نهنگهای «رایت»

نهنگهای «رایت» برای شكارچیان قرن نوزدهم ایده آل بودند
زیرا نزدیك شدن به آنها آسان بود، مجاور ساحل زندگی می كردند، پس از مرگ روی آب شناور می شدند ومقادیر متنابعی روغن، گوشت واستخوان ارزشمند دراختیارشان می گذاشتند.
نهنگهای «رایت» بردوگونه جنوبی وشمالی اند ولی تفاوتهای اندكی درناحیه سرشان وجود دارد و گفته می شود گونه های جنوبی خالهای بیشتری روی لب پایینی وخالهای كمتری روی سرشان دارند.
نهنگهای «رایت» كند حركت می كنند وماهیان سطح آب را می خورند. آنها حركات آكروباتیك فوق العاده ای انجام می دهند وباله هایشان را روی سطح آب تكان می دهند. نهنگهای رایت جنوبی همچنین می توانند دمشان را تا ۲متر درهوا بلند كنند وبه عبارتی روی سربایستند. آنها گاهی دمشان را در زاویه قائمه نسبت به باد نگه می دارند تا همچون بادبان عمل كند. به نظر می رسد كه این همچنین نوعی بازی برای آنها محسوب می شود و اغلب آن را تكرار می كنند.
آنها استخوانهای باریكی به طول ۲متر دارند و رنگشان از قهوه ای تیره تا خاكستری تیره یا مشكی متغیر است، هرچند كه شاید درآب مایل به زرد به نظر برسند. بندرت سرعتشان به ۹كیلومتر درساعت می رسد و یك ماه طول می كشد تا مسافت ۵هزاركیلومتری آبهای قطب شمال را بپیمایند.
نهنگهای رایت برای جفت یابی و زایمان به آبهای گرمتر مهاجرت می كنند. آنها درآبهای گرم مطمئن همچنین شنا را به فرزندانشان می آموزند . بچه نهنگها تقریباً هیچ چربی برای مصون ماندن از گزند سرما ندارند و با مصرف شیر دارای ۴۰درصد چربی فربه می شوند. این عمل نتایج حیرت انگیزی دارد و وزن بچه نهنگها ظرف یك هفته دوبرابر می شود. اما دراین آبهای گرم هیچ غذایی برای مادران وجود ندارد وآنها باید در زمان پرورش فرزندانشان از ذخایر چربی استفاده كنند. اكثر زایمانها ابتدای زمستان اتفاق می افتد. بچه نهنگها كنار مادرشان شنا می كنند وحدود یك سال شیرش را می مكند. آنها دراقیانوسها مهارتهای بقا را می آموزند.
تا دهه ۱۸۶۰ تعداد نهنگهای رایت به قدری كاهش یافته بود كه شكارچیان نمی توانستند برای امرارمعاش شكارشان كنند. از جمعیت صدهزارنهنگ رایت، فقط حدود ۳۰هزارنهنگ درآبهای استرالیا و زلاندنو شكار شدند. امروز حدود ۲هزارنهنگ رایت درجهان باقی مانده كه حدود ۵۰۰تای آنها برای تكثیر نسل به آبهای جنوب استرالیا سفر می كنند.