ابوالحسن فروغی اصفهانی

جنسیت: مرد
نام پدر: محمد حسین ذکاءالملک اصفهانی
تولد و وفات: (۱۲۶۳ -۱۳۳۸) شمسی
محل تولد: ایران - تهران - تهران
شهرت علمی و فرهنگی: نویسنده ، استاد دانشگاه ، شاعر ، مترجم و روزنامه‌نگار
پدر او از رجال دانشمند دورۀ ناصری بود. وی علوم مقدماتی را نزد پدر آموخت و تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در مدرسۀ دارالفنون و آلیاس به پایان برد و زبان فرانسه را به خوبی آموخت ، آنگاه به فرانسه عزیمت نمود. بعد از بازگشت به ایران معلم دارالفنون و مدرسۀ علوم سیاسی شد و علاوه بر مترجمی ، تدریس جغرافیا و تاریخ و علوم طبیعی را نیز عهده‌دار شد. وی در تربیت دانش‌آموزان سلیقۀ خاصی داشت و بدین منظور یک مدرسه عالی به‌نام "دارالمعلمین" در ۱۲۹۸ ش تأسیس کرد که خود ، ریاست آن را به عهده داشت. وی همچنین نظارت و سرپرستی مجلۀ "اصول تعلیمات" را ، که از طرف وزارت معارف منتشر می‌شد ، به عهده داشت. فروغی پس از نشر شش شماره از آن مجله نام آن را به "اصول تعلیم" تغئیر داد. چندی بعد ماهنامۀ "فروغ بیت" را دایر کرد. وی جمعاً چهار سفر به اروپا داشت که سفر آخر او به‌عنوان وزیر مختار ایران در سوئس بود. ابوالحسن فروغی عبضو فرهنگستان زبان فارسی و استاد دانشگاه تهران بود. در ادبیات و انشاءِ زبان فرانسه بسیار پر مایه و زبر دست و در ادبیات فارسی و عربی هم صاحب مطالعات زیاد بود. نثر را خوب می‌نوشت و شعر نیز می‌گفت. سرانجام در تهران درگذشت. آثار وی: مجموعۀ "اشعار"؛ "اوراق مشوش" یا "مقالات مختلفه"؛ رسالۀ "تجدد و ملیت"؛ منظومۀ "شیدوش و ناهید"؛ "تاریخ شعراء" ، با همکاری محمدعلی فروغی؛ "سرمایه سعادت" یا "علم و آزادی".

منبع : مطالب ارسالی