بازگشت مردان «ب» جولان فوتبال ایران از اردن تا الجزایر

پس از قهرمانی تیم «ب» ایران در مسابقات اخیر فوتبال غرب آسیا در اردن ۷ تن از مهره های آن تیم به اردوی تیم ملی «الف» ارجاع شدند و از آن جمع اینك شماری مشغول حضور در رقابت های جام ملت های آسیا در شرق قاره هستند.
اما در حالی كه به نظر می رسید كار آن تیم تا اطلاع ثانوی پایان یافته و مردان «ب» از دستور كار خارج شده باشند، برپایی دومین دوره بازی های آسیا - آفریقا در الجزایر در روزهای ۸ تا ۱۴ مرداد به بهانه و دلیل تازه ای بدل شده است. ظاهرا مقرر گشته است كه تركیبی از تیم های ملی «ب» و «امید» ایران به نمایندگی از فوتبال كشورمان در رقابت های فوق حضور به هم برساند و بخت آزمایی كنند كه اگر چنین شود، توانایی بالقوه فوتبال ایران محكی تازه و جالب تر خواهد خورد.
با این حال، به سبب مشغولیت تیم ملی اصلی (الف) ایران در جام ملت های آسیا در زمان فوق، در عمل چاره ای به جز تصمیم و اقدام فوق وجود نداشته و مسوولان امر می بایست هم به تیمی رای می دادند كه در آن زمان مسوولیت و اشتغالی نداشته و سرش شلوغ و گرم نباشد. بنابراین توفیقی اجباری نصیب بازیكنان ظاهرا درجه دوم فوتبال ایران شده است تا در یك میدان بین المللی دیگر توان خود را بسنجند و ببینند كه چه دارند و كمبودهایشان چیست و چه تدابیر و اقداماتی به كارشان می آید.
● هماهنگی سریع
در عین حال گسیل همان نفرات فاتح مسابقات غرب آسیا به مسابقات الجزایر - تقریبا غیرممكن و البته از دستور كار خارج است.
از یك سو تعدادی از كسانی كه در اردن حاضر بودند و خوب هم كار كردند، اینك در جام ملت های آسیا شركت دارند و رودباریان دروازه بان ثابت تیم ملی به شمار می آید و همچنین مهدی رجب زاده و سیدجلال حسینی نمونه های خوب در این زمینه هستند. بنابراین برای مسوولان تیم چاره ای نمانده جز این كه در عین حفظ نام و اوصاف تیم «ب»، نفرات و اعضایی از تیم ملی امید را نیز منظور نظر قرار دهند و با آنها ادغام كنند. این كه چطور می توان به یك هماهنگی سریع و مناسب بین نفرات دو تیم دست یافت، مساله ای است كه مورد تردید قرار دارد، اما اگر تیم «ب» بسیار سریع در اردن جا افتاد و نتیجه گرفت، لابد می توان به فرآیندی مشابه در تیم اعزامی به الجزایر هم امید بست.
● فراموش نكنیم
از طرف دیگر به خاطر نتیجه مساعد حاصله در امان مربیگری تیم جدید نیز به پرویز مظلومی سپرده شده و چون تغییر احتمالی او به استقلال اهواز هم سرنگرفته، بدیهی است كه مظلومی امكان و شروط كافی را برای احراز وظیفه مذكور داشته باشد.
اما فراموش نكنیم كه عنصر زمان در اختیار مظلومی نخواهد بود: زیرا مربی سابق صنعت نفت آبادان پس از محرز شدن ابقای فیروز كریمی در استقلال اهواز بار سفر بسته و به شرق آسیا رفته است تا بازی رقبای ایران در جام ملت ها را زیرنظر بگیرد و یادداشت برداری و نتیجه آنالیز خود را به سایر اعضای كادر فنی تیم ملی ارایه كند.
اگر ایران تا آخرین روزهای جام ملت های آسیا در صحنه بماند و زودتر از یك چهارم و نیمه نهایی حذف نشود، آن گاه مظلومی مجبور است تا آن زمان در كنار تیم بماند و به تبع آن از تیمی كه در تهران تدارك حضور در آوردگاه الجزایر را می بیند، تا آخرین روزها و ساعات دور خواهد ماند. حتی نگاهی ولو گذرا به تاریخ پایان جام ملت ها (۷ مرداد) و روز شروع بازی های دو قاره (۸ مرداد) همین نكته را به وضوح و به صراحت به ما می گوید.
● اصل حمایت
شاید تجربه حضور در پیكارهای امسال غرب آسیا و این نكته كه مظلومی و دستیارانش به رغم كمبود وقت توانستند تیم را قهرمان كنند، به معنای امكان تكرار آن تجربه در الجزایر به رغم حضور مظلومی در نقطه ای دیگر از جهان است.
هرچه هست این احتمالات و مشكلات نیز از سزاواری های نفرات به اصطلاح درجه دوم و سوم فوتبال ایران نمی كاهد و جا دارد كه باز از آنها حمایت صورت گیرد و حتی اگر قهرمانی در الجزایر شامل ما نشود و تجربه اردن تكرار نگردد، آن مسابقات احتمالا دلایل بیشتری در خصوص شایستگی فوتبال ما به دست خواهد داد و می تواند محلی برای جوانان تازه ( ولو نسبی) فوتبال ایران در یك میدان بین المللی دیگر تلقی شود.

وصال روحانی

منبع : روزنامه جوان