اوج دوباره صنعت فولاد در کانادا

صنعت فولاد کانادا در سال جدید میلادی و پس از رقابت سخت در اغلب ماه‏های سال ۲۰۰۵، آماده تغییرات سریعی می‏شود. به عقیده مایکل لاکر، مشاور فولاد نیویورکی، صنعت فولاد کانادا یکی از سخت‏ترین تغییراتش را در طول ۵۰ سال گذشته می‏گذراند.
در پایان سال ۲۰۰۵ شرکت دوفاس کو در حال واگذاری بود و در نهایت توانست بازسازی دوساله ساختارش را به پایان برساند. سهامدار عمده آلگوما استیل هم عاقبت از تلاش برای درآمد عمده نقدی دست برداشت.
لاکر در این باره گفت: صنعت فولاد کانادا در سال ۲۰۰۵ در دریایی متلاطم به سر می‏برد چرا که از پایان سال ۲۰۰۴ قیمت فولاد رو به افزایش گذاشت و دوران جدیدی برای صنعت فولاد ایجاد کرد.
این کشتی توسط تقاضای فولاد چین هدایت می‏شود. اسم این بازی »ادغام« است. قیمت‏ها به وضعیت پایدار جدیدی رسیده‏اند. مواد خام بسیار گران‏تر شده‏اند. چندین سال قبل بسیاری از تولیدکنندگان فولاد آمریکای شمالی به سمت ورشکستگی پیش رفتند. سپس چین وارد ماجرا شد و توسعه ناگهانی آن ضربه‏ای ناگهانی به این صنعت وارد کرد.
هنگامی که قیمت‏های فولاد پس از افزایش‏های بی‏سابقه اواخر سال ۲۰۰۴ رو به کاهش گذاشت، تحلیلگران مطمئن شدند قیمت پایه ثابت سال ۲۰۰۵ افزایش یافته است.
تحلیلگر فولاد رندی کوزینز در این باره گفت: روزهای فولاد تنی ۲۵۰ دلار کانادا گذشته‏اند. وی افزود: پیش‏بینی قیمت‏ها برای سال ۲۰۰۶ غیرممکن است. محدودترین برآورد قیمت بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ دلار کانادا برای هر تن فولاد است.
کوزینز گفت: در ۲۰ سال اخیر هیچ‏گاه شاهد تعداد عوامل تاثیرگذار بر قیمت و چنین جریانی از تغییرات پی در پی نبوده‏ایم. او اشاره کرد اساسا همه مواد ورودی به صنعت فولاد گران‏تر شده‏اند.
به گفته کورتنی پرات مدیرعامل استل کو صنعت ناپایدار فولاد در سال ۲۰۰۵ از این پس بی‏ثبات‏تر هم می‏شود.
او در این باره گفت: وسعت و سرعت تغییرات قیمت بسیار زیاد است. حتی قابل پیش‏بینی نبودن بازار هم بسیار بالاست.
دنیس تورکوت مدیر اجرایی سومین تولیدکننده بزرگ کانادا، سولت استی، واقع در ماری آلگوما، گفت: بازارهای فولاد امسال با قدرت پیش می‏روند، اما در نهایت نوسان خواهند داشت.
پرات درباره تغییرات قیمت فولاد گفت: قیمت فولاد در سپتامبر سال ۲۰۰۴ در هر تن بیش از ۸۰۰ دلار کانادا بود که تا آگوست سال ۲۰۰۵ به حدود ۴۱۰ دلار کانادا رسید یعنی در هر تن حدود ۴۰۰ دلار کانادا کاهش یافت.
با این حال قیمت‏ها هنوز با قدیم فاصله زیادی داشتند. قیمت‏ها در ماه آگوست در پایین‏ترین سطح ثابت ماندند و در سپتامبر با یکصد دلار کانادا افزایش دوباره قدرت گرفتند.
تورکوت شک دارد آیا می‏توان »حد معمول جدیدی« برای صنعت فولاد تعریف کرد یا خیر. او گفت: من هیچ‏گاه از واژه »همیشگی« برای توضیح هیچ چیز استفاده نمی‏کنم. اما او اطمینان دارد اهداف گسترش یافته بر اساس تغییرات واقعی بوده‏اند.
او در این باره ادامه داد: نگاهی به ۲۰ سال گذشته نشان می‏دهد همیشه تقاضا در تعقیب عرضه بوده است. در هر مقطع زمانی عرضه از تقاضا بیشتر بود. اکنون در دوره متفاوتی هستیم چرا که سطح مصرف جهانی افزایش یافته است. نتیجه منطقی این است که خط قیمت متوسط با شیب بیشتری به جلو می‏رود.
قیمت جدید باعث شد استل کو در نه ماه نخست سال ۲۰۰۵ حدود ۴۷ میلیون دلار کانادا درآمد کسب کند در حالی که در ژانویه ۲۰۰۴ راهکارهای حفاظتی برای جلوگیری از ورشکستگی را آغاز کرده بود. این شرکت همچنین مذاکرات تغییرات اساسی ساختاری را به تعویق انداخت.
پرات در این باره گفت: چنین افزایش قیمت شدیدی، طبیعت تغییرات اساسی ساختار را از گروهی که به دنبال واگذاری بودند به گروهی تبدیل کرد که به دنبال این بودند که »چگونه می‏توانند از این تغییر ساختار بیشترین استفاده را ببرند«. این تفکر کار را بسیار مشکل می‏کرد.
استل کو تعدیل نیروی کار را فراموش کرد و سرمایه‏گذاری‏های جدیدی را با امید به ادغام در ماه‏های آینده آغاز کرد.
از آنجا که صنعت فولاد حتی در پایین‏ترین سطح شکوفا شده بود، سایر مدیران عامل شرکت‏های تولیدکننده فولاد نیز با مشکلات جدیدی مواجه شدند.
آلگوما را درنظر بگیرید: پولسون اندکو در نیویورک که ۱۹ درصد سهام آلگوما را در اختیار دارد تلاش می‏کند درآمدهای میلیون دلاری را به سهامداران برساند و نیز خواستار تعویض هیات مدیره است.
پولسون از آلگوما انتقاد می‏کند که در آغاز سال ۲۰۰۵ به دنبال خرید استل کو بوده است. بررسی سرمایه‏ها نشان می‏دهد آلگوما مدتی از وقت و مقداری از هزینه‏اش را هنگامی که قیمت‏ها بسیار بالا بود، صرف به دست آوردن استل کو کرده است.
تورکوت عقیده دارد پیوند میان استل کو و آلگوما دیگر امکان‏پذیر نیست. او در این باره گفت: من کاملا با پولسون مخالفم که در آن زمان این کار درست نبود، چون دقیقا درست‏ترین کار ممکن بود. ما به درکی از آنچه می‏خواستیم رسیدیم که اگر زمانی در آینده بخواهیم چنین کاری کنیم خودمان چه وضعیتی خواهیم داشت. ما در این کار خبره شدیم.استل کو در ماه مارس پس از دریافت پیشنهادی متفاوت فرایند فروش خود را تغییر داد و جستجو برای سرمایه‏گذاری‏های جدید را آغاز کرد.
همزمان آلگوما خود را در وضعیت حراج قرار داد، این شرکت قیمت خود را در تابستان پایین آورد. در حالی که تورکوت گفته بود بعضی‏ها علاقمند به خرید شرکت هستند، اما هیچ‏کدام حاضر به پرداخت قیمت واقعی نیستند.
تورکوت دراین باره گفت: هنگامی که برنامه فروش جدید خود را آغاز کردیم در طول سه تا چهار هفته قیمت فولاد به شدت شروع به کاهش کرد. کنار گذاشتن یک میلیارد دلار کانادا یا بیشتر برای خرید در بازار رو به سقوط کاریست که بیشتر مردم برای آن آمادگی ندارند.
تورکوت ادامه داد: اکنون که تاثیر قیمت‏های آگوست از بین رفته »خواستاران ادغام شدن« اعتماد خود را بازیافته‏اند. تصور می‏کنم همان طورکه از این نوسان قیمت شدید موفق خارج می‏شویم اطمینان به صنعت فولاد بازمی‏گردد و مردم می‏گویند شاید باید دوباره نگاهی به این صنعت بیندازیم.
آلگوما موافقت کرده است در ماه مارس آینده مجمع عمومی برگزار و پیشنهاد پاولسون را بررسی کند. این تولیدکننده در پایان سپتامبر ۴۵۰ میلیون دلار کانادا پول نقد در اختیار داشت و این در حالی بود که ۲۳۸ میلیون دلار سود سهام خاص در ماه آگوست توزیع کرد.
تورکوت ادامه داد: ما حاشیه سود خالص بسیار زیادی تولید کردیم، مقادیر بسیار زیاد جریان پول نقد آزاد که از هماهنگی با گام‏های سریع صنعت فولاد به وجود آمده است. همان طور که در رفتارمان نشان داده‏ایم ما اعتقاد داریم در حال حاضر باید همچنان بر سرمایه‏گذاری کوچک متمرکز باشیم، کسب و کارمان را سرپا نگه داریم و آن را گسترش دهیم وگرنه تحمل هزینه‏های میلیارد دلاری را نخواهیم داشت.
مهمترین خبر صنعت فولاد کانادا در سال گذشته مربوط به شرکت دوفاس کو، همسایه پرسود استل کو بود که جواهری در صنعت فولاد آمریکای شمالی به شمار می‏آید.
دومین فولادساز بزرگ دنیا، آرسلور، در ماه می گذشته با غول آمریکایی، نوکور، همدست شدند تا به دوفاس کو نزدیک شوند.
این شرکت فعالیت شدیدی برای عملی شدن این کار را شروع کرد و آرسلور در ۲۳ نوامبر در یک آگهی پیشنهاد قیمت ناعادلانه ۵۶ دلاری به هر سهم را مطرح کرد. معلوم نیست چه بر سر پیشنهاد نوکور آمد.
چند روز بعد هیات‏مدیره دوفاس کو پیشنهاد قیمت ۶۱/۵ دلار کانادا بر هر سهم را به پیشنهاد منشی مالی خود از مجتمع تولیدی فولاد تیسن کروپ آلمان تایید کرد. سهامداران دوفاس کو تا دهم ژانویه جاری فرصت دارند تا این پیشنهاد مناقصه را بررسی کنند.
پیشنهاد قیمت دوفاس کو، سودی ناگهانی در دارایی استل کو پدید آورد که هرگاه از حمایت دادگاه خارج شود، توزیع خواهد شد.
اوایل دسامبر، استل کو مورد حمایت طلبکاران قرار گرفت زیرا برنامه تغییر ساختارش را تعدیل کرد تا طلبکاران نامطمئن فرصتی دوباره برای دریافت سهام‏هایی که در آینده توزیع می‏شود داشته باشند.
بعضی منابع مرتبط با استل کو می‏گویند تنها مسئله زمان اهمیت دارد. پیش از آن که این شرکت توسط فولادساز دیگری بلعیده شود، صنعت فولاد به ادغام ادامه خواهد داد.
لاکر در این باره گفت: پیش‏بینی می‏کنم یک فولادساز بین‏المللی استل کو را خریداری کند. پرات هم این احتمال را تایید می‏کند.
او ادامه داد: زمانی در آینده با توجه به تمایل به ادغامی که شاهد آن هستیم و این که استل کو توسعه می‏یابد و عملکرد بهتری نشان می‏دهد این اتفاق خواهد افتاد. اگر به آنها نزدیک نشویم، تعجب‏آور خواهد بود. فکر می‏کنم زمان درست، آن موقع است.
سوتیتر:
هنگامی که قیمت‏های فولاد پس از افزایش‏های بی‏سابقه اواخر سال ۲۰۰۴ رو به کاهش گذاشت، تحلیلگران مطمئن شدند قیمت پایه ثابت سال ۲۰۰۵ افزایش یافته است.
یکی از تحلیلگران فولاد گفت: پیش‏بینی قیمت‏ها برای سال ۲۰۰۶ غیرممکن است. محدودترین برآورد قیمت بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ دلار کانادا برای هر تن فولاد است.

نوشین دیانتی

منبع : مجله گسترش صنعت