ارتش گذشته و آینده

۲۹ فروردین هر سال به نام ارتش و نیروی زمینی نام گذاری گردیده است . کارکنان ارتش در طول واپسین ماههای پیروزی انقلاب اسلامی با نپذیرفتن روز میلیتاریسم و استبداد مطلقه و عدم تبعیت از فرامین حاکمان وقت نظام مهمترین دین را در راستای پیروزی انقلاب به ملت ایران ادا نمودند و اثبات نمودند که سربازی مردم را به سربازی نظام دیکتاتور پیشه ترجیح می دهند.
با شکست نظام خودکامه عوامل بحران زای داخلی و خارجی که اقتدار ارتش را در تضاد با منافع خود می دیدند در طی چند ماه پس از انقلاب پروژه انحلال ارتش را مطرح نمودند تا کانون قوت و قدرت نظام نوپای مردمی را ضمن استحاله منجر به انحلال نمایند که در نهایت با تدبیر بخردانه امام خمینی (ره ) ضمن تایید ارتش و نام گذاری این روز به نام ارتش و نیروی زمینی بار دیگر مهر تایید و افتخار بر سینه کارکنان زحمت کش ارتش نهاده شد.
نگرش منصفانه و غیرمغرضانه موید این مطلب است که ارتش به همراه سپاه و بسیج در سرکوب آشوب های داخلی و ایام با طراوت و قدسی سال های دفاع مقدس بار دیگر وفاداری تام خود را به نظام امام و مردم به اثبات رسانده است .
در این خصوص ذکر چند نکته ضروری می باشد :
۱) متاسفانه در مصاحبه با رسانه های دیداری و شنیداری که در سالروز ۲۹ فروردین هر سال انجام می گردد به کرات توسط افراد خودی و غیر خودی تعمدا یا سهوا آگاهانه یا ناآگاهانه مسائل به نحوی طرح ساخته و پرداخته می شود که گویا ارتش هر سال با بحران هویت و بحران وجود مواجه است و این در حالی است که ارتش حتی در سال ۱۳۵۸ نیز با وجود بحران هویت و بحران وجود توانست با پالایش نیروی ها انسانی خود را ترمیم نماید.
بنابراین تکرار این گونه شائبه ها محتمل به فرافکنی است .
۲) بحران وجود و هویت از آن کسانی است که فاقد پشتوانه مردمی اند و در میان توده ملت فاقد کرامت و محبوبیت می باشند و این در حالی است که آحاد کارکنان ارتش در سال ۵۷ با اقدام شجاعانه خود در پیوستن به صفوف مردم وجود و هویت خود را تثبیت نمودند و برای اولین بار در سطح ارتش های منطقه به ساختار شکنی میلیتاریسم پرداختند و چنین اقدامی بود که مسبب تسطیح و زمینه سازی حکومت مردم سالاری دینی گردید و قطعا چنین ارتشی واجد پشتوانه مردمی است و آمارها نیز موید چنین تحلیل آبژکتیوی می باشد.
۳) ۲۹ فروردین سالروز تسجیل ارتش در نظام اسلامی است و روزی است که ارتش به فرمان امام ضمن نهادینه شدن مسجل شد و از این امر به انحا غیرنباید تبادر به استفاده سو دیالکتیکی شود.
۴) موافقان انحلال و استحاله ارتش غیر از قدرتهای بیگانه بازیگران و صحنه گردانان داخلی بودند که انحلال ارتش را عامل استیلا و هژمونی احزاب خود بر انقلاب و روند تکاملی آن می دانستند که در سال های بعد از انقلاب این مقوله با شفاف گرایی ارتش خود را نمایان ساخت .
۵) از منظر برخی تئوریسین های سیاسی و نظامی عدم مداخله ارتش در سیاست نشانه انفعال آن است این در حالیست که عدم مداخله ارتش در سیاست عینا در تعامل با قانون اساسی و نشانگر و نمود استقلال ذاتی و منحصر به فرد ارتش است با امعان به این مهم که عمل به این اصل از قانون اساسی سرآغاز محبوبیت هر چه بیشتر ارتش در بین عامه مردم می باشد.
۶) در سال های دفاع مقدس محرومیت ها و مظلومیت های بی شماری بر کارکنان ارتش رفت گر چه در چند فیلم که سالهای اخیر ساخته شد نقب بسیار کوچکی به آن گشوده شد اما جهت رفع این محرومیتها و مظلومیت ها راهبردهای بسیاری باید اتخاذ شود که امور معیشت جهت تامین قوت لایموت و امور فرهنگ جهت رفع نیازهای فرهنگی رسانه ای و تبلیغاتی از پارادایم های اصلی آن می باشد.
۷) در سال نوآوری و شکوفایی به جاست مسئولان و فرماندهان محترم ارتش با فاصله گیری از فرماندهی جزم اندیشانه و سنتی گامی به سوی فرماندهی در عصر فراپست مدرن و مدیریت اسلامی بردارند تا زمینه رفورم پویایی رزمی و تهییج روحیه هر چه بیشتر در مقابل تهدیدات مهیا گردد.

نعمت اله مصباح کیا

منبع : روزنامه جمهوری اسلامی