یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

خصوصی ترین فضا در خانه


خصوصی ترین فضا در خانه
اتاق خواب، خصوصی ترین فضا در یك خانه است و باید با خصوصیات اخلاقی و سلیقه و نیازهای صاحب یا صاحبان آن متناسب و هماهنگ باشد.
اتاق خواب كودكان معمولاً علاوه بر مكان خواب شامل فضای مخصوص بازی نیز هست و اتاق خواب نوجوانان علاوه بر جای خواب مكانی است برای انجام تكالیف و مطالعه چنان كه اتاق خواب جوانان ممكن است اتاق كار آنان نیز باشد.
بنابراین اتاق خواب هر یك از اعضای خانواده باید به تناسب نیازهای آنان طراحی شود. در اتاق خواب كودكان باید از نبود اشیای خطرناك یا خطرساز مطمئن و اسباب و وسایل آن را ترجیحاً چوبی و بدون گوشه های تیز انتخاب كرد. همچنین پوشش زمین باید نرم و ضربه گیر باشد.
اتاق خواب نوجوانان نیز باید یك میز تحریر و نوركافی در روز و شب برای مطالعه داشته باشد و اتاق خواب جوانان باید به گونه ای طراحی شود كه علاوه بر فضای كافی برای وسایل آنها، امكان پذیرایی از دوستانی را كه احتمالاً به منزل می آورند، داشته باشد تا استقلال بیشتری برای آنان فراهم سازد.
از آنجا كه وسایل شخصی هر فرد در اتاق خواب او نگهداری می شود پیش از هرچیز باید به كمدها و كشوها در اتاق خواب توجه كرد. برای استفاده بیشتر از فضای داخل كمدهای دیواری بهتراست طبقه بندی شوند، می توان از فرو رفتگی هایی كه در میان ستونها در دیوار اتاق قرار دارند نیز برای ساخت طبقه بندی بهره گیریم و از آنها به عنوان كتابخانه یا فضایی برای نگهداری دیگر وسایل استفاده كنیم.
انتخاب تختخوابهایی كه در زیر دارای كشوهستند نیز به افزایش فضای مناسب برای نگهداری وسایل شخصی كمك می كند و یا انتخاب تختخوابهای دوطبقه در مواقعی كه دو كودك خردسال یا دو نوجوان از یك اتاق استفاده می كنند، می تواند فضای بیشتری را در اختیار فعالیتهای دیگر آنها قرار داد.
در انتخاب روتختی دقت داشته باشید. چرا كه یكی از بزرگترین سطوح اغلب اتاق خواب بویژه اتاق خوابهای كوچك سطح روی تخت خواهد بود.
به خاطر داشته باشید دكوراسیون اتاق خواب بزرگسالان را می توان برای مدتی نسبتاً طولانی به یك شكل حفظ كرد اما دكوراسیون اتاق كودك باید در مدت زمانهای نسبتاً كوتاهی و با بزرگ شدن و تغییر كردن كودك و نیازهایش تغییر یابد و در هر زمان مناسب با ویژگیهای سنی او باشد، مثلاً ویژگیهای اتاق یك كودك نو پای ۱‎/۵ ساله با نیازهای كودك ۳ ساله ای كه به مهد كودك می رود و یا فرزند ۷ ساله ای كه محصل دبستانی است و به همین ترتیب در سالهای بالاتر متفاوت و حائز اهمیت است.
منبع : روزنامه ایران


همچنین مشاهده کنید