زنده باد ضرغامی؟!

دور از انصاف است اگر نگوییم که امسال صدا و سیما به تنهایی جور تمام دستگاه های فرهنگی را کشید و طعم سی سالگی یک انقلاب را از معبر امواج رادیویی و تلویزیونی تقدیم تشنه ترین نگاه ها و ذهن هایی کرد که سالهاست در ایام دهه فجر کلیشه هایی تکراری را تحمل می کند. رسانه ملی امسال با تمام ضعف ها و قوت هایش در برابر نام «سی سالگی نظام» قامت بست به زیبایی یک جوان پرجنب و جوش و رعنا؛ جوانی که در اوج شکوفایی عقلی و روحی است و مجموعه ای از خواست ها و نیازها... جوانی که تازه در ابتدای «راه رسیدن» است. حالا باید به عزت الله ضرغامی «خدا قوت» بگوییم نه به پاس ظرفیت هایی که از دست رفت و برنامه هایی که تولید نشد، در شکرانه بسیج نیروها و فکرها. باید او را سپاس گزار بود که «جای خالی» تمام نهادهای ۳۰ساله و مدعی فرهنگ را طوری پرکرد که کمتر کسی حواسش بود بپرسد پس باقی دستگاه ها برای جشن سی سالگی چه کردند؟ نام این نهادها را در ذهن مرور کنید: سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، ستاد امر به معروف و نهی از منکر، شورای فرهنگ عمومی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی، سازمان ]...[، ستاد ]...[ و بعلاوه برخی وزارت خانه های مادر. شما چه حرکت
در خور شأنی از این نهادها دیدید؟ اگر دیدید به ما هم خبر بدهید! در چنین فضای راکدی رسانه ملی به تنهایی جور همه این نهادها را کشید و به دوستان فهماند که سال نوآوری و شکوفایی سالی برای نوآوری در بیان دستاوردهای ۳۰سال انقلاب بود و نه عنوانی برای زینت سر برگ ها و پلاکاردهای همایش های سفارشی- فرمایشی که هرساله برگزار می شود.
به نظر شما نباید از برنامه های متنوع رسانه ملی در حوزه های مختلف «خبر، فرهنگ، سیاست، ورزش و...» تقدیر کرد؟ از نگاه نو به پتانسیل های خاک خورده سی سال گذشته، از تجربه های جدید در حوزه فرهنگ انقلاب، از برنامه های ترکیبی خوش ساخت و... شک نکنید که برنامه های ضعیف هم در میان این مجموعه به خط شده برای جشن انقلاب وجود داشت اما به هر حال هنوز نیم سیر انصاف در قلم و نگاه نسل سومی ها هست.
سالهاست رسانه ملی در حوزه خبر با ضعف شدید «تولید» روبروست؛ متاسفانه به تازگی پوشاندن این ضعف برعهده خلاقیت های آنی و بی برنامه افتاده است و این سوای نگاه ضعیف واحد مرکزی خبر به حوزه فرهنگ است؛ چرا نامی از برگزیدگان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در باکس های اصلی خبر دیده نمی شود؟ اصلا خود خبر برگزاری این همایش بزرگ فرهنگی هم برای برخی باکس های خبری بی اهمیت بود چه برسد به... راستی شما تازگی ها گزارش اجتماعی هم از رسانه ملی دیده اید؟! با این حال بی برنامه گی و بی اهمیتی «کار تخصصی» در واحد مرکزی خبر آن قدر عریان است که نیاز به تحقیق و تفحص در این مجموعه به عنوان تولیدکننده اصلی خبر در رسانه ملی نیست.
وقتی یک خبرنگار هم گزارش اقتصادی تولید می کند، هم گزارش سیاسی هم به اعتکاف می پردازد و هم به ماهواره امید، ندیده مشخص است چه دست پختی به مخاطب تلویزیونی تحویل داده می شود. اما بحث ما، بحث انقلاب است؛ توجه فرمایید:
آقای مرآتی- که در همین صفحه بارها از او تقدیر شده است- در خیابان یکباره جلوی پیرمرد شیک پوشی را می گیرد. پیرمرد شیک پوشی که صورتش را هم صفایی داده و مشخص است سالخورده ای روبه راه و سالم است. خبرنگار محترم جلوی او می پرد و با نمک بی نمکی می گوید: رنگ رخساره خبر می دهد از سر درون... و بعد ادامه می دهد به چهره شما می خورد که با نظام زیاد موافق نیستید.... بعد میکروفن را جلوی پیرمرد می گیرد.(!)
پیرمرد کم مانده سکته کند، با بهت می گوید: نخیر آقا! یعنی چی... چطور؟! و بعد از دوربین فرار می کند. همین خبرنگار محترم در روز راهپیمایی ۲۲ بهمن بین مردم این سوال را می پرسد: ۳۰ سال بعد راهپیمایی چطور خواهد بود؟!
آنچه ذکر شد، نمونه ای از بی برنامه گی محض در واحد مرکزی خبر است که هر کسی هرچه خواست بگوید، هرچه خواست بپرسد، هرچه خواست تولید کند. اما این یک طرف معادله است، آیا واقعا کسی در سازمان صدا و سیما نیست که آن تولید محشر(!؟) آقای خبرنگار در شناسایی آدم های صورت تراشیده به عنوان جبهه مخالفان نظام و لابد انتساب آدم های ریش دار به موافقان نظام را پخش نکند؟ آخر این گزارش توهین آمیز از بیست و سی پخش شد! بخش های دیگر را البته خبر ندارم. محض تاکید عرض کنم که جناب خبرنگار مذکور در گزارشی از سومین روز حضور ماهواره امید در فضا به طرز خنده داری یک گزارش علمی- تخصصی را به یک گزارش احساسی- کمدی تبدیل کرد! حالا مقایسه کنید با گزارش فوق العاده خانم میرسیدی برای ۳۰ سال پیشرفت علوم پزشکی در کشور... بدون اینکه در واحد مرکزی خبر باشیم مشخص است آنجا چه خبر است و همه باید «خودمحور» باشند و هیچ برنامه و برنامه ریزی در کار نیست؛ طرح و طراحی که بماند! راستی دقت کردید که حدود یکسال است بخش خبری بیست و سی به یکی از عادی ترین و گاهی شب ها ضعیف ترین بخش های خبری تلویزیون تبدیل شده است؟! با وجود این تولیدات و آن برنامه ریزی ها (؟!) می آییم تحلیل ارائه می دهیم که فاکس نیوز خبر راهپیمایی ۲۲ بهمن را تحریف کرد، گزینش کرد، شیطنت کرد و... اینها را گفتم تا بگویم که مردم تفاوت «خبر» با قصه و جوک و «گزارش خبری» با لودگی و لوس بازی را خوب می دانند و خوب هم می توانند بهترین هایش را در رسانه ها ببینند؛ دشمن در کامپیوترها و تلویزیون های خانگی ما حضور دارد و ما هنوز در تولید و پخش یک «خبر» مانده ایم... البته ماجرای شبکه خبر، یک مساله جداست!
با این حال تیتر را اینگونه تصحیح می کنم: زنده باد ضرغامی... چرا که او بر نهادی ریاست می کند که مظلومانه زیرتیغ و تازیانه نقد اهل فن و غیرفن هست؛ برای همین و سپاس از تلاش انقلابی اش در سی سالگی انقلاب، خدا قوت و باز هم زنده باد عزت الله ضرغامی که با وجود فشارها و غمزه های رنگارنگ چپ و راست کاممان را شیرین کرد در این دهه فجری.

محسن حدادی

منبع : روزنامه کیهان