گیاهان کوهستانی ایران

گیاهان کوهستانی و جنگلی ایران در نقاط مختلف کوه ها و دشت ها از پایین ترین ارتفاعات تا ارتفاع ۳۵۰۰ متری می رویند و دارای اشکال گوناگون و بعضا خوراکی نیز می باشند .
۱ ) پیاز کوهی : این گیاه لاله مانند دارای پیاز بوده ولی ساقه آن عاری از برگ است که در این صورت آن را ساقه گل یا ساقه ی برگ می نامند . پیاز کوهی بر خلاف لاله که گل منفردی است دارای چند یا مجتمع انبوهی از گل می باشد که بصورت چتر ظاهر می گردند و در غالب نقاط البرز وجود دارد .
۲ ) سریش : این گیاه فاقد پیاز است و به جای آن یک ساقه زیر زمینی کوتاه دارد که تعدادی ریشه های ضخیم ذخیره کننده به صورت بازوان از آن منشعب شده اند تمامی برگ ها در این گیاه به همان ساقه کوتاه زیر زمینی به صورت برگ های قاعده ای متصل گردیده اند .
۳ ) زنبق : این گیاه به زعفران شبیه بوده و قطعه بیرونی گلپوشی در آن وجود دارد. در قاعده به صورت باریک و برافراشته ؛ در انتها پهن تر و برگشته می باشد . زنبق ها دارای پیاز کوچکی می باشند . این گیاهان به ویژه در قسمت های مرکزی البرز به چشم می خورند .
۴ ) گل حسرت زیبا : ارتفاع ۱۲ سانتی متر . گل های بزرگ آن در پاییز مستقیما و بدون هیچ برگ حفاظت کننده ای از خاک خارج شده و منظره بدیعی در طبیعت به وجود می آورند . از مشخصات این گونه برگ های براق به عرض ۹۰ سانتی متر است و تا قبل از بهار سال بعد ظاهر نمی گردد . در چمنزارهای کوهستانهای مرتفع در کنار چشمه سارها و در ارتفاع بالاتر از ۲۳۰۰ متر سلسله جبال البرز می رویند .
۵ ) گل حسرت سفید : ارتفاع ۱۰ سانتی متر . گل سفید یاسمنی کم رنگ آن خیلی باریک تر از حسرت زیباست . این گیاه که در بهار ظاهر می گردد ؛ باریک تر از گونه قبلی بوده و برگ هایش چندان براق نیستند . گل حسرت سفید در دامنه کوه ها و در چمنزارهای سلسله جبال البرز و زاگرس یافت میشود .
۶ ) گل حسرت یزدی : ارتفاع ۸ سانتی متر . گل های این گونه گیاهی در اواخر زمستان و اوایل بهار ظاهر می شوند و برگ های باریک آن نیز به همراه گل به وجود می آیند . این گیاه اراضی مسطح یا خاک های شنی را ترجیح می دهد ؛ لیکن در دامنه کوه ها نیز یافت می شود . رویش گیاه فوق در استانهای سیستان و کرمان و یزد است . گل حسرت برف دوست ؛ گونه دیگر آن است که در سلسله جبال البرز و زاگرس وجود دارد .
۷ ) سریش طناز : تا ارتفاع ۱.۵ متر رشد می کند و شاید جذاب ترین گونه ایرانی از این جنس باشد . این گیاه دارای یک خوشه بلند غیر متراکم از گل های صورتی کم رنگ یا تقریبا سفید با مرکز زرد و برگه های نخی بدون پرز است . ساقه و برگ های قاعده ای آن نیز کاملا بی مو می باشد . این گیاه در کردستان و خراسان فراوان و در البرز نیز بخصوص در خرداد ماه به طور پراکنده دیده می شود .
۸ ) سریش ایرانی : با ارتفاع ۶۰ سانتی متر به آسانی توسط گل های صورتی ؛ گلپوش های قدری خمیده و برگ های نسبتا بزرگش قابل تشخیص است و در مرکز و جنوب غربی ایران فراوان می باشد . گونه نزدیک آن سریش کپت داغ است که صاف و بدون کرک می باشد . این گونه ؛ در تپه های سنگلاخی خراسان ؛ کرمان و جنوب تهران تا غرب قزوین می رویند .

منبع : کلوب