پیش از آن که ...

▪ پیش از آن‌که از غذائی که خوردید ایراد بگیرید، به آن کسی بیندیشید که چیزی برای خوردن ندارد.
▪ پیش از آن‌که از همسرتان گله کنید، به آن کسی بیندیشید که گریان‌کنان در پیشگاه خداوند زانو زده و مونسی از او می‌طلبد.
▪ پیش از آن‌که از فرزندان انتقاد کنید، به آن‌ کسی بیندیشید که در آرزوی بچه‌دار شدن می‌سوزد و راه به جائی نمی‌برد.
▪ پیش از آن‌که از کثیفی خانه و از این که کسی در کار نظافت و رفت و روب کمک حال شما نیست شکایت کنید، به آن کسی بیندیشید که سرپناهی جز خیابان ندارد.
▪ پیش از آن‌که از زیادی مسافتی که رانندگی کرده‌اید شکایت کنید، به آن کسی بیندیشید که همان مسیر را با پای پیاده طی می‌کند.
▪ و آن هنگام که خسته‌‌اید و ناراضی از شغلی که دارید، به آن کسی بیندیشید که بیکار یا معلول است و در آرزوی داشتن شغلی مثل شغل شما است.
▪ اما پیش از آن‌که انگشت اتهام را به سوی کسی نشانه بروید، به خاطر بیاورید که همه ما گناه کاریم و در نهایت همه ما باید جوابگوی یگانه خالق قادر باشیم.
▪ و آن هنگام که به واسطه داشتن افکار مزاحم و آزاردهنده سخت اندوهگین هستید، لبخندی زده و خدا را شکر کنید که هنوز زنده هستید و در تکاپور و تلاش
▪ زندگی عطیه خداوند است پس تو ای انسان آگاه:
زندگی کن ...
از آن لذت ببر ...
شکرانه‌اش را به‌جا آور ...
و اهداف زندگی‌ات را به تمامی جامه عمل بپوشان.

منبع : مجله موفقیت