سیدجلال‌الدین موسوی آشتیانی

▪ سیدجلال‌الدین موسوی آشتیانی (۱۳۰۴-۱۳۸۴)
سیدجلال‌الدین موسوی آشتیانی در سال ۱۳۰۴ در آشتیان دیده به جهان گشود
استاد سیدجلال‌الدین موسوی آشتیانی پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در پایان ششم ابتدایی به قم عازم شد و در این شهر با تشویق آیت‌الله شیخ ابوالقاسم دانش آشتیانی به همراه آقا مصطفی خمینی در درس فلسفه امام (ره) حاضر شد و در ادامه کسب علوم دو سال را در نجف گذراند.
در سال ۱۳۳۶ استاد به ورود به دانشگاه تصمیم گرفت که به‌دلیل کارشکنی‌ها در دانشگاه تهران ناکام و به دانشگاه مشهد وارد ‌شد.
بدیع‌الزمان فروزانفر در دانشگاه فردوسی مشهد از وی استقبال کرد .
در سال ۱۳۳۸ مربی دانشکده الهیات و در همان سال استادیار دانشگاه و در سال ۱۳۳۹ مدیر گروه فلسفه و حکمت اسلامی این دانشگاه شد
سیدجلال آشتیانی به اعتقاد بیش‌تر کارشناسان، از فیلسوفان برجسته‌ جهان اسلام بوده و از پایه‌های مهم اندیشه‌ی ملاصدرا در سنت شیعه تلقی می‌شود. او برای تحصیل به حوزه‌ی علمیه‌ی قم رفت. در آن‌جا از محضر استادانی چون حضرت امام (ره)، علامه طباطبایی و علامه قزوینی بهره جست. چند سالی را به عتبات عالیات در عراق رفت و در سال ۱۳۴۲ ازسوی دانشگاه علوم معقول و منقول مشهد برای تدریس دعوت شد.
مناظره های علمی ـ فلسفی او با هانری کربن بسیار مشهور است. آثار به‌جای مانده از او را در سه حوزه‌ی تصحیح و شرح متن‌های عرفانی و فلسفی، تالیف و تحقیق در تاریخ فلسفه اسلامی می‌توان تقسیم کرد. استاد آشتیانی با تصحیح و شرح متن‌های عرفانی و فلسفه خصوصا آثار پیروان حکمت متعالیه‌ی صدرایی از به فراموشی سپرده شدن بسیاری از نسخه‌های خطی جلوگیری کرد.
مجموعه‌ی چهارجلدی «حکمای اسلام بعد از صفویه»، «شرح بر مقدمه‌ی تبصری»، «شرح بر زادالمسافر»، «نقدی بر تهانت الفلاسفه»، «هستی از نظر فلسفه و عرفان»، و «احوال و آثار و آرای ملاصدرا» از جمله آثار استاد است
وی که در طول ۳۷ سال به جهان علم با تالیف بیش از ۵۰ اثر در کنار تدریس، خدمت کرد؛ در سوم فروردین‌ماه سال ۱۳۸۴ در مشهد چشم از جهان فرو بست و در کنار آرامگاه پدران و اجدادش در صحن آزادی حرم امام رضا (ع) به خاک سپره شد.

منبع : همشهری آنلاین