ابومحمد جعفر بن احمد بن محمد بن علی ، / عل بن احمد ، قمٌی ایلاقی ابن رازی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... )س چهارم قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه و محدث امامی
ساکن ری بود و پدرش محدثی ثقه بود و از مشایخ ابن رازی محسوب
می‌شد. از دیگر استادان وی محمد حمیری ، سهل دیباجی ، محمد‌بن همام اسکافی ، محمد‌بن مظفر مصری می‌باشند. وی از مشایخ روایت شیخ صدوق است. و به نوبهٔ خود ، تفسیر امام حسن عسکری را از صدوق روایت کرده است. به گفتهٔ صاحب "روضات" ، از کتب ابن رازی استفاده می‌شود که نامبرده از صاحب بن عباد روایت می‌کرده و ممکن است پاره‌ای از مقامات علمی از او بهره‌مند شده باشد. ابن داوود او را دانشمندی ثقه می‌داند و شیخ طوسی او را در ردیف کسانی آورده است که مستقیماً از معصوم روایت نکرده‌اند. در "رجال‌الطوسی" و "رجال ابن داوود" تحت نام جعفر‌بن علی‌بن احمد آورده‌ شده است. محدث نوری معتقد است که شرح حال‌نویسان در مورد ابومحمد جعفر بن احمد قمی اهمال کرده‌اند و در "نَفِس‌الرحمان" از علماء رجال گذشته و حال تعجب می‌کند که چگونه به شرح حال او نپرداخته و از این مهم غفلت کرده‌اند. او را تصانیف بسیاری است. سیدبن طاووس در "الدروع‌الواقیه" و شیخ ورام در "تنبیه‌الخواطر" و ابن فهد در "التحصین" و "عدهٔ‌الداعی" از کتب او نقل کرده‌اند. و کراجکی در کتاب "الفهرس" ذکر کرده که وی در قم و ری ۲۲۰ کتاب تصنیف کرده است. از جمله آثار وی: "ادب‌الامام و المأموم"؛ "المانعات من‌ دخول جنهٔ"؛ یا "الاعمال المانعهٔ من دخول الجنهٔ"؛ "جامع الاحادیث ‌النبویهٔ"؛ مشتمل بر هزار حدیث نبوی به ترتیب حروف هجا؛ "المنبی عن زهد ‌النبی (ص)؛ "الغایات"؛ "المسلسلات" یا "مسلسلات الاخبار" ، شامل کلیهٔ وقایعی است که در تمام طبقات اسنادش تا معصوم ، لفظ خاص تکرار شده؛ "العروس"؛ در فضل و آداب روز جمعه؛ "نوادر الاثر فی علی‌(ع) خیر‌البشر" ، که در آن حدیث نبوی "علی‌خیرُ‌البَشَر" را از؛ بیش از ۷۰ طریق آورده است.

منبع : مطالب ارسالی