میرزا محمدخان کفری کرمانشاهی تهرانی

جنسیت: مرد
نام پدر: پیر محمد زارع
تولد و وفات: (۱۲۴۵ -۱۳۲۶) قمری
محل تولد: ایران - کرمانشاه - کرمانشاه
شهرت علمی و فرهنگی: پزشک ، مترجم و نویسنده
وی پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در موطن خود و علوم دینی در نجف اشرف ، برای ادامهٔ تحصیل وارد دارالفنون شد و طب قدیم را نزد حاج میرزا عبدالباقی اعتضاد‌الاطباء و طب جدید را نزد دکتر تولوزان فرانسوی آموخت. بعدها ، به تشویق دکتر تولوزان ، برای تکمیل رشتهٔ طب در ۱۲۸۷ق به پاریس عزیمت نمود و مدت زیادی در بیمارستان‌‌ها و مدارس کشور مشغول کار و آموختن علم بود. در ۱۲۹۶ق پس از گذراندن پایان‌نامه خود موفق به اخذ دکترا در طب از دانشکدهٔ پزشکی آنجا شد. بعد از مراجعت به ایران ، به توسط علی‌‌قلی‌خان مخبرالدوله ، به دربار ناصرالدین‌شاه معرفی گشت و مدتی طبیب تلگراف‌‌خانه ، معلم طب فرنگی دارالفنون ، پزشک دربار قاجار و رئیس بیمارستان دولتی ابن‌سینای کنونی شد. ولی بعدها کم‌کم از تمام این مشاغل عزل گردید و در ۱۳۰۵ق به‌‌عنوان طبیب مخصوص حسن‌‌علی خان گروسی ، امیر نظام پیشکار آذربایجان ، به تبریز رفت و مدتی با او بود. پس از بازگشت خانه‌نشین شد و در خانه به طبابت و تدریس پرداخت. علاوه بر آن ترجمهٔ کتب علمی به‌‌خصوص طب ، جراحی و هیتولوژی نیز می‌پرداخت. علت شهرت وی به کفری مخالفت تند و صریح او با خرافات و موهومات بود. در تهران درگذشت و در ابن‌بابویه دفن شد. از آثارش: "امراض‌الاطفال" ، ترجمه؛ "ضیاء‌الناظرین" ، تشریح چشم ، ترجمه؛ "کوفت" ، رساله ای در امراض مقاربتی؛ "ژیل‌بلاس" ، ترجمه.

منبع : مطالب ارسالی