راهی برای خشکاندن ریشه‌ها

نتیجه‌ای که برای پرسپولیس مقابل مس در تهران رقم خورد را می‌توانیم یک بار از زحمت تیم رقیب و تلاشی که کرمانی‌ها برای رسیدن به این پیروزی انجام دادند کم کنیم و فقط به شکست بنگریم.
پرسپولیس را می‌توان با تیمی مقایسه کرد که یک سال پیش در چنین روزهایی به جرم بازی زشت و نداشتن قدرت جاذبه‌ای در تماشاگر پسند بودن، محکوم می‌شد. تیمی که قطبی نساخته بود، بلکه روی آن فقط تفکرش را حاکم کرد.
همان تیم با همان ایرادی که در تمام نیم فصل اول و حتی بخش‌هایی از نیم‌فصل دوم بر آن وارد می‌شد، با اقتداری فراموش نشدنی و حتی با کسر ۶ امتیاز به قهرمانی رسید. امروز جالب است که پرسپولیس پس از رفع آن نقیصه قبلی و گرایشی مفرط به سوی بازی زیبا، به ناکام لیگ مبدل می‌شود. ۵ مسابقه، ۲ پیروزی، ۲ تساوی و یک شکست دقیقا بوی ناکامی می‌دهد.
افشین قطبی از کنار تمام مسائل مربوط به داوری می‌گذرد تا این بار خود را محکوم کند و کاریزمای گذشته‌اش را بازیابد. قطبی شاید احترام اجتماعی‌اش را دوباره با این شکل از گفتار طلب می‌کند و شاید هم ناخودآگاه می‌خواهد از بابت سفرهای مکررش به امارات و دیدارهای غیرضروری در نوبت‌های تمرینی پرسپولیس، زودتر از آن که زیر بار انتقاد قرار گیرد با این عذرخواهی مودبانه بگریزد؛ اما پس از تمامی آنچه به عنوان رفتار متین سرمربی پرسپولیس دیدیم، می‌توانیم به تهدید رئیس کمیته داوران فدراسیون فوتبال اشاره کنیم؛ جایی که مسعود عنایت در مقابل اعتراض قطبی گفته بود: «ریشه داوران معترض را می‌خشکانیم...» و همان زمان این پرسش مطرح بود که آیا چنین تهدید و ارعابی در حوزه اختیارات این مقام مسوول می‌گنجد؟
بی‌تردید مسعود مرادی، بحث برانگیزترین قضاوت هفته را انجام داد، اما پرسش این است که اشتباهات سهوی داوران لیگ چرا باید به صورت پیاپی برای چنین تیمی اتفاق بیفتد؟ اگر سهو است که باید به شکل اتفاقی میان تیم‌ها به تناوب پخش شود. تهدید مسعود عنایت درست مصادف شده است با ۳ بازی نتیجه نگرفتن پرسپولیس و قضاوت‌های بحث برانگیز در بازی‌های این تیم برابر ملوان، ذوب‌آهن و مس کرمان.
آیا می‌دانید همین قضاوت‌ها که در نهایت منجر به شکست‌های پرسپولیس می‌شود چه آینده‌ای را برای این مرد رقم خواهد زد؟ افشین قطبی تمرکز و توان فکری خود را از دست می‌دهد، هیات مدیره به دنبال یافتن ریشه مشکلات می‌افتد و شاید همین علت‌یابی، بمبی را منفجر کند که ترکشش به افشین قطبی هم بخورد. در نهایت اتفاقی که برای یک مربی می‌افتد، شاید چیزی است مانند اخراج یا استعفا!‌
آیا این راهی برای خشکاندن ریشه مربیان معترض نیست؟ حالا باید دید سوت‌های سهوی کجا و چه زمان به صدا در می‌آیند.

پیام یونسی پور

منبع : روزنامه جام‌جم