جی سانگ نیز به خیال جبران گل خورده، ریسک کردند که حاصل آن، پذیرش گل دوم بود. در این شرایط یعنی دریافت گل ناگهانی از جانب کره‌جنوبی، دروازه‌بان این تیم نمی‌تواند به‌عنوان مقصر اصلی معرفی شود. لی وون جائه با دریافت ۴ گل، بهترین دروازه‌بان آسیا از نظر آمار لقب گرفت.
● میروک زاید
دروازه‌بان عربستان هرگز نتوانست جانشینی شایسته برای محمدالدعایه اسطوره‌ای باشد. وی در بازی با اوکراین به تنهائی ۲ گل مفت خورد. او نه در خروج‌ها و نه در مهار توپ‌های هوائی، موفق نشان نداد. در بازی با تونس، عملکردی عادی داشت. در مسابقه با اسپانیا نیز هر چند یک گل خورد اما بر همگان واضح و مبرهن بود که اگر ماتادورها احتیاج به گل زده بیشتر داشتند، دروازه عربستان کیسه گل می‌شد. مبروک زاید در بین دروازه‌بانان آسیائی حاضر در آلمان، بدترین عملکرد را داشت.
● کاواگوچی
در این امر پابه‌پای حرکت می‌کرد چرا که دروازه‌بان ژاپن ۷ گل دریافت کرد. البته همگان دیدند که کاواگوچی مقابل برزیل و کرواسی، عملکردی استثنائی داشت. او اگر می‌توانست در بازی با استرالیا نیز تمرکز خود را تا دقیقه ۹۰ حفظ کند، می‌توانست پایه‌گذار اولین برد ژاپن در جام‌ جهانی آلمان باشد. اما به قول معروف مقابل استرالیا ”جوگیر“ شد تا ژاپن گل اول را روی خروج اشتباه وی دریافت کند. در ادامه نیز، این شاگردان گاس هیدینگ بودند که ۲ گل دیگر به ثمر رساندند تا یک اشتباه کاواگوچی باعث نابودی تیم زیکو شود. جان کلام اینکه، نوسان در عملکرد دروازه‌بانان آسیائی، حرف اول را می‌زد و عکس‌العمل فوق‌العاده آنان در یک صحنه تضمین‌کننده اشتباه نکردن آنان در صحنه بعدی نبود. غیر از دروازه‌بان کره‌جنوبی، دیگر دروازه‌بانان آسیائی از دلایل اصلی ناکامی‌های ایران، ژاپن و عربستان در آلمان بودند.
منبع : روزنامه ابرار ورزشی


همچنین مشاهده کنید