یارانه

کمک مستقیم یا غیر مستقیم دولت به افراد یا صنایع خصوصی، به منظور افزایش رونق و رفاه اقتصادی آنها را یارانه می گویند. یارانه مستقیم ممکن است به صورت سهیم شدن دولت در احداث یک واحد صنعتی، کمک دولت به صادرات، یا خرید بخشی از تولیدات با نرخ های تضمین شده توسط دولت انجام می گیرد. یارانه غیر مستقیم ممکن است به صورت حمایت از بازار داخلی به وسیله سهمیه ها، تعرفه های گمرکی یا دیگر وسایل محدود کننده واردات انجام پذیرد که در نتیجه موجب کاهش رقابت خارجی و افزایش قیمت های محصولات و تولیدات داخلی می شود.
هر دولت برای دادن یارانه به بخش هایی از اقتصاد سیاست هایی اتخاذ می کند، سیاست هایی که از لحاظ مستقیم و غیر مستقیم بودن، اندازه واهداف باهم تفاوت دارند.
غالباً در نتیجه اعمال نفوذهای سیاسی،‌ صنایع خاصی از یارانه برخوردار می شوند. گسترده ترین یارانه ها عبارتند از یارانه هایی که هدفشان تثبیت یک صنعت مهم داخلی و همچنین یارانه هایی است که برای تشویق صادرات به منظور تصحیح کسری موازنه پرداخت ها درنظر گرفته می شود. یارانه های مربوط به صادرات غالباً از طرف دولت های دیگر به عنوان یک وسیله تهاجمی سیاست بازرگانی تلقی می شود، بخصوص وقتی که این یارانه ها به دمپینگ –فروش تولیدات در بازارهای خارج به قیمتی ارزانتر از بازار داخلی- اجازه عمل دهد. یارانه هایی که به یک صنعت تعلق می گیرد، ممکن است بر صنایع دیگری که با تولیدات استفاده کننده از یارانه در رقابت مستقیم یا غیر مستقیم هستند، اثر زیان بخشی بر جای بگذارد.

منبع : شبکه جهانی جام‌جم