یک هفته در انجمن زنان زیبا

● شنبه
در انجمن بانوان زیبا
زنی را دیدم به غایت فریبا
فریبنده
و زیبنده‌ی عاشق‌ترین دل‌ها
به خود گفتم که نام‌اش چه می‌تواند بود
و ریخت طنین واژه به یادم
سیلان شط طلایی «فلورانس» را
● یک‌شنبه
در انجمن بانوان زیبا
زنی را دیدم مثال رؤیا
رؤیایی
و تماشایی برای تشنه‌ترین چشم‌ها به زیبایی
به خود گفتم که نام‌اش چه می‌تواند بود
دل‌ام نواخت به چنگ تخیل و رؤیا
و لب‌ام بی‌صدا رقصید به خوش‌آهنگی اسم «رامیلا»۱
● دو‌شنبه
در انجمن بانوان زیبا
زنی را دیدم چون خواب و باده‌ی نوشین
گوارا
و دل‌آرام‌گر نیاساترین دل‌ها
به خود گفتم که نام‌اش چه می‌تواند بود
این ناز چشم‌نواز «نگارین»
● سه‌‌شنبه
در انجمن بانوان زیبا
زنی را دیدم وزین و وارسته
اندیشه‌پیشه
و روشنی‌بخش همیشه‌ی پای‌مردان راه
به خود گفتم که نام‌اش چه می‌تواند بود
و رفتم به اسطوره و افسانه و مسیح
به پیش‌واز عروس اثیری «اورشلیم»
● چهار‌‌شنبه
در انجمن بانوان زیبا
زنی را دیدم شاد و شورانگیز
شکن‌گیسو و
شکرگفتار و
نرم‌رفتار
به خود گفتم که نام‌اش چه می‌تواند بود
این شیرینک شایسته‌ی کوه‌کن‌ترین فرهادها
● پنج‌شنبه
او را دیدم
انجمنی در یک تن
و پنج نام دیگر از ذهن‌ام گذشت
با همان پنج حرف آغازین حدس‌ها
به خود گفتم که نام‌اش چه می‌تواند بود
این شیرینک شایسته‌ی کوه‌کن‌ترین فرهادها
● جمعه
او را دانستم
به خود گفتم که مطلع هر نامی که بردهای بنیوش
و آخر از دل به زبان آمدم: فرنوش.



۱- خدای بزرگ؛ نامی آشوری‌ست

منبع : دو هفته نامه فروغ