مسجد شیخ لطف‌اللّه ، اصفهان

این مسجد بی‌نظیر شاهكار دیگری از هنر معماری و كاشی‌كاری قرن یازدهم هجری قمری است كه به فرمان شاه‌عباس اول در مدت 18 سال ساخته شده است. ساخت سردر معرق آن در سال 1011 هجری قمری اتمام یافته، و ساختمان و تزئینات آن در سال 1028 هجری قمری، به اتمام رسیده است.
كتیبه سردرِ آن به خط ثلث علیرضا عباسی و به تاریخ سال 1012 هجری قمری است. معمار و بنّای مسجد «استاد محمدرضا اصفهانی» است كه نام او در داخل محراب زیبای مسجد در لوحه كوچكی ذكر شده است.
مسجد شیخ لطف‌اللّه از ابینه تاریخی و مذهبی بسیار مشهوری است كه تزئینات كاشی‌كاری داخلی آن، از ازاره‌ها به بالا، همه از كاشی‌های معرق پوشیده شده است و داخل و خارج گنبدِ بی‌مانندِ آن نیز از زیباترین گنبدهای مساجد اصفهان به شمار می‌رود،‌ كه از كاشی‌های معرق نفیس پوشیده شده است.
باستان‌شناسان خارجی در مورد عظمت معماری این مسجد گفته‌اند : «به سختی می‌توان این بنا را محصول دست بشر دانست.»
شیخ لطف‌اللّه از علمای بزرگ شیعه و از مردم «میس» از قراءِ «جبل‌عامل» در لبنان امروزی بود كه به دعوت شاه‌عباس اول در اصفهان اقامت گزید. این مسجد به منظور تجلیل از مقام او و برای تدریس و نمازگزاری وی احداث و اختصاص یافت و به همین دلیل نیز به مسجد شیخ لطف‌اللّه مشهور شد. شیخ لطف‌اللّه 6 سال قبل از درگذشت شاه‌عباس اول فوت كرد.