جهان نگری حمل ونقل

جهان نگری /فرا ملی گرائی : نوعی بینش و نگاه گسترده / جهانی / فراملی می باشد که این بینش ممکن است در ذهن همه افراد چه در گذشته و حال وجود داشته باشد ولی ۱) این بینش با استفاده از وسایل و تکنولوژیهای پیشرفته و افزایش اگاهی و اطلاعات موجب بوجود آمدن مرحله و فرایند جهانی شدن در دنیا می شود ۲) ممکن است برای ایندگان مرحله جهانی شدن موجب بوجود امدن بینش جهانی یا جهان گرائی شود .
جهان گرائی وجهانی شدن حمل ونقل : در ابتدا انسان کالاهای خود را خود حمل می کرد ولی با آگاهی از اینکه می تواند حیوانات را رام کند توانست با کمک گاو ، شتر ، اسب ، الاغ و... به حمل کالا و مواد خود یا سوار شدن بر انها و... بپردازد . اما در این مراحل افراد دید بومی داشتند ودید بومی انها به خاطر نداشتن ارتباط با دیگر مناطق و غلبه نکردن بر شرایط خاص فیزیکی خود بود یعنی اروپائیان فقط از اسب استفاده می کردند ،یا عرب ها در مناطق کویری و خشک با شتر و الاغ و.. و مناطق آسیایی جنوبی با فیل و گاو و.. حمل ونقل می کردند .
ولی با اختراع چرخ وتوسعه ان دید جهانی در افراد بوجود امد یعنی با ساخت مثلا گاری ، درشکه و... و انتقال ان ازیک منطقه به منطقه دیگر ( اگرچه با یک روند کند بود ولی ) باعث فرا محلی کردن دیدگاه ها شد یعنی باعث شد که افراد بدانند که استفاده از یک چیز مختص ان گروه یا قوم نمی باشد .یعنی به نظر من افراد بومی بر اساس توسعه حمل ونقل وارتباطات در ابتدا ، دید وبینش فرا محلی پیدا کردند .
بعد از این موقعیت است که افراد و دانشمندان دید جمعی پیدا کردند و سعی در برقرار کردن ارتباط با دانشمندان و متخصصان دیگر کردند که این امر موجب شد تا وسایل پیشرفته دیگر مثل ماشین ویا کشتی و...ساخته شود .استفاده از ماشین برای مردم مختلف جهان گروه ماشین سوار و.. را بوجود اورد که این گروه علاوه بر دید جمعی خود دید فرامحلی وفراملی تر دارند که مثلا ماشین ساخته دیگران را استفاده کنند .بعد از سلخت ماشین و با انقلاب صنعتی کم کم همه وسایل حمل ونقل چه قدیمی چه جدید رشد کردند کشتی ، هواپیما ، قطار، مترو ، انواع اتومبیل های پیشرفته و فنی و....که این انقلاب بر اثر جهانی تر شدن دیدگاه مردمان قبلی و توسعه اطلاعات و ارتباطات محلی و جهانی آنها بوجود آمد . ودر ادامه ی این انقلاب ذهنی ، فرهنگی ، صنعتی اینترنت بوجود آمد که توانست به حمل ونقل گذشته که هزینه زیاد و سرعت کم داشت کمک کند تا جهان به حمل ونقلی با هزینه و وقت کم و سرعت بسیار بالا برسد و یک حمل ونقل جهانی شده بوجود آید .
اما در همه این مسائل حمل ونقلی ، صنایع گوناگون و حرفه ها بوجود آمد که نقش های اجتماعی وصنعتی متفاوتی رادر افراد در همه سطوح پدید آورد . که زیر بنای این امر همان دید جهانی داشتن است که تنها برای قوم وملت خود کار نکنند بلکه برای تمام جهانیان فعالیت کنند .و براساس این ، ذهنیت افراد گسترده شد یعنی به سوی مسائل متفاوتی رفتند واز علوم وفنون باخبر شدند و در عین حال بسوی جمع گرا بودن رفتند وبا حفظ فردیت خود ذهنیت جمعی داشتند و ذهنیت منعطف پیدا کردند که این ذهنیت منعطف منجر به قبول یا رد نظرات افراد و گروه ها در نقاط مختلف دنیا می شود .
در مورد توسعه اگاهی فرا ملی باید گفت افراد تحت تاثیر ارتباطات و حمل ونقل به نوعی اگاهی جدید در تمام زمینه ها می رسند یعنی سعی در توسعه اگاهی های سیاسی ، تاریخی ، زبانی ، جغرافیائی ، فنی ، اجتماعی ، هنری و... در مورد دیگران داشتند . یعنی فرقی بین کوچک وبزرگ و.. نیست ، تفاوت اطلاعاتی و دیدگاهی بین افراد است .
در اینجاست که جامعه چند محوری و چندفرهنگی بوجود می اید. به نظر من این مقوله تمام مقوله های دیگر رادر خود جمع کرده است یعنی برای توجه به جهان باید دید فرامحلی ، نگاه جمعی ، اگاهی زیاد و دیدگاه نقش منعطف داشت . و می توان با مقایسه اینکه در گذشته افراد فقط فرهنگ خود را فرهنگ برتر می دانستند ، ولی امروزه با اگاهی از فرهنگ های دیگر یا فرهنگ های برتر ، گفت که افراد در همه سطوح و سنین دیدگاه جهانی پیدا کرده اند . مثلا در حمل ونقل ورانندگی ، در گذشته افراد رانندگی رافقط مخصوص مردان می دانستند و دید جامع تری نداشتند ولی امروزه علاوه بر اینکه همه قشر و گروهی رادر جامعه چه زن ، چه پسر ، چه دختر و... را در نظر دارند فرهنگ های مختلف را نیز مد نظر دارند .یا میتوان با در نظر گرفتن توریست و جهان گرد گفت، توجه و احترام به فرهنگ های مختلف ،در نتیجه جهان نگری مردمان کشور های مختلف ، به توسعه فرهنگی و فنی حمل ونقل دانست .
در واقع می توان حمل ونقل را چنین در نظر گرفت که به انتقال داده ، کالا ، انسان و... از یک نقطه به نقطه دیگر دانست که امروزه مقوله بسیار بزرگی شده و همه بخش های جامعه را به هم وصل می کند بنابراین برای اینکه بتوان به نوعی دید جهانی و بعد از ان به مرحله جهانی شدن رسید باید برنامه ریزی صحیح با توجه به قوانین واستانداردهای جهانی ، توسعه خدمات اموزشی وتکنیک های مدیریتی وصنعتی و... را در نظر داشت .یعنی می توان گفت که حمل ونقل تنها یک مقوله صنعتی وعلمی نیست بلکه مقوله فرهنگی ، اجتماعی ، تاریخی ، و...و مخصوصا زیستی می باشد و مخصوص کشور یا قاره ای خاص یا نسل خاصی نمی باشد .

مرضیه سالکی

منبع : خبرگزاری ایسنا