جمعه, ۲۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 17 May, 2024
مجله ویستا

فرار از خانه - Taking Off


سال تولید : ۱۹۷۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : آلفرد و. کراون
کارگردان : میلوش فورمن
فیلمنامه‌نویس : جان گوار، ژان کلود کاری‌یر، جان کلاین و فورمن
فیلمبردار : میروسلاف اوندریتسک
آهنگساز(موسیقی متن) : -
هنرپیشگان : لین کارلین، باک هنری، لینی هیکاک، جرجیا انگل، تونی هاروی، آدرا لیندلی، پل بندیکت، کورینا کریستوبال، دیوید گیتلر و وینسنت اسکیاولی.
نوع فیلم : رنگی، ۹۳ دقیقه.


وقتی «جینی» (هیکاک)، دختر نوجوان خانواده «تاین» به خانه‌شان در حومه نیویورک بازنمی‌گردد، «لین تاین» (کارلین) مادرش که عصبی شده، همسر معترضش، «لاری» (هنری) را هم‌راه دوستش، «تونی» (هاروی) برای یافتن دخترشان روانه می‌کند و خود در خانه، به حرف‌های محرمانه «مارگو» (انگل)، همسر «تونی» گوش می‌دهد. «لاری» و «تونی» خیلی زود وارد یک نوشگاه می‌شوند و وقتی «جینیِ» نشئه به خانه بازمی‌گردد، «لاریِ» مست به او حمله می‌کند و او نیز دوباره از خانه فرار می‌کند. صبح روز بعد «لاری» در حین جست و جو برای یافتن «جینی» با «آن لاکستن» (لیندلی) آشنا می‌شود که او نیز به‌دنبال دختر گم شده‌اش است. «آن»، «لاری» را برای حضور در «انجمن والدین بچه‌های فراری» ترغیب می‌کند. در این بین خبر می‌رسد که «جینی» را حین سرقت از یک فروشگاه دستگیر کرده‌اند ولی در پاسگاه پلیس، معلوم می‌شود که «کورینا» (کریستوبال)، دوست «جینی» را گرفته‌اند. سپس «لاری» و «لین» وارد انجمن والدین بچه‌های فراری می‌شوند که در آنجا تحت نظر پزشک، می‌آموزند برای درک بیشتر فرزندان‌شان ماری جوآنا بکشند. «تاین‌ها» که نشئه شده‌اند با «لاکستن‌ها» یک دست پوکر بازی می‌کنند که ورود ناگهانی «جینی» در حالی که «لاری» برهنه روی میز ایستاده و آواز می‌خواند، قطع می‌شود. «جینی» می‌گوید که در تمام این مدت با دوستش، «جیمی» (گیتلر) بوده و «لاری» او را برای شام دعوت می‌کند. «جیمی» که یک ریشوی هیپی است، به موقع می‌رسد و وقتی «لاری» و «لین» می‌فهمند که او به‌عنوان موزیسین راک آینده‌ای دارد، سعی می‌کنند به بهترین نحو با او برخورد کنند.
* نخستین فیلم فورمن پس از مهاجرت از چکسلواکی به آمریکا، درباره شکاف عمیق فرهنگی میان والدین و فرزندان‌شان است. فورمن آگاهانه از هم‌ذات‌پنداری با فرزندان، برخلاف فیلم‌های این چنینی دهه 1950 اجتناب می‌کند، و برعکس با تمرکز بر پدر و مادر و تجربیات جدید آنان، به لحنی کمیک اما گزنده دست می‌یابد.