۲۸ ژوئن سال ۱۹۱۹ ـ امضای قرارداد ورسای و پیش بینی ماکس وبر درباره مردمی که تحقیر شوند

ده دقیقه مانده به ساعت ۴ بعد ازظهر ۲۸ ژوئن سال ۱۹۱۹، نمایندگان آلمان زیر فشار شدید و ترس از خطر اشغال نظامی وطنشان؛ قرارداد «ورسای» را امضا کردند و «ماکس وبر» نخستین اندیشمندی بود که اعلام کرد: این قرارداد که باعث تحقیر مردم آلمان می شود، زاینده جنگ دیگری خواهد بود.تاریخ نشان داد که چنین شد. این تنها پیش بینی درست ماکس وبر جامعه شناس و صاحب فرضیه «رابطه سرمایه داری، دیوانسالاری و دمکراسی» نبود که در سال ۱۸۶۴ به دنیا آمد و تا ۱۹۲۰ عمر کرد.
« وبر » که بزرگترین جامعه شناس آلمانی شناخته شده است با این که بیش از سه سال از عمر نظام بلشویکی روسیه را ندید پیش بینی کرد که این حکومت سرانجام قربانی بوروکراسی بد خود می شود ؛ زیرا که بوروکراسی بی قاعده هر روز پیچیده تر و دست و پاگیر مردم، و مانع کارآیی تولیدکنندگان خواهد شد. «وبر» به رهبران هر انقلاب توصیه کرده است که مراقب بوروکراسی کشور باشند که اگر از کنترل خارج شود ممکن است به دگرگونی و شکست بیانجامد، زیرا بر عده ناراضیان می افزاید و یأس و نومیدی بزرگترین دشمن یک انقلاب است. به علاوه ، مردم مأیوس نسبت به دمکراسی و مشارکت در آن هم بی اعتنا می شوند و این وضعیت راه را برای روی کار امدن گروهی جاه طلب و آزمند هموار می گرداند. به پیش بینی «وبر» بوروکراسی بد و پیچیده به فساد می گراید و هرچه را که جامعه از پیشرفت به دست آورد بر باد می دهد و مانند مار بوآ (پی تون) با فشار خود کمر پیشرفت را می شکند.
« وبر » همچنین وعده های دروغ در جریان مبارزات انتخاباتی را که از آن زمان رواج بیشتر یافته قاتل «دمکراسی اصیل» دانسته است. در این زمینه ، او گفته است :اگر قدرت داشت برای کسانی که در جریان مبارزات اننخاباتی با دروغها و وعده های ارزان رأی دهندگان را می فریبند و مسیر دموکراسی اصیل را تغییر می دهند کیفرخواست می نوشت و آنها را به دادگاه می فرستاد و نیز توصیه می کرد که قوانین جامعتری در این زمینه وضع شود و ضمیمه قوانین کیفری گردد. «وبر» راه ترقی یک جامعه را در به کارگیری هرچه بیشتر افراد با تجربه ، دلسوز و وفادار می دانست.
«جان می نارد کینز» اقتصادان انگلیسی که جلسه کنفرانس ورسای را به حالت اعتراض نسبت به شرایط سختی که قراربود به آلمان تحمیل شود ترک کرده بود، در این روز در ۱۹۱۹ کتاب « نتایج اقتصادی » را منتشر ساخت که در آن از مجازات های اقتصادی یک ملت که دود آن به چشم همه ملل می رود و نتیجه ای جز تولید خشم و نفرت و ایستادگی و جنگ ندارد به انتقاد پرداخت.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز