حبس اسرا در خلیچ گوانتانامو

استفاده از خلیج گوانتانامو به عنوان یک زندان نظامی تاکنون در میان سازمانهای طرفدار حقوق بشر، بحث و جدلهای فراوانی به دنبال داشته است. به خصوص که این سازمانها نگران گزارشهایی بودند که از طرز رفتار با اسرا پخش شده بود.
منتقدان بارها سیاستهای موجود آمریکا در این زندان را زیر سوال برده بودند. بویژه این موضوع که اصولآ استفاده از یک زندان در خارج از محدوده ساحلی صحیح است یا نه؟ و اینکه چرا باید وضعیت قانونی زندانیان این زندان، اصولا دارای ابهام باشد، آمریکایی‌ها هرگز هیچ توضیح قانع کننده‌ای درباره جرم این افراد ارائه نکرده‌اند. این منتقدان نظر دارند که قوانین اساسی یک کشور، شامل زندانیان جنگ و افراد غیر آمریکایی نمیشود و باید طبق قوانین بین المللی با آنها رفتار شود. در صورتی که در این زندان، حفاظتی که توسط معاهدات بین المللی وعده داده شده، وجود ندارد و هیچ چیزی مانع از شکنجه زندانیان نمیشود.
در ربع آخر قرن بیستم، پیش از اینکه جورج بوش تصمیم بگیرد آمریکا را با روش ضد تروریسم اداره کند، این قرارگاه محل اقامت فراریان کوبایی و اهل هاییتی بود که در دریای آزاد دستگیر شده و به این محل آورده شده بودند.
یکی از موارد بحث انگیز این ماجرا نیز این بود که پایگاه مذکور در اوایل دهه نود محل پناهندگانی بود که عموما مبتلا به ایدز بودند و پس کودتایی که منجر به سرنگونی دولت دموکرات رئیس جمهور هاییتی به نام ژان- برتران آریستید (Jean Bertrand Aristide) شد، به این محل آمده بودند و در سالهای ۹۳ تا ۹۵، بنا به حکم دادگاه بخش، منطقه را ترک کردند. در سال ۲۰۰۲، بخش کوچکی از این پایگاه برای زندانی کردن افراد مشکوک به عضویت در القاعده و طالبان، اختصاص یافت که در افغانستان و کمپهای دلتا (Delta)، اکو (Echo) و ایگوانا (Iguana) و همچنین کمپ تعطیل شده x-Ray دستگیر شده بودند.

منبع : سایت فریا