پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

شهاب‌الدین عبدالله‌بن لطف‌الله بهدادینی خوافی حافظ ابرو


جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۸۳۳ - ۸۳۴) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: مورخ و جغرافیدان
اصل او از بهدادین خواف بود ، و علت اینکه بعضی او را هروی خوانده‌اند شاید بدین خاطر است که مدت زیادی را در هرات زیست. تربیت و تحصیل وی در همدان صورت گرفت. وی از همان دوران جوانی به‌ خدمت امیرتیمور گورکان پیوست و مورد التفات امیرمیرزا قرار گرفت. بعد از تیمور ملازم شاهرخ‌میرزا و بایسنقر میرزا شد و به‌نام آنان به‌ تألیف و تصنیف پرداخت. او از مورخان موثق دوره تیمور بود و در ضبط دقیق وقایع و صحت گفتار معروف. شهاب‌الدین در شهر زنجان وفات یافت و نزدیک مزار اخی فرج زنجای دفن شد. آثار او عبارت‌اند از: ذیل جامع‌التواریخ رشیدی"؛ "ذیل تاریخ طبری"؛ "تاریخ آل کرت"؛ "تاریخ طغاتیمور"؛ "تاریخ سربداران"؛ "تاریخ امیر ارغون‌شاه" ، "تاریخ شاهرخ"؛ که تمامی کتابهای تاریخ مذکور و چند کتاب دیگر مجموعه‌ای تاریخی را تشکیل می‌دهند به‌نام "مجموعه حافظ ابرو" و شامل تاریخ جهان از آغاز آفرینش تا سال ۸۳۰ق است ، به‌نام "مجمع‌التواریخ سلطانی" و "زبدهٔ‌التوایخ".
منبع : مطالب ارسالی